6 διάσημες μαμάδες που μίλησαν ανοιχτά για τις δυσκολίες και τις επιπλοκές στον τοκετό

Ο τοκετός συχνά παρουσιάζεται ως μια συγκινητική, σχεδόν μαγική εμπειρία — και πολλές φορές πράγματι είναι. Ωστόσο, για πολλές γυναίκες, πρόκειται για μια επίπονη, απαιτητική και βαθιά συναισθηματική διαδικασία που μπορεί να έχει απρόοπτα, φόβο, σωματική εξάντληση και ανατροπές.

Έξι αγαπημένες, γνωστές μαμάδες μίλησαν ανοιχτά για τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν κατά τον τοκετό, προσφέροντας ανακούφιση και αλήθεια σε κάθε γυναίκα που δεν έζησε την “τέλεια” εμπειρία.

Ιωάννα Τούνη: «Το “1,2,3 τραβήξτε” με έχει στοιχειώσει»

Η Ιωάννα Τούνη δεν δίστασε να μοιραστεί την έντονη εμπειρία της, απογυμνώνοντας τον ρομαντισμό γύρω από τον τοκετό και δίνοντας χώρο στην αλήθεια.

«Μετά από 23 ώρες προσπάθειας που γεννούσα, αλλά δεν γεννούσα, προσπαθούσα να γεννήσω αλλά δεν πήγαινε καθόλου καλά όλο αυτό. Μου κάνανε πολλές επισκληρίδιους στο μεταξύ, γιατί υπήρχαν πάρα πολλοί πόνοι […] Μετά από 23 ώρες που προσπάθησα πάρα πολύ, γιατί ήθελα να γεννηθεί φυσιολογικά το μωράκι, ανέβασα πολύ πυρετό ο οποίος δεν έπεφτε με αντιπυρετικά κτλ. Σε κάποια φάση, μου λέει η γιατρός ότι άρχισαν οι παλμοί του μωρού να είναι λίγο ανησυχητικοί πρέπει να μπούμε άμεσα... καισαρική τώρα! Γεννάς μια μέρα, δεν βγαίνει το μωρό γιατί έχει σφηνώσει», εξομολογείται η Ιωάννα Τούνη και συνεχίζει.

Η εμπειρία της αναδεικνύει πόσο ξαφνικά μπορεί να μετατραπεί ένας τοκετός σε αγώνα, αλλά και πόση δύναμη μπορεί να ανασύρει μια γυναίκα τη στιγμή που χρειάζεται.

Κατερίνα Στικούδη: «Ήταν δύσκολος ο τοκετός, αλλά δεν το έβαλα κάτω»

Η τραγουδίστρια και παρουσιάστρια μίλησε επίσης για τις δυσκολίες που πέρασε κατά τη διάρκεια του τοκετού της.

«Ήταν δύσκολος ο τοκετός, αλλά επειδή είμαι μαχήτρια δεν το έβαλα κάτω. Ήταν και ο σύζυγος μέσα.»

Η Κατερίνα Στικούδη μέσα από τις δηλώσεις της υπενθύμισε ότι δεν χρειάζεται να ωραιοποιούμε μια τόσο σωματικά και ψυχικά έντονη εμπειρία.

Viral βίντεο δείχνει τη δύναμη που κρύβει η μήτρα, ο πιο δυνατός μυς στο ανθρώπινο σώμα

Φλορίντα Πετρουτσέλι: «Έντεκα ώρες φυσιολογικού τοκετού»

Η Φλορίντα αφηγήθηκε το 2018 τη δική της ιστορία.

«Γέννησα φυσιολογικά, αλλά η όλη διαδικασία διήρκεσε έντεκα ώρες. Ο Άρης ήταν μαζί μου, μου κρατούσε το χέρι και μου έλεγε αστεία για να γελάω. Μπήκα στο χειρουργείο το πρωί και βγήκα το βράδυ. Όταν γεννήθηκε η μικρή, ανεβήκαμε πάνω στο δωμάτιο και σβήσαμε τα κεράκια στην τούρτα του Άρη, αφού συμπωματικά το μωρό μας γεννήθηκε την ημέρα των γενεθλίων του: στις 20 Ιουλίου. Ήταν πολύ συγκινητικό», είχε αναφέρει σε συνέντευξη στο People

Ανίτα Μπραντ: «Γέννησα στις 27 εβδομάδες – την πρώτη φορά φύγαμε από το νοσοκομείο χωρίς το μωρό»

Η πιο ευάλωτη και συγκλονιστική μαρτυρία είναι αυτή της Ανίτας Μπραντ, που μοιράστηκε τον πρόωρο τοκετό και την ενοχή που ένιωσε.

Η Ανίτα Μπραντ, μάλιστα, με λυγμούς μίλησε και για τον δύσκολο τρίτο τοκετό που είχε, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα να γεννήσει πρόωρα, στις 27 εβδομάδες.

«Περίμενα λίγη ώρα, έκανα λίγο περπατητό, δεν είχα καταλάβει ότι είναι οι πόνοι της γέννας. Μετά από μία ώρα... από τις 3 μέχρι τις 4 περίμενα, και ξυπνάω τον Χάρη στις 4 -κόντεψα να κλάψω εκεί πια- Ένιωθα ότι κάτι δεν πάει καλά. Ότι κάτι μπορεί να συμβεί. [...] Με κράτησαν μέσα. Είχε ξεκινήσει η γέννα ουσιαστικά... Με κράτησαν μέσα δύο εβδομάδες, ώστε να το καθυστερήσουμε όσο γίνεται. Ήμουν 25 εβδομάδων όταν μπήκα στο νοσοκομείο και τελικά γεννήθηκε στις 27 εβδομάδες αναγκαστικά, γιατί δεν πήγαινε άλλο» είπε η Ανίτα Μπραντ σε μια συγκινητική συνέντευξη και συνέχισε εστιάζοντας στην ψυχική υγεία της μάνας.

«Μέσα σε όλο αυτό που έγινε, διαπίστωσα ότι κανείς δεν δίνει σημασία στην ψυχολογική κατάσταση της μάνας. Εγώ μετά που αναγκαστικά κάναμε καισαρική για να βγει το μωρό, ένιωθα για πάρα πολύ καιρό... κατηγορούσα για καιρό τον εαυτό μου και το σώμα μου ότι δεν το κράτησα παραπάνω αυτό το μωρό, ότι εγώ έκανα κάτι λάθος που δεν το προστάτεψα αρκετά!».

Η μαρτυρία της δείχνει πόσο σημαντική είναι η ψυχική υποστήριξη στη μητρότητα — ειδικά όταν τα πράγματα δεν πάνε όπως τα περιμέναμε.

Ανατροπές στη γέννα: Μια μητέρα εξηγεί γιατί τίποτα δεν είναι δεδομένο

Αλεξάνδρα Ούστα: «Για τρεις μέρες έβλεπα το μωρό μου μόνο για 5 λεπτά»

Η ηθοποιός μίλησε με ειλικρίνεια για τον ψυχικό φόρτο και τη μοναξιά που ένιωσε.

Η Αλεξάνδρα Ούστα ήταν καλεσμένη στην εκπομπή «Κυψέλη» και μεταξύ άλλων μίλησε για τον δύσκολο τοκετό που είχε όταν έφερε στη ζωή τον γιο της.

«Η εμπειρία ήταν τρομακτική. Συνέβησαν διάφορα πράγματα ξαφνικά που είχαν μια τραγικότητα. Δεν ήξερα τι να συναντήσω, ένιωσα ότι ήμουν πολύ κοντά σε κάτι… θείο. Ήμουν πολύ στεναχωρημένη γιατί δεν μπορούσα να δω το μωρό μου. Είχα δύσκολο τοκετό και για τρεις μέρες έβλεπα το μωρό μου μόνο για 5 λεπτά. Μου ήταν πολύ δύσκολο να περπατήσω μέχρι την Μονάδα που τον είχαν. Έκανα καισαρική, πονούσα. Από την άλλη προσπαθούσα να παίρνω δύναμη, για όταν γίνω καλά να τον πάρω αγκαλιά», αποκάλυψε η Αλεξάνδρα Ούστα.

Η δική της αφήγηση αγγίζει τις μαμάδες που χρειάστηκε να περιμένουν, να υπομείνουν, να μείνουν μακριά από το μωρό τους ενώ προσπαθούν να επουλωθούν.

Βασιλική Τρουφάκου: «Ένιωθα ότι πεθαίνω – αλλά τελικά τα κατάφερα»

Η Βασιλική Τρουφάκου μέσα από τη δική της μαρτυρία αναφέρθηκε στη σωματική ταλαιπωρία αλλά και της αποδείξεις αντοχής.

«Με έπιασαν οι πόνοι την ημέρα της μητέρας ανήμερα... μετά από ξενύχτι. Πονούσα πολύ αλλά σταθερά.[...] Δεν ήθελα να φύγω από το σπίτι. Μου έλεγαν να μην φάω τίποτα και πεινούσα πολύ. Όταν ο γιατρός και η μαία μου ζήτησαν να πάω. Πήγα με βαριά καρδιά. Πήγαινα με νεύρα σε φάση “γιατί πάω από τώρα… Με εξετάζουν και μου λένε ότι έχω διαστολή 3 εκατοστά. [...]Ανακουφίστηκε και ο σύντροφός μου που ήταν έξαλλος. Μέχρι τα ξημερώματα δεν έσπαγαν τα νερά, εγώ δεν ήθελα να μου σπάσουν τα νερά... δεν ήθελα να μου κάνουν επισκληρίδιο...[...] Κάποια στιγμή σπάνε, επιτέλους, αλλά κάποια στιγμή στη διαστολή 5 και μετά…κόλλησε ο τοκετός. Έκανα εμετούς, πεινούσα τρομακτικά γιατί είχα κλείσει ένα εικοσιτετράωρο χωρίς φαγητό. ΤΑ ξημερώματα κρύωνα, έκανα εμετούς, ένιωθα ότι πέθαινα. Σκεφτόμουν δεν θα φέρουν έναν γιατρό; Αναρωτιόμουν αφού πεθαίνω, δεν τους ενδιαφέρει; [...]Τελικά τα κατάφερα! Κατά τις 11... Είχα τραβήξει πολλή ταλαιπωρία για να υποστώ και την τομή της καισαρικής».

Το να γεννήσω με καισαρική δεν ήταν στα σχέδιά μου - Έμαθα όμως πολλά για τη μητρότητα

Γιατί όλες αυτές οι ιστορίες έχουν σημασία

Καμία μαμά δεν πρέπει να νιώθει μόνη, ανεπαρκής ή "λιγότερο ικανή" επειδή ο τοκετός της δεν ήταν τέλειος. Το να ακούγονται τέτοιες ιστορίες είναι ζωτικής σημασίας – γιατί δίνουν χώρο στην αλήθεια, στη δυσκολία, στην ευαλωτότητα, αλλά και στη δύναμη που αναδύεται μέσα από αυτήν.

Πρόωρος τοκετός: Μπορεί κάποιο τεστ να τον προβλέψει;

Κλείνοντας: κάθε πόνος, κάθε δάκρυ… για το πιο μικρό, μεγάλο θαύμα

Ο τοκετός δεν είναι πάντα ροζ, δεν είναι πάντα ονειρεμένος, και πολλές φορές είναι μια δοκιμασία ψυχής και σώματος. Αλλά ακριβώς αυτή η διαδρομή είναι που τον κάνει τόσο μοναδικό. Γιατί στο τέλος αυτής της πορείας υπάρχει πάντα ένα μικρό θαύμα – ένα παιδί που μας αλλάζει για πάντα.

Για κάθε γυναίκα που τα πέρασε δύσκολα: να θυμάσαι, δεν είσαι μόνη. Και ναι, όλα αυτά που πέρασες, όλα αυτά που ένιωσες… άξιζαν.