Το να γεννήσω με καισαρική δεν ήταν στα σχέδιά μου - Έμαθα όμως πολλά για τη μητρότητα

Όταν έφτασα στο νοσοκομείο, ένιωθα νευρική ενέργεια.

Μόλις την προηγούμενη μέρα είχα λάβει τηλεφώνημα ότι η προγραμματισμένη καισαρική θα γινόταν το επόμενο πρωί στις 5 π.μ. Η εγκυμοσύνη μου, ως επί το πλείστον, ήταν εύκολη, αλλά προς το τέλος τα πράγματα έμοιαζαν να συμβαίνουν πολύ γρήγορα.

Μόλις λίγες μέρες νωρίτερα είχα βρεθεί αντιμέτωπη με μια απόφαση που δεν ήθελα να πάρω.

Ο τοκετός με καισαρική συνοδεύεται από πόνο αλλά και απέραντη ευτυχία

Στο ραντεβού των 36 εβδομάδων, μίλησα με έναν χειρουργό που συνεργάζεται με τον γυναικολόγο μου. Κι αυτά που άκουγα μου φαινόταν... μπερδεμένα. Μου είπε ότι το μωρό μου δεν είχε "κατέβει" ακόμα, και ότι λόγω της "εσωτερικής ανατομίας του σώματός μου" δεν ήμουν καλή υποψήφια για φυσιολογικό τοκετό.

Ήταν σοκ για μένα, γιατί ο φυσιολογικός τοκετός με άμεση επαφή δέρμα με δέρμα ήταν το ένα πράγμα που ήθελα να ζήσω. Μετά από πολλές συζητήσεις και αλλεπάλληλα ραντεβού αποφάσισα να προγραμματίσω την καισαρική για την υγεία τη δική μου και του μωρού μου.

Τα πρωτόκολλα για τον Covid-19 ήταν αυστηρά, και όπως πολλές γυναίκες εκείνης της περιόδου, μπορούσα να έχω μαζί μου μόνο τον σύζυγό μου. Η οικογένεια και οι φίλοι μου με υποστήριζαν εξ αποστάσεως, αλλά ήμουν αγχωμένη. Δεν είχα ξαναπάει ποτέ σε νοσοκομείο - ούτε καν για διάστρεμμα ή κάταγμα.

Δεν είχα φάει ή πιει τίποτα για ώρες πριν την επέμβαση, κι όταν πήγαν να μου βάλουν τον ορό, λιποθύμησα. Τελικά όλα πήγαν καλά, αλλά δεν ήταν ο ιδανικός τρόπος να ξεκινήσει αυτή η ήδη αγχωτική μέρα. Μετά περιμέναμε. Και περιμέναμε.

Η ώρα του προγραμματισμένου χειρουργείου πέρασε. Τελικά, μερικές ώρες αργότερα, ο γιατρός μου ήρθε και μου ζήτησε συγγνώμη για την καθυστέρηση. Είπε πως δύο γυναίκες είχαν έρθει με ενεργό τοκετό, κάτι που τους πήγε πίσω. Αυτή η εξήγηση με ηρέμησε, όπως και ο αναισθησιολόγος, που αστειευόταν όλη την ώρα που με ετοίμαζε για την επισκληρίδιο. Λίγο μετά, με μετέφεραν στο χειρουργείο.

Καισαρική τομή με επισκληρίδιο: Τι πρέπει να γνωρίζετε

Είχα κάνει αμέτρητες ερωτήσεις στον γιατρό μου για την επέμβαση στις προηγούμενες επισκέψεις, αλλά παρ' όλη την ενημέρωση, υπήρχαν πράγματα που με εξέπληξαν. Δεν είχα ιδέα ότι τα χέρια μου θα ήταν δεμένα σε όλη τη διάρκεια, κάτι που με τρόμαξε πολύ, καθώς δεν μπορούσα να τα κινήσω. Επίσης, δεν είχα καταλάβει ότι δε θα μπορούσα να δω σχεδόν τίποτα κατά τη διάρκεια. Είχαμε κρατήσει το φύλο του μωρού έκπληξη, και ήθελα πάρα πολύ να το μάθω αμέσως. Ο χειρουργός φρόντισε να το ανακοινώσει δυνατά, ήταν αγόρι. Αυτό ήταν υπέροχο. Γενικά, ένιωθα σχετικά άνετα κατά τη διάρκεια του χειρουργείου. Όμως όταν ήρθε η ώρα για επαφή δέρμα με δέρμα, συνειδητοποίησα ότι ήταν αδύνατο, αφού τα χέρια μου ήταν δεμένα. Ο σύζυγός μου τον έφερε κοντά μου για να τον δω και να τον νιώσω δίπλα μου, αλλά δεν μπορούσα να τον κρατήσω.

Ένιωσα πως αυτή η πρώτη στιγμή με τον γιο μου μου είχε κλαπεί.

Μετά με μετέφεραν στο χώρο ανάνηψης, όπου ένιωθα άσχημα για αρκετή ώρα. Δεν είχα συνειδητοποιήσει πόσο άσχημα θα με έκανε να νιώθω η αναισθησία. Εξαιτίας αυτού, δεν μπορούσα ακόμα να είμαι με το μωρό μου. Όταν τελικά τον είδα δύο ώρες μετά την επέμβαση, ήταν μια πολύ συγκινητική στιγμή - αλλά όλα έμοιαζαν διαφορετικά απ’ ό,τι είχα φανταστεί, και αυτή η απογοήτευση με ακολουθεί ακόμα.

Αργότερα έμαθα από την ιατρική μου ομάδα ότι το μωρό ήταν σε δύσκολη θέση μέσα στη μήτρα, με τον λαιμό του στραμμένο στο πλάι, κάτι που μπορεί να εξηγεί γιατί δεν είχε "κατέβει". Αυτή η θέση θα μπορούσε να οδηγήσει σε επείγουσα καισαρική και επιπλοκές. Εκ των υστέρων, ξέρω ότι πήρα τη σωστή απόφαση, καθώς απέτρεψε πιθανούς κινδύνους, αλλά αυτό δεν εξαλείφει τη θλίψη που ένιωσα για το γεγονός ότι δεν γέννησα όπως το είχα ονειρευτεί και δεν είχα την άμεση επαφή με το μωρό μου.

Τοκετός με καισαρική: Φωτογράφος και μαία δημοσιεύει απίθανα στιγμιότυπα

Μιλώντας με άλλες γυναίκες που είχαν παρόμοιες εμπειρίες με βοήθησε να επεξεργαστώ αυτά τα συναισθήματα, και από τότε - σχεδόν τέσσερα χρόνια μετά - έχω καταφέρει να αποκτήσω μια πιο παρηγορητική προοπτική.

Το να γεννήσω με καισαρική δεν ήταν το σχέδιό μου, αλλά με προετοίμασε για την απρόβλεπτη φύση της μητρότητας. Η εμπειρία της γέννας μου με βοήθησε να αποδεχθώ τις συνεχείς αλλαγές που αντιμετωπίζω στη νέα μου ζωή ως μαμά.

^{ελεύθερη απόδοση από expectful.com}