«Το παιδί μου μόλις διαγνώστηκε με ΔΕΠΥ»: Συμβουλές και εργαλεία που θα βοηθήσουν και εσάς

Η Steph Alleva Cornell είναι μαμά και συντάκτρια στο theeverymom. Από τότε που έγινε μητέρα το 2020, γράφει με αλήθεια και ευαισθησία για τη μητρότητα, τις προκλήσεις της και τις μικρές, μεγάλες της χαρές. Μέσα από τις εμπειρίες της δείχνει πόσο σημαντικό είναι να νιώθουν οι μαμάδες ότι δεν είναι μόνες.

ΔΕΠΥ και διατροφή στα παιδιά - Τι λένε οι επιστήμονες

Σε ένα πρόσφατο, συγκινητικό της άρθρο, μιλάει ανοιχτά για τη δική της ΔΕΠΥ και τη στιγμή που διαγνώστηκε με ΔΕΠΥ και ο γιος της. Όσα μοιράζεται δεν είναι μόνο προσωπικά — είναι και πολύτιμα.

Αν είσαι μαμά, αν αναρωτιέσαι για τη συμπεριφορά του παιδιού σου, αν κάποιος σας μίλησε για «υπερκινητικότητα », «παρορμητικότητα», ή απλώς θέλεις να καταλάβεις καλύτερα — αυτό το κείμενο είναι για εσένα.

Τα αθλήματα που μπορεί να κάνει ένα παιδί με ΔΕΠΥ

Ακολουθεί το άρθρο της:

«Ήμουν πάντα αφηρημένη ως παιδί. Το μυαλό μου ταξίδευε, σχεδίαζα στις άκρες των τετραδίων, έπαιζα με τα μαλλιά μου και φανταζόμουν άλλους κόσμους. Ήμουν επίσης θορυβώδης, ανήσυχη και μιλούσα ασταμάτητα, όσο κι αν με άλλαζαν θέσεις οι δάσκαλοι. Η μητέρα μου υποπτευόταν κάποια νευροαναπτυξιακή διαταραχή, αλλά ο πατέρας μου το απέρριπτε λέγοντας: «Έλα μωρέ, καλά είναι! Κι εγώ έτσι ήμουν μικρός!» Κάτι που –εκ των υστέρων– ήταν το πρώτο σημάδι, αφού η ΔΕΠΥ (Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής & Υπερκινητικότητας) είναι γενετική. Δεν διαγνώστηκα μέχρι που σχεδόν απέτυχα στο δεύτερο έτος του πανεπιστημίου, όταν μια θεραπεύτρια με βοήθησε να συνειδητοποιήσω πως αυτά τα «νέα» προβλήματα υπήρχαν πάντα. Το ίδιο συμβαίνει σε πολλές γυναίκες, που συχνά μαθαίνουν να κρύβουν τα συμπτώματα από νωρίς.

Όταν έγινα μητέρα, ήξερα πως υπήρχε μεγάλη πιθανότητα να κληροδοτήσω αυτό το χαρακτηριστικό στα παιδιά μου. Και είχα δίκιο: ο γιος μου διαγνώστηκε πρόσφατα, λίγο πριν κλείσει τα 5.

Να γιατί το μικρό σας πάντα σας ξυπνά, σύμφωνα με την επιστήμη

Διάγνωση & πρώτα σημάδια

Η διάγνωση ΔΕΠΥ σε μικρά παιδιά δεν είναι εύκολη υπόθεση, καθώς πολλά νήπια εμφανίζουν τυπικές συμπεριφορές: δυσκολία συγκέντρωσης, υπερκινητικότητα, ξεσπάσματα. Ωστόσο, από την ηλικία των 3 ετών, καταλάβαινα πως ο τρόπος που λειτουργεί ο εγκέφαλος του γιου μου ήταν διαφορετικός – ή μάλλον, παρόμοιος με τον δικό μου. Στη δική του περίπτωση, τα συμπτώματα εκδηλώνονταν με έντονη συναισθηματική απορρύθμιση, προκλητική συμπεριφορά και παρορμητικότητα που οδηγούσε σε επιθετικότητα.

Ξεκινήσαμε θεραπεία μέσω παιχνιδιού πριν τα τέταρτα γενέθλιά του, αλλά τα συμπτώματα εντάθηκαν. Τελικά, διαγνώστηκε επισήμως με ΔΕΠΥ από παιδοψυχίατρο.

Το ταξίδι μας: Τι μας βοηθά

Εκπαιδευτικά εργαλεία για παιδιά

Τα περισσότερα παιδιά με ΔΕΠΥ νιώθουν από πολύ μικρά ότι είναι «διαφορετικά», χωρίς να καταλαβαίνουν το γιατί. Γι’ αυτό και φροντίζω να εκπαιδεύω τον γιο μου με υλικό κατάλληλο για την ηλικία του. Ο παιδοψυχίατρος μάς έδωσε βιβλία για να του εξηγήσουμε τη διάγνωση. Του άρεσαν αμέσως! Παρήγγειλα κι άλλα παιδικά βιβλία με νευροδιαφορετικούς ήρωες. Επειδή αγαπά ήδη τα βιβλία, η μάθηση έγινε φυσικά και ομαλά. Κάθε φορά που διαβάζουμε, κάνει ερωτήσεις και τις συνδέουμε με εμπειρίες της καθημερινότητάς του.

Συμπεριφορική θεραπεία

Ξεκινήσαμε με θεραπεία μέσω παιχνιδιού και, μετά τη διάγνωση, περάσαμε στη Γνωστική Συμπεριφορική Θεραπεία (CBT). Ο παιδοψυχίατρος μάς υποστηρίζει με τη διάγνωση και τη φαρμακευτική παρακολούθηση, ενώ η θεραπεύτρια δουλεύει μαζί του εβδομαδιαία. Χρειάστηκε ένας μήνας για να βρούμε ειδικό που δουλεύει με παιδιά προσχολικής ηλικίας, αλλά άξιζε τον κόπο. Μέσα από παιχνίδι και υλικά προσαρμοσμένα για παιδιά με ΔΕΠΥ, δουλεύουν μαζί τη συναισθηματική ρύθμιση. Παράλληλα, μάς δίνει εργαλεία και για το σπίτι.

Αισθητηριακά υλικά

Ο γιος μου παρουσιάζει πολλές αισθητηριακές ανάγκες, που επηρεάζουν ακόμη και βασικές δεξιότητες, όπως ο ύπνος ή ο αυτοέλεγχος όταν νιώθει έντονα συναισθήματα. Υλικά όπως βαριές κουβέρτες, ελαστικά σεντόνια ή fidget toys βοηθούν ώστε να λαμβάνει το αισθητηριακό ερέθισμα που χρειάζεται και να διαχειρίζεται την παρορμητικότητά του.

ΔΕΠΥ και Διαταραχές Ύπνου: Αίτια και τεχνικές αντιμετώπισης (pics)

Αλλαγές ρουτίνας & τρόπου ζωής

Η σταθερή ρουτίνα είναι σημαντική. Πέρα από αυτήν, αλλάξαμε και άλλες συνήθειες: μειώσαμε τη ζάχαρη στη διατροφή του, τον γράψαμε σε αθλητική δραστηριότητα, αποφεύγουμε έντονα τηλεοπτικά ερεθίσματα τις καθημερινές και του δίνουμε συνεχώς θετική ενίσχυση για να δυναμώνει η αυτοπεποίθησή του.

Μπορεί η κατανάλωση ζάχαρης να επηρεάσει τη συμπεριφορά του παιδιού;

Φαρμακευτική αγωγή

Η απόφαση για φαρμακευτική αγωγή είναι καθαρά προσωπική. Στη δική μας περίπτωση, με βάση τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων και την εμπειρία μου με τη φαρμακευτική αγωγή (που με βοήθησε σημαντικά στη δική μου ζωή), αποφασίσαμε –με την καθοδήγηση των ειδικών– να τη δοκιμάσουμε. Από τότε που ξεκίνησε θεραπεία και φάρμακα, η ποιότητα ζωής του έχει βελτιωθεί σημαντικά. Ήταν μια δύσκολη αλλά σωστή απόφαση για την οικογένειά μας.

^{πηγή: theeverymom.com}