Εκείνοι που μεγάλωσαν με μια μαμά υπερπροστατευτική

Σε κάποιες οικογένειες, η μητρική φροντίδα ξεπερνά τα όρια της προστασίας και μετατρέπεται σε συνεχή επιτήρηση. Με άγχος για κάθε λεπτομέρεια της ζωής του παιδιού, η μητέρα λειτουργεί περισσότερο ως ελεγκτής παρά ως στήριγμα. Το αποτέλεσμα; Τα παιδιά μεγαλώνουν μέσα σε πίεση, κάτι που μπορεί να αφήσει βαθιά αποτυπώματα στην ψυχική τους ανθεκτικότητα, την αυτοεικόνα και τις μελλοντικές τους σχέσεις.

Άνθρωποι που άκουσαν αυτές τις 9 φράσεις μεγαλώνοντας, πιθανότατα μεγάλωσαν με εγωκεντρικούς γονείς

1. Το «χρυσό κλουβί» της υπερπροστασίας

Σε περιπτώσεις όπου η μητέρα συχνά παρεμβαίνει, εξειδικεύει και ελέγχει κάθε κίνηση, τα παιδιά εισπράττουν το μήνυμα: «δεν είσαι ικανό». Αυτό προκαλεί συχνά χαμηλή αυτοεκτίμηση στο παιδί.

2. Άγχος και συναισθηματική δυσκολία

Η υπερπροστατευτικότητα συνδέεται με έντονο συναισθηματικό και κοινωνικό άγχος και δυσκολία αναγνώρισης συναισθημάτων. Αυτά τα παιδιά δυσκολεύονται να εκφράσουν ή να κατανοήσουν τα συναισθήματά τους και νιώθουν άγχος όταν πρέπει να επικοινωνήσουν ή να συνεργαστούν με άλλους.

Οι γονείς σου σε μεγάλωσαν σωστά αν αρνείσαι να έχεις αυτά τα 11 πράγματα στο σπίτι σου

3. Μειωμένη ανεξαρτησία και έλλειψη ανθεκτικότητας

Δεν εκπαιδεύονται να αναγνωρίζουν ή να επιλύουν προβλήματα. Αποτέλεσμα; Παρουσιάζουν δυσκολίες στις συναισθηματικές εκφράσεις και συχνά βιώνουν άγχος στις κοινωνικές τους σχέσεις.

4. Ανασφάλεια και συναισθηματική εξάρτηση

Σε έρευνα αναδείχθηκε ότι η υπερπροστατευτική συμπεριφορά σχετίζεται με χαμηλή αυτορρύθμιση και συναισθηματική εξάρτηση σε φοιτητές, ιδιαίτερα όταν συνοδεύεται από αυστηρότητα ή κηδεμονία.

Εκείνοι που μεγάλωσαν με μια μαμά που έμενε στο σπίτι συχνά εμφανίζουν αυτά τα 7 χαρακτηριστικά

5. Νευρικότητα και δυσκολία διαχείρισης της αποτυχίας

Η έντονη ευαισθησία απέναντι στην αποτυχία οδηγεί τα παιδιά στο να φοβούνται την αποτυχία σε υπερβολικό βαθμό. Όταν μεγαλώνουν με την αίσθηση ότι «η αποτυχία δεν επιτρέπεται», αποφεύγουν να δοκιμάσουν ή να ρισκάρουν — ακόμη και όταν έχουν τις ικανότητες να τα καταφέρουν.

6. Μεταφορά υπερπροστασίας από γενιά σε γενιά

Η υπερπροστατευτική στάση , ιδιαίτερα από τη μητέρα, συχνά περνά στην κόρη. Μέσα από τον τρόπο που επικοινωνούν, μεταδίδονται μοτίβα άγχους και ελέγχου, δημιουργώντας μια νέα γενιά που μεγαλώνει με περισσότερο στρες και αγωνία.

Παραδείγματα από πραγματικές εμπειρίες

«Με μεγάλωναν χωρίς ποτέ να με αφήσουν να πάρω αποφάσεις – ακόμα και το πιο αναίτιο νιώθω ότι πρέπει να ρωτήσω κάποιους».

«Ζω με άγχος από τότε που πήρα την πρώτη μου σημαντική απόφαση χωρίς εκείνη».

Όσοι μεγάλωσαν χωρίς μια στοργική μητρική φιγούρα αναπτύσσουν αυτά τα 8 χαρακτηριστικά ως ενήλικες

Τι προτείνουν οι παιδοψυχολόγοι

• Ενθαρρύνετε το ρίσκο – αφήστε το παιδί να έχει μικρές αποτυχίες.
• Υποστηρίξτε την αυτόνομη λήψη αποφάσεων – δεν χρειάζεται να λύνετε για εκείνο κάθε πρόβλημα.
• Επιβραβεύστε τις προσπάθειες, όχι τα αποτελέσματα – Δώστε αξία στην προσπάθεια – ενθαρρύνετε το ταξίδι, όχι απλώς τον τερματισμό.
• Μειώστε τις παρεμβάσεις – αφήστε το παιδί να κοινωνικοποιηθεί, να παίξει με φίλους, να εκτεθεί σε νέες εμπειρίες χωρίς την προσμονή της μητέρας.

Τα παιδιά που μεγαλώνουν με υπερπροστατευτικές μητέρες είναι σ’ ένα «χρυσό κλουβί»: νιώθουν ότι τα αγαπούν πολύ αλλά είναι περιορισμένα.

Η αλλαγή ξεκινά από την αναγνώριση: το παιδί έχει δικαίωμα να μάθει μόνο του, να αποφασίζει, να αποτυγχάνει, να αναπτύσσει εμπιστοσύνη. Η ισορροπία ανάμεσα στην προστασία και την ελευθερία είναι αυτή που δημιουργεί συναισθηματικά σταθερούς, ανθεκτικούς ενήλικες.

^{με πληροφορίες από: parents.com / time.com / parents.com}