Είμαι μια περήφανη «μαμά του βουτύρου» - Να τι μαθαίνω στην κόρη μου για το φαγητό

Μπορεί να ακούγεται λίγο ...παράξενο αλλά σπάνια λέω «όχι» στα σνακ. Πρόσφατα, ενώ σκρόλαρα αφηρημένα στο Instagram (ναι, ναι αυτό έκανα), έπεσα πάνω σε μια ανάρτηση που τράβηξε την προσοχή μου. Σε αυτήν, η αδειοδοτημένη θεραπεύτρια Johanna Kulp, γνωστή ως @johannakulp.lcsw στο Instagram, έλεγε ότι τα παιδιά της τη φωνάζουν «μαμά του βουτύρου» και πως είναι περήφανη για αυτό. Αμέσως ένιωσα να ταυτίζομαι με τη φιλοσοφία της γύρω από το φαγητό και τα παιδιά.

Πόσα σνακ χρειάζεται το παιδί σας μέσα στην ημέρα;

Ποια είναι η φιλοσοφία της

Το βίντεο της Kulp είναι μια «ραφή» με ένα άλλο βίντεο μιας δημιουργού, η οποία εξηγεί ότι μεγάλωσε με μια «μαμά του αμυγδάλου» - έναν όρο που χρησιμοποιείται για να περιγράψει τον γονέα που εμμονικά ασχολείται με την απώλεια βάρους και τη λεπτή σιλουέτα.

Η αρχική δημιουργός αναγνωρίζει ότι η χρήση «λανθασμένων λέξεων» μπορεί να είναι ιδιαίτερα επιβλαβής, ειδικά για τις γυναίκες , καθώς τα γυναικεία σώματα ελέγχονται και επικρίνονται πολύ περισσότερο, τουλάχιστον στις δυτικές κοινωνίες. Ζητά λοιπόν συμβουλές για το πώς να μην μεταφέρει τα δικά της τραύματα και ανασφάλειες στην 10χρονη κόρη της.

Η Kulp δηλώνει ότι έχει κάνει «αποστολή ζωής» να μην μεγαλώσουν τα παιδιά της μέσα σε μια κουλτούρα που τα κάνει να νιώθουν άσχημα για το σώμα ή τη σχέση τους με το φαγητό. Θέλει να είναι το ακριβώς αντίθετο από τη «μαμά του αμυγδάλου». Στο σπίτι της δεν υπάρχουν «καλές» ή «κακές» τροφές. Ενθαρρύνει τα παιδιά της να τρώνε διαισθητικά, δηλαδή, να ακούν τα σήματα του σώματός τους: πότε πεινούν, τι λαχταρούν, πότε χορταίνουν.

Απώλεια βάρους στους εφήβους: Tι να προσέξουμε;

Η θεωρία της είναι πως, αν μάθουν να «ακούν» το σώμα τους, χωρίς πίεση να φάνε (ή να μη φάνε) κάτι συγκεκριμένο, θα εξελιχθούν σε ενήλικες υγιείς και συναισθηματικά πιο ισορροπημένοι.

Γιατί κι εγώ θεωρώ τον εαυτό μου «μαμά του βουτύρου»

Θα δήλωνα με περηφάνια ότι είμαι «μαμά του βουτύρου». Αν και αυτό μπορεί να φαίνεται παράξενο για κάποιες οικογένειες, ποτέ δεν λέω «όχι» όταν η κόρη μου ζητά σνακ, ακόμη κι αν πλησιάζει η ώρα του δείπνου. Η μόνη εξαίρεση ίσως είναι αν ζητήσει κάτι γλυκό, όπως ένα ντόνατ, κάτι που σπάνια συμβαίνει. Επίσης, δεν με ενοχλεί αν φάει επεξεργασμένα τρόφιμα , τον απόλυτο «μπαμπούλα» της κουλτούρας ευεξίας.

Παρόμοια με τη μητέρα του αρχικού βίντεο, κι εγώ μεγάλωσα σε ένα καλοπροαίρετο περιβάλλον όπου δινόταν συνεχής έμφαση στην εμφάνιση. Έτσι, ως ενήλικη, είμαι υπερβολικά συνειδητοποιημένη - όχι απαραίτητα για το βάρος μου, αλλά σίγουρα για το πώς δείχνω, σχεδόν πάντα.

Ποια παιδιά κινδυνεύουν περισσότερο από τα υπερεπεξεργασμένα τρόφιμα;

Είναι μια περιοριστική, επικριτική και άβολη νοοτροπία και όπως λένε πολλοί υπέρμαχοι της θετικής εικόνας σώματος, η εμφάνισή μου είναι το λιγότερο ενδιαφέρον πράγμα πάνω μου. Δεν είναι κάτι που θέλω να μεταδώσω στην κόρη μου.

Με την Kulp μοιραζόμαστε την ίδια φιλοσοφία. Προσθέτω, όμως, ότι στο σπίτι μας δίνουμε προτεραιότητα στην ισορροπία και βλέπουμε το φαγητό όχι μόνο ως πηγή θρεπτικών συστατικών, αλλά και ως πηγή χαράς, απόλαυσης, συντροφικότητας και δεσίματος.

Ναι μπορεί να φάει το παιδί μου σνακ

Η 4χρονη κόρη μου μπορεί να φάει τρεις μπανάνες στη σειρά και μετά να ζητήσει ένα μπολ με κράκερ. Δεν είχε ποτέ πρόβλημα να φάει λαχανικά - στο δείπνο μπορεί να επιλέξει σαλάτα με αγγούρι και ντομάτα ή μπρόκολο στον ατμό. Οπότε, όταν θέλει να φάει φρουτοζελεδάκια στο σπίτι των παππούδων της, δεν με πειράζει καθόλου.

Ο μόνος πραγματικός στόχος μου σχετικά με το φαγητό είναι να μεγαλώσει υγιής, δυνατή και περήφανη για το σώμα της και όσα αυτό μπορεί να κάνει. Απορρίπτω την ιδέα ότι ένα περιστασιακό επεξεργασμένο σνακ βλάπτει την υγεία της, εφόσον τρώει φρέσκα, πλήρη τρόφιμα στα καθημερινά της γεύματα. Ένα γρήγορο σνακ ποτέ δεν την εμπόδισε να τελειώσει το δείπνο της - πίστεψέ με.

Ακόμα κι έτσι, δεν της μιλάω ποτέ για «καλά» και «κακά» φαγητά, ούτε αποκαλώ τα σνακ «λιχουδιές». Την ακούω όταν μου λέει ότι χόρτασε, και την ακούω επίσης όταν λέει ότι πεινά.

Γιατί τα παιδιά λατρεύουν τις μπανάνες; Οι ειδικοί απαντούν

Είναι ένα δραστήριο, περίεργο παιδί με μεγάλη όρεξη, και δεν ανησυχώ ότι τρώει υπερβολικά (αν και έχουμε ορισμένα όρια).

Το μόνο που ξέρω είναι ότι μαθαίνει να εμπιστεύεται τους γονείς της, ότι θα την ακούμε όταν το σώμα της στέλνει σήματα, και ότι ποτέ δεν θα την κρίνουμε ή θα τη μαλώσουμε επειδή θέλει κι άλλο φαγητό.

Τι ελπίζω να μάθει η κόρη μου από τη στάση μου απέναντι στο φαγητό

Η στρατηγική μου δεν είναι τέλεια, κανένας γονιός δεν τα κάνει όλα σωστά. Αλλά ελπίζω πως όταν η κόρη μου κάθεται να φάει, δεν θα νιώθει φόβο, αλλά ελευθερία να επιλέγει τι και πόσο θα φάει, σύμφωνα με τις δικές της ανάγκες και γεύσεις, κι όχι εξαιτίας εξωτερικών κοινωνικών πιέσεων.

Δεν γνωρίζω καμία γυναίκα της δικής μου γενιάς που να μην έχει, σε κάποιο βαθμό, ανασφάλειες σχετικά με το φαγητό ή το σώμα της. Θέλω όμως ένα καλύτερο μέλλον για την κόρη μου - ένα μέλλον όπου θα αντιμετωπίζει το σώμα της με περιέργεια και καλοσύνη.

Πώς θα μεγαλώσετε παιδιά που αγαπούν το σώμα τους

Και ίσως, μέχρι να μεγαλώσει και να αποκτήσει δικά της παιδιά, να μην υπάρχουν πλέον ταμπέλες όπως «μαμά του αμυγδάλου» ή «μαμά του βουτύρου». Να υπάρχουν μόνο παιδιά που μαθαίνουν να ακούν το σώμα τους και να ανταποκρίνονται με αγάπη, όχι με κριτική.