6 συνήθειες που δε θέλω να μεταδώσω στα παιδιά μου

Ως γονείς, προσπαθούμε να συνειδητοποιούμε τα λάθη και τις συνήθειες που δεν μας ωφέλησαν όταν ήμασταν παιδιά. Κοιτάμε πίσω, μαθαίνουμε από αυτά και επιλέγουμε να μην τα επαναλάβουμε στα δικά μας παιδιά. Η γονική μέριμνα δεν είναι θέμα τελειότητας, αλλά συνειδητής προσπάθειας: να μεγαλώνουμε τα παιδιά μας με περισσότερη αγάπη, κατανόηση και ειλικρίνεια, αφήνοντας πίσω ό,τι δεν μας έκανε καλό.

Όταν μοιραζόμαστε τα λάθη μας, αρχίζουμε να νιώθουμε λιγότερο μόνες

Η Gurpreet Virdi-Bainsθα προσπαθήσει να μη μεταδώσει στα παιδιά της ορισμένες συνήθειες καθώς θεωρεί ότι δεν είναι σωστές.

Απόκρυψη συναισθημάτων

Μεγάλωσα σε μια εποχή όπου κάποια πράγματα απλώς δεν συζητιούνταν, όπως τα συναισθήματα , οι δυσκολίες, η ψυχική υγεία και τα οικογενειακά ζητήματα. Το μήνυμα ήταν συχνά: «Κράτα το μέσα σου» ή «Δεν είναι κάτι που τα παιδιά χρειάζεται να ξέρουν». Έμαθα γρήγορα ότι το να καταπνίγεις τα πράγματα δεν τα κάνει να εξαφανιστούν, απλώς διδάσκει στα παιδιά ότι το να μιλάμε για την πραγματική ζωή είναι λάθος ή άβολο. Στο σπίτι μας, μιλάμε. Μιλάμε για δύσκολες μέρες και μεγάλα συναισθήματα. Μιλάμε για λάθη. Μιλάμε για το τι συμβαίνει με τρόπους κατάλληλους για την ηλικία τους. Θέλω τα παιδιά μου να μάθουν ότι η ανοιχτή επικοινωνία είναι δύναμη, όχι αδυναμία. Θέλω να ξέρουν ότι η ειλικρίνεια, η ευαλωτότητα και η περιέργεια είναι τρόποι για να μεγαλώνουμε.

Μεγαλώνοντας συναισθηματικά υγιή αγόρια

Υπακοή

Ένας ακόμη κύκλος που σπάω:η ιδέα ότι τα παιδιά πρέπει να είναι συνεχώς «καλά», ευγενικά, ήσυχα και υπάκουα με κάθε κόστος. Δεν θέλω τα παιδιά μου να μικρύνουν τον εαυτό τους για να κάνουν τους άλλους άνετους. Ο σεβασμός είναι σημαντικός, αλλά είναι αμφίδρομος. Θέλω να αισθάνονται δυνατά να λένε όχι, να κάνουν ερωτήσεις και να υπερασπίζονται τον εαυτό τους χωρίς φόβο ότι θα θεωρηθούν «αγενή» ή «ανυπάκουα».

Ακαταστασία

Επιλέγω να αφήσω τα παιδιά μου να είναι ακατάστατα, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Παίζουμε στη λάσπη. Αλείφουμε χρώμα στα χέρια μας. Παίρνουμε τον χρόνο μας. Δεν υπάρχει πίεση για τελειότητα, ούτε βιασύνη να μεγαλώσουν. Θέλω η παιδική τους ηλικία να είναι γεμάτη χαρά, περιέργεια και ελευθερία, όχι άγχος για το να κάνουν τα πάντα «σωστά».

Επιθυμία να ευχαριστούμε τους άλλους

Δεν λέω πλέον «ναι» σε κάθε πρόσκληση, ειδικά όταν εξαντλεί την ενέργεια της οικογένειάς μας. Δεν πηγαίνουμε σε κάθε γάμο , πάρτι ή συγκέντρωση μόνο για να κρατήσουμε την ειρήνη ή να αποφύγουμε την κριτική. Θέλω τα παιδιά μου να δουν ότι είναι εντάξει να προστατεύουν την ηρεμία τους και να προτεραιοποιούν την ξεκούραση, ακόμα κι αν αυτό δυσκολεύει τους άλλους.

Τελειότητα

Μερικές φορές χάνω την υπομονή μου ή λέω κάτι που δεν έπρεπε, και τότε ζητώ συγγνώμη. Θέλω τα παιδιά μου να δουν ότι το να κάνεις λάθος δεν σε κάνει κακό άνθρωπο· σε κάνει απλώς άνθρωπο. Το «συγγνώμη» δεν αφαιρεί την εξουσία σου — χτίζει εμπιστοσύνη. Τους δείχνει ότι οι σχέσεις χρειάζονται δουλειά και ότι η αποκατάσταση είναι μέρος της αγάπης.

Ναι, ανησυχώ πολύ για εσένα παιδί μου

Άγχος για το τι θα πουν οι άλλοι

Δεν με ενδιαφέρει πια το «τι θα πουν οι άλλοι». Ο φόβος της κριτικής έχει περάσει από γενιά σε γενιά και είναι κουραστικός. Οι αποφάσεις μου για την ανατροφή βασίζονται σε αυτό που λειτουργεί για την οικογένειά μας, όχι σε αυτό που φαίνεται καλό στους άλλους.

Τα παιδιά μου δεν μεγαλώνουν για να εντυπωσιάσουν κανέναν. Μεγαλώνουν για να αισθάνονται σίγουρα και ασφαλή όπως είναι.

Το πιο σημαντικό στη μητρότητα; Να προσπαθείς, κι αυτό είναι αρκετό

Το να σπάσουμε τον κύκλο δεν σημαίνει να επικρίνουμε τις προηγούμενες γενιές. Οι γονείς και οι παππούδες μας έκαναν το καλύτερο που μπορούσαν με ό,τι γνώριζαν. Ωστόσο, τώρα γνωρίζουμε περισσότερα. Έχουμε πρόσβαση σε εργαλεία, γλώσσα και υποστήριξη που δεν είχαν και τα χρησιμοποιούμε για να μεγαλώσουμε παιδιά που αισθάνονται ορατά και αποδεκτά.

Όχι, δεν τα έχω όλα υπό έλεγχο, αλλά καθημερινά έχω πρόθεση να κάνω το καλύτερο δυνατό.

Κι αυτό, για μένα, είναι αρκετό.