Πώς η γονεϊκή υπερπροστασία αυξάνει το άγχος και μειώνει την ευτυχία

Μια μελέτη σε νεαρούς ενήλικες στην Ιταλία έδειξε ότι ο θυμός και το άγχος βοηθούν να εξηγηθεί πώς η σχέση με τους γονείς επηρεάζει το πόσο ικανοποιημένοι είμαστε από τη ζωή. Συγκεκριμένα, η υπερπροστασία από τους γονείς μπορεί να αυξήσει το άγχος, το οποίο με τη σειρά του μειώνει την ικανοποίηση από τη ζωή. Αντίθετα, όταν οι γονείς δείχνουν καλή φροντίδα, αυτό βοηθά να ελέγχουμε καλύτερα τον θυμό μας, κάτι που μπορεί να αυξήσει την ικανοποίηση από τη ζωή. Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο Journal of Psychology.

Η γονεϊκή σύνδεση αναφέρεται στη συναισθηματική σύνδεση και σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ γονέα και παιδιού, ιδιαίτερα στα πρώτα χρόνια της ζωής. Περιλαμβάνει συναισθήματα ζεστασιάς, οικειότητας και δέσμευσης για την ευημερία του παιδιού. Η ισχυρή γονεϊκή σύνδεση είναι απαραίτητη για την υγιή συναισθηματική, κοινωνική και γνωστική ανάπτυξη του παιδιού. Ενισχύει το αίσθημα ασφάλειας και εμπιστοσύνης, δημιουργώντας τη βάση για τις μελλοντικές σχέσεις.

Η επίδραση των γονέων στην ψυχική υγεία των παιδιών τους

Παράγοντες που επηρεάζουν τη σύνδεση περιλαμβάνουν την ψυχική υγεία του γονέα, την ευαισθησία στις ανάγκες του παιδιού και την ποιότητα της πρώιμης φροντίδας. Η διαταραγμένη σύνδεση — όπως μέσω της παραμέλησης ή της ασυνέπειας — μπορεί να συμβάλλει σε δυσκολίες προσκόλλησης και συμπεριφορικά προβλήματα. Η γονεϊκή σύνδεση δεν είναι σταθερή και μπορεί να ενισχυθεί με την πάροδο του χρόνου μέσω θετικών αλληλεπιδράσεων και ανταποκρινόμενης γονεϊκότητας.

Γονεϊκότητα στην Ευρώπη: Η χαρά των παιδιών δεν αρκεί για την ευτυχία των γονιών, σύμφωνα με έρευνα

Η συγγραφέας της μελέτης, Martina Smorti, και οι συνεργάτες της επιδίωξαν να διερευνήσουν τις ψυχολογικές διεργασίες που συνδέουν τη γονεϊκή σύνδεση — συγκεκριμένα τη συναισθηματική σύνδεση με τη μητέρα και τον πατέρα — με την ικανοποίηση από τη ζωή. Εστίασαν σε δύο διαστάσεις της γονεϊκής σύνδεσης: τη φροντίδα και την υπερπροστασία, υποθέτοντας ότι ο θυμός και το άγχος ενδέχεται να διαμεσολαβούν τις σχέσεις αυτών των διαστάσεων με την ικανοποίηση από τη ζωή.

Η μελέτη περιελάμβανε 369 Ιταλούς ενήλικες, με μέσο όρο ηλικίας τα 22 χρόνια· από αυτούς οι 242 ήταν γυναίκες. Περίπου το 72% είχε πανεπιστημιακό πτυχίο, το 12% μεταπτυχιακό και το 60% δήλωσε ότι ζει με την οικογένειά του. Επιπλέον, το 69% ανέφερε ότι δεν εργάζεται αυτή τη στιγμή.

Τι είναι πατρότητα;

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι συμμετέχοντες που ανέφεραν υψηλότερα επίπεδα μητρικής ή πατρικής φροντίδας τείνουν να έχουν καλύτερο έλεγχο του θυμού και να εκφράζουν τον θυμό τους λιγότερο συχνά. Επίσης, ανέφεραν χαμηλότερα επίπεδα άγχους και μεγαλύτερη ικανοποίηση από τη ζωή. Αντίθετα, όσοι ανέφεραν υψηλότερα επίπεδα γονεϊκής υπερπροστασίας — είτε από τη μητέρα είτε από τον πατέρα — ανέφεραν αυξημένο άγχος, συχνότερη έκφραση θυμού και χαμηλότερη ικανοποίηση από τη ζωή. Ο καλύτερος έλεγχος του θυμού συνδεόταν με χαμηλότερη μητρική υπερπροστασία , αλλά δεν σχετιζόταν με την πατρική υπερπροστασία.

Τι είναι μητρότητα;

Οι ερευνητές εφάρμοσαν στατιστικά μοντέλα για να εξετάσουν αν ο θυμός και το άγχος λειτουργούν ως ενδιάμεσοι παράγοντες που εξηγούν πώς η γονεϊκή σύνδεση επηρεάζει την ικανοποίηση από τη ζωή. Οι αναλύσεις υποδείκνυαν ότι το άγχος μπορεί να διαμεσολαβεί τη σχέση μεταξύ γονεϊκής υπερπροστασίας και ικανοποίησης από τη ζωή — δηλαδή, η υπερπροστατευτική γονεϊκότητα μπορεί να αυξάνει το άγχος, το οποίο με τη σειρά του συνδέεται με χαμηλότερη ικανοποίηση από τη ζωή. Ο έλεγχος του θυμού φαινόταν να διαμεσολαβεί τη σχέση μεταξύ γονεϊκής φροντίδας και ικανοποίησης από τη ζωή. Επιπλέον, οι αρνητικές εκφράσεις θυμού φάνηκαν να διαμεσολαβούν τη σύνδεση μεταξύ μητρικής υπερπροστασίας και ικανοποίησης από τη ζωή.

«Αυτά τα ευρήματα δείχνουν ότι η μητρική και η πατρική σύνδεση μπορεί να παίζουν ρόλο στην ικανοποίηση από τη ζωή των νεαρών ενηλίκων μέσω διαφορετικών ψυχο-συναισθηματικών μηχανισμών», κατέληξαν οι συγγραφείς της μελέτης.

Η μελέτη βοηθά να καταλάβουμε καλύτερα ποιοι ψυχολογικοί παράγοντες επηρεάζουν τη σχέση ανάμεσα στη σχέση με τους γονείς και το πόσο ικανοποιημένοι είμαστε από τη ζωή μας. Παρόλα αυτά, πρέπει να θυμόμαστε ότι ο τρόπος που έγινε η έρευνα δεν μας επιτρέπει να πούμε με βεβαιότητα ποιο πράγμα προκαλεί τι.

^{πηγή: psypost.org}