Η κόρη της Χριστίνας Μπόμπα είπε μια φράση που κάθε παιδί πρέπει να μάθει

Υπάρχουν κάποιες φράσεις που, όταν τις ακούς από παιδικό στόμα, σε σταματούν για λίγο. Σε κάνουν να χαμογελάς, να συγκινείσαι και κυρίως να σκέφτεσαι πόση δύναμη έχει αυτό που λέμε στα παιδιά μας καθημερινά, σχεδόν μηχανικά. Κάπως έτσι ένιωσε και η Χριστίνα Μπόμπα όταν άκουσε τη μικρή της κόρη να μιλά μόνη της, προσπαθώντας να σκαρφαλώσει, και να λέει με απόλυτη σιγουριά:
«Ναι, μπορώ να κάνω δύσκολα πράγματα».

Αν άκουγες αυτές τις 6 φράσεις ως παιδί, μεγάλωσες με πραγματικά σπουδαίους γονείς

Το περιστατικό που μοιράστηκε στο podcast του Παναγιώτη Φάσσα δεν είναι απλώς μια γλυκιά μαμαδίστικη ιστορία. Είναι ένα μικρό case study empowerment στην πράξη. Γιατί αυτό το παιδί δεν γεννήθηκε γνωρίζοντας τη δύναμη της θετικής αυτοομιλίας. Την έμαθε από το περιβάλλον που μεγαλώνει. Από το γνωστό «μπίρι μπίρι» της μαμάς και του μπαμπά, που τελικά μόνο μπίρι μπίρι δεν είναι.

Η Χριστίνα Μπόμπα το είπε αυθόρμητα: «Θεέ μου, όλο αυτό το μπίρι μπίρι έχει πιάσει». Και εδώ ακριβώς κρύβεται όλο το ζουμί της γονεϊκότητας. Τα παιδιά δεν κάνουν αυτά που τους λέμε να κάνουν. Κάνουν (και λένε) αυτά που μας ακούν να λέμε στον εαυτό μας.

Όταν ένα παιδί ακούει καθημερινά:
– «Προσπαθώ, κι ας είναι δύσκολο»
– «Δεν πειράζει αν δεν τα καταφέρω με την πρώτη»
– «Μπορώ να το δοκιμάσω ξανά»

τότε, κάποια στιγμή, σε μια άσχετη στιγμή της ημέρας, σε ένα σκαρφάλωμα ή σε ένα παζλ που δεν βγαίνει, αυτές οι φράσεις γίνονται εσωτερική φωνή. Γίνονται δύναμη.

Η θετική αυτοομιλία δεν διδάσκεται με θεωρία. Δεν χρειάζεται διαλέξεις, ούτε μεγάλα λόγια. Χτίζεται μέσα από τα βιώματα. Από το πώς μιλάμε εμείς για τον εαυτό μας όταν κάνουμε λάθος. Από το πώς αντιδρούμε όταν κάτι δεν μας βγαίνει. Από το αν θα πούμε «είμαι άχρηστος» ή «οκ, αυτό ήταν δύσκολο, πάμε ξανά».

Quotes για τη μητρότητα από τη Χριστίνα Μπόμπα–Για μαμάδες που χρειάζονται ένα «ναι, σε καταλαβαίνω»

Και εδώ έρχεται το μεγάλο στοίχημα για όλους τους γονείς: να πιάσουμε τον εαυτό μας στα πράσα. Γιατί είναι πολύ εύκολο να λέμε στο παιδί μας «πίστεψε στον εαυτό σου», αλλά την ίδια στιγμή να μας ακούει να λέμε «δεν το ‘χω», «δεν μπορώ», «δεν είμαι καλή σε αυτά».

Τα παιδιά μαθαίνουν empowerment βλέποντάς μας να προσπαθούμε, όχι να τα καταφέρνουμε τέλεια. Μαθαίνουν δύναμη όταν μας βλέπουν να αποδεχόμαστε τις δυσκολίες χωρίς αυτομαστίγωμα. Όταν μιλάμε θετικά ακόμη και για πράγματα που μας φοβίζουν.

Πώς μπορούν λοιπόν και άλλοι γονείς να το καλλιεργήσουν αυτό;

Πρώτον, με το να αλλάξουν τη γλώσσα μέσα στο σπίτι. Λιγότερα «δεν μπορώ» και περισσότερα «θα προσπαθήσω», «το 'χω», «θα τα καταφέρω».

Δεύτερον, με το να ονοματίζουν τη δυσκολία χωρίς δράμα. «Αυτό είναι δύσκολο, αλλά όχι αδύνατο».

Τρίτον, με το να επιβραβεύουν την προσπάθεια, όχι μόνο το αποτέλεσμα.

Και τέταρτον, με το να επιτρέπουν στα παιδιά να μιλούν στον εαυτό τους – ακόμη κι αν αυτό μοιάζει περίεργο. Εκεί γεννιέται η εσωτερική τους φωνή.

Η φράση «μπορώ να κάνω δύσκολα πράγματα» δεν είναι απλώς χαριτωμενη ή συγκινητική όταν την ακούς από το νήπιο παιδί σου. Είναι ένα εργαλείο ζωής. Είναι το θεμέλιο της αυτοπεποίθησης, της ανθεκτικότητας και της ψυχικής δύναμης.

10 μαθήματα ζωής από τον Harry Potter που αξίζει να διδάξουμε στα παιδιά μας

Και ναι, τελικά αυτό το «μπίρι μπίρι» της μαμάς και του μπαμπά είναι ίσως το πιο πολύτιμο δώρο που μπορούμε να κάνουμε στα παιδιά μας. Γιατί κάποια στιγμή, όταν δεν θα είμαστε εκεί να τα ενθαρρύνουμε, θα έχουν ήδη μάθει να το κάνουν μόνα τους. Και αυτό είναι αληθινό empowerment.