Μελέτη αποκαλύπτει: Οι γονείς επενδύουν περισσότερα χρήματα και χρόνο στον παιδικό αθλητισμό

Μια νέα μελέτη διαπίστωσε ότι οι γονείς αφιερώνουν περισσότερο χρόνο και χρήμα στις αθλητικές δραστηριότητες των παιδιών σας σε σύγκριση με τους γονείς προηγούμενων γενεών.

Αυτή η τάση είναι ιδιαίτερα έντονη μεταξύ των γονιών με υψηλότερο μορφωτικό επίπεδο, εκείνων που έχουν αθλητική κουλτούρα και όσων τα παιδιά τους είναι αφοσιωμένα στον αθλητισμό.

«Τα ευρήματα δείχνουν ότι οι πρόσφατες αλλαγές στον παιδικό αθλητισμό και στην κουλτούρα της ανατροφής των παιδιών έχουν οδηγήσει τους γονείς να επενδύουν περισσότερο χρόνο και χρήματα στις αθλητικές δραστηριότητες των παιδιών τους», δήλωσε ο Chris Knoester, κύριος συγγραφέας της μελέτης και καθηγητής κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Οχάιο.

Ο ρόλος των γονέων στην υποστήριξη των παιδιών τους που ασχολούνται με τον αθλητισμό

«Από τη δεκαετία του 1980, η στήριξη της αθλητικής ανάπτυξης ενός παιδιού φαίνεται πως απαιτεί – ή τουλάχιστον δημιουργεί την πίεση – για εμπλοκή που δεν υπήρχε σε προηγούμενες γενιές», πρόσθεσε.

Ο Chris Knoester, διεξήγαγε τη μελέτη, που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο διαδικτυακό περιοδικό Leisure/Loisir, μαζί με τον Chris Bjork, καθηγητή εκπαίδευσης στο Κολέγιο Βάσαρ.

Πρόκειται για μία από τις πρώτες μελέτες που παρέχουν αποδείξεις για αυτό που οι γονείς συζητούν εδώ και χρόνια.

«Ακούγαμε ιστορίες για το πόσο χρόνο αφιερώνουν οι γονείς στις αθλητικές δραστηριότητες των παιδιών τους, για τα χρήματα που ξοδεύουν, για το ότι τα δίνουν όλα. Αλλά δεν ήταν σαφές αν επρόκειτο μόνο για αφηγήσεις», δήλωσε ο Chris Bjork προσθέτοντας: «Τώρα έχουμε εμπειρικά δεδομένα που δείχνουν ότι οι γονείς δεν έχουν άδικο. Τα πράγματα έχουν αλλάξει.»

Τι άθλημα να επιλέξω για το παιδί μου;

Αποτελέσματα μελέτης

Η μελέτη χρησιμοποίησε δεδομένα από 3.993 ενήλικες που συμμετείχαν στην Εθνική Έρευνα για τον Αθλητισμό και την Κοινωνία (NSASS), η οποία χρηματοδοτήθηκε από την Πρωτοβουλία για τον Αθλητισμό και την Κοινωνία του Πανεπιστημίου του Οχάιο. Οι συμμετέχοντες επιλέχθηκαν μέσω του American Population Panel και απάντησαν στην έρευνα διαδικτυακά από το φθινόπωρο του 2018 έως την άνοιξη του 2019.

Οι συμμετέχοντες ερωτήθηκαν σχετικά με το πόσο συχνά οι γονείς τους παρακολουθούσαν τους αγώνες τους (σε κλίμακα από «ποτέ» έως «κάθε μέρα ή σχεδόν κάθε μέρα»), πόσο τους υποστήριζαν στις προπονήσεις, τις μεταφορές κ.λπ., και πόσα χρήματα ξόδευαν για τον αθλητισμό, σε ένα έτος.

Οι ερωτηθέντες είχαν γεννηθεί από τη δεκαετία του 1950 έως τη δεκαετία του 1990, οπότε η μελέτη κάλυψε εμπειρίες από τον παιδικό αθλητισμό από τη δεκαετία του 1960 έως περίπου το 2015.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι συμμετέχοντες από σχεδόν κάθε γενιά που είχαν γονείς με καλύτερη εκπαίδευση, ανέφεραν ότι οι γονείς τους παρακολουθούσαν πιο συχνά τους αγώνες τους από εκείνους με λιγότερη εκπαίδευση. Η διαφορά αυτή αυξήθηκε με την πάροδο του χρόνου.

Για όσους γεννήθηκαν τη δεκαετία του 1950, οι περισσότεροι ανέφεραν ότι οι γονείς τους παρακολουθούσαν τους αγώνες τους λίγες φορές τον χρόνο. Όμως, για όσους γεννήθηκαν τη δεκαετία του 1990, η συχνότητα αυτή αυξήθηκε – από περίπου μία φορά τον μήνα για τις οικογένειες με χαμηλότερη μόρφωση έως περίπου μία φορά την εβδομάδα για εκείνες με πτυχίο πανεπιστημίου.

Οι οικογένειες που είχαν ήδη αθλητική κουλτούρα εμφάνισαν μικρή αύξηση, επειδή ξεκινούσαν από υψηλό επίπεδο συμμετοχής. Ήδη από τη δεκαετία του 1950 παρακολουθούσαν τους αγώνες πάνω από μία φορά την εβδομάδα και μέχρι τη δεκαετία του 1990 έφτασαν να παρίστανται σχεδόν καθημερινά.

Κόστος αθλητικών δραστηριοτήτων

Παρόμοιες τάσεις βρέθηκαν και ως προς την υποστήριξη και τα έξοδα για τις αθλητικές δραστηριότητες των παιδιών.

Η πλειοψηφία των συμμετεχόντων δήλωσε ότι οι γονείς τους ξόδευαν «λίγα» χρήματα για να αθλούνται, όμως οι νεότερες γενιές, ειδικά από οικογένειες υψηλότερου κοινωνικοοικονομικού επιπέδου, ανέφεραν ότι οι γονείς τους ξόδευαν «κάποιο» ποσό. Όσοι μεγάλωσαν σε περιβάλλον έντονης αθλητικής ενασχόλησης δήλωσαν ότι οι γονείς τους ξόδευαν «αρκετά» σε ετήσια βάση.

Πολλές από τις αλλαγές αυτές φάνηκαν να επιταχύνονται για παιδιά που γεννήθηκαν από τη δεκαετία του 1980 και μετά, σύμφωνα με τον Chris Bjork, συν-συγγραφέα του βιβλίου "More Than Just a Game: How the Youth Sports Industry Is Changing the Way We Parent and What to Do About It".

Αυτό συνέπεσε με ευρύτερες κοινωνικές αλλαγές και με την άνοδο της έννοιας της «εντατικής γονεϊκότητας».

«Τα τελευταία 50 χρόνια παρατηρούμε μια εντατικοποίηση της ανατροφής των παιδιών, με τους γονείς να περνούν από τον ρόλο του υποστηρικτή στον ρόλο του διαχειριστή των εξωσχολικών δραστηριοτήτων των παιδιών τους», εξήγησε ο Chris Bjork.

Αυτό συνέβη εν μέρει επειδή τα σχολεία έχουν μειώσει τη χρηματοδότηση για τον αθλητισμό και οι οικογένειες με υψηλό κοινωνικοοικονομικό υπόβαθρο ανέλαβαν οι ίδιες τη στήριξη της αθλητικής επιτυχίας των παιδιών τους.

«Πρόκειται για μια σύγκλιση της εντατικής γονεϊκότητας, της μειωμένης δημόσιας στήριξης για τον αθλητισμό και της έντονης ανόδου μιας σχεδόν πλήρως ιδιωτικοποιημένης βιομηχανίας παιδικού αθλητισμού. Όλα αυτά έχουν οδηγήσει σε υψηλότερα επίπεδα εμπλοκής των γονιών στον αθλητισμό των παιδιών τους, ιδιαίτερα μεταξύ των οικογενειών με υψηλότερο κοινωνικοοικονομικό επίπεδο», σχολίασε από την πλευρά του ο Chris Knoester.