Αυτά είναι τα λάθη που έκανα ως νέα μαμά και ζητώ συγγνώμη

Η Elizabeth Broadbent γράφει για τα λάθη που έκανε ως νέα μαμά και εξηγεί τι θα άλλαζε αν γύριζε τον χρόνο πίσω.

Μία Μαμά
Αυτά είναι τα λάθη που έκανα ως νέα μαμά και ζητώ συγγνώμη
pexels.com / Oleksandr Pidvalnyi

Όταν απέκτησα το πρώτο μου παιδί, έκανα πολλά λάθη.

Δεν παρατήρησα ότι το μωρό είχε εξάνθημα από την πάνα και το άφησα να κοιμηθεί στην κούνια του και δεν αντιμετώπισα την επιλόχεια κατάθλιψή μου αρκετά γρήγορα.

Όμως το χειρότερο λάθος μου, ξέρετε ποιο ήταν; Πίστευα ότι ήμουν η καλύτερη μαμά.

Νόμιζα ότι είχα βρει όλες τις γονικές απαντήσεις και ότι αυτές αφορούσαν όλες τις μαμάδες.

Αν μάλιστα διαφωνούσε κάποια μαζί μου, ένιωθα ότι απλά ήθελε να «χαλάσει» τη χαρά μου.

Θηλασμός

Ήμουν τυχερή γιατί μπορούσα να θηλάσω το παιδί μου. Είχα τόσο γάλα που το αντλούσα και το αποθήκευα.

Επειδή ο θηλασμός ήταν εύκολος για μένα, θεωρούσα ότι όλες οι μητέρες έπρεπε να θηλάζουν. Υπάρχει άλλωστε καλύτερο γάλα από το μητρικό;

Ήξερα βέβαια ότι κάποιες γυναίκες έπρεπε να δώσουν συμπλήρωμα στο μωρό τους όμως το θεωρούσα λυπηρό.

Κατά βάθος, πίστευα ότι οι περισσότερες από αυτές δεν προσπαθούσαν αρκετά σκληρά και θα έπρεπε να είχαν επισκεφτεί έναν σύμβουλο γαλουχίας.

Ήμουν μια πολύ αυτάρεσκη θηλάζουσα μητέρα. Αν έβλεπα μια μητέρα να δίνει γάλα στο μωρό της με μπιμπερό, την κοίταζα με λύπηση και μάλιστα θήλαζα το μωρό μου απροκάλυπτα μπροστά της.

Δεν είχα ιδέα ότι ο θηλασμός μερικές φορές απλώς δεν λειτουργεί ή ότι αρκετες γυναίκες απλά δεν θέλουν να θηλάσουν και ότι και τα δύο είναι απολύτως εντάξει.

Τώρα που το γνωρίζω, λυπάμαι πολύ

Καρότσι

Είμαι τυχερή γιατί έχω ένα υγιές σώμα που μου επέτρεψε να έχω μια καλή γέννα αλλά και να μεταφέρω το μωρό με μάρσιπο και όχι στο καρότσι.

Η σκέψη μου ήταν ότι έτσι θα μπορούσε να τρώει και να κοιμάται όποτε ήθελε, χωρίς αυτά τα αυστηρά «προγράμματα» που υπάρχουν για τα μωρά.

Είχε συνεχή σωματική επαφή μαζί μου, που θα το έκανε πιο δυνατό, πιο γρήγορο, πιο συμπονετικό και πιθανώς πιο έξυπνο.

Γι΄αυτό και ήμουν αντίθετη στο καρότσι. Πίστευα ότι η μαμά που είχε επιλέξει να μεταφέρει το μωρό της με καρότσι ήταν:

Πολύ τεμπέλα ήπολύ εγωίστρια για να το κουβαλάει.

Άλλη μια οδυνηρή και λανθασμένη διαπίστωση. Τα καρότσια είναι ένα χρήσιμο εργαλείο και δεν θα επηρεάσει την προσωπικότητα του παιδιού σου επειδή το χρησιμοποιείς.

Ήμουν μια μυωπική μαμά που δεν καταλάβαινε ότι, ό,τι λειτουργούσε σε μένα δεν λειτούργησε σε όλες τις μητέρες.

Νόμιζα ότι είχα όλες τις απαντήσεις.

Αν μπορούσα να πάρω πίσω ένα πράγμα από την παιδική ηλικία του γιου μου, δεν θα ήταν κάποιες λάθος επιλογές μου. Θα ήταν η κριτική που έκανα σε άλλες μαμάδες.

Πόσες μητέρες άραγε πλήγωσα με την αυταρέσκεια ή τις διαλέξεις μου;

Δίνω μόνο ένα μικρό ελαφρυντικό στον εαυτό μου: Μόλις είχα κάνει μια σημαντική αλλαγή στη ζωή μου κι από μεταπτυχιακή φοιτήτρια είχα γίνει μαμά. Προσέγγισα λοιπόν το νέο μου ρόλο σαν μεταπτυχιακό - κάποιος έπρεπε να είναι ο κορυφαίος της τάξης κι αυτός ο κάποιος θα ήμουν εγώ. Είχα συνηθίσει σε έναν κόσμο με μία σωστή απάντηση και ένας κόσμος με περισσότερες από μία, με τρόμαζε.

Είναι μια εξήγηση, όχι μια δικαιολογία.

Έχω συγχωρήσει τον εαυτό μου …Ελπίζω μόνο κι οι άλλες μαμάδες να με συγχωρέσουν .. 'Οσο για τις νεότερες (μαμάδες) να μάθουν κι από τα δικά μου λάθη.

Όλοι κάνουμε πράγματα με διαφορετικό τρόπο. Και προφανώς δεν πειράζει…

Πηγή: todaysparent.com

(ελεύθερη απόδοση)

© 2012-2024 Mothersblog.gr - All rights reserved