Η Γιορτή της Μητέρας είναι δύσκολη όταν παλεύεις να γίνεις μαμά

Οι μητέρες είναι υπέροχες. Και αξίζουν να γιορτάζουν και να τις γιορτάζουν. Αλλά όταν αντιμετωπίζεις υπογονιμότητα ή είχες μια αποβολή, όταν λαχταράς να γίνεις μαμά αλλά αυτό το όνειρο φαίνεται να απομακρύνεται όλο και περισσότερο, η Γιορτή της Μητέρας μπορεί να είναι σκληρή.

Γράμμα στις γυναίκες που περιμένουν να γιορτάσουν την Ημέρα της Μητέρας

Αν αυτή η μέρα σε κάνει να νιώθεις θλίψη, δεν είσαι μόνη. Σε βλέπω και νιώθω τον πόνο σου.

Για μένα, η Γιορτή της Μητέρας ήταν δύσκολη εδώ και χρόνια. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, ήθελα να κάνω παιδιά, αλλά τα πρώτα 10 χρόνια του γάμου μου, ένα χρόνιο πρόβλημα υγείας μου το έκανε αδύνατο. Όταν η υγεία μου βελτιώθηκε αρκετά ώστε να προσπαθήσουμε, η υπογονιμότητα έγινε μέρος της ιστορίας μας και χρειάστηκαν σχεδόν 2 χρόνια μέχρι να μείνω έγκυος . Αλλά στις 10 εβδομάδες, μάθαμε ότι δεν υπήρχε πια καρδιακός παλμός.

Ήμασταν συντετριμμένοι.

Καθώς προσπαθώ να επουλώσω τα τραύματά μου και να αποφασίσω τα επόμενα βήματα, ένα πράγμα είναι σίγουρο: δεν μπορώ να αφήσω την υπογονιμότητα, τη θλίψη και την προσπάθεια για εγκυμοσύνη να "στοιχειώνουν" πια τη ζωή μου όπως τα προηγούμενα χρόνια.

Πήρα τη δύσκολη απόφαση να μην προχωρήσω σε εξωσωματική γονιμοποίηση. Το σώμα μου έχει περάσει πάρα πολλά και δεν έχω τη δύναμη να το υποβάλω σε περισσότερη ταλαιπωρία. Μπορεί κάποιοι να μην καταλαβαίνουν αυτή την απόφαση, αλλά για μένα είναι η σωστή.

Γιορτή της Μητέρας: Από τις πιο δύσκολες μέρες για τις γυναίκες που παλεύουν με την υπογονιμότητα

Τη Γιορτή της Μητέρας, νιώθω έντονα συναισθήματα και ξέρω πως κι άλλες νιώθουν το ίδιο. Οπότε ήθελα να μοιραστώ πώς το αντιμετωπίζω και τι με βοηθάει:

Μη νιώθεις άσχημα για τη θλίψη σου

Αν πενθείς φέτος – είτε λόγω απώλειας, είτε υπογονιμότητας, είτε επειδή η υγεία σου δεν σου επιτρέπει να κάνεις παιδιά – να είσαι ευγενική με τον εαυτό σου και κάνε ό,τι χρειάζεσαι για να σε φροντίσεις. Μην καταπιέζεις τα συναισθήματά σου. Είναι ο μόνος τρόπος να το ξεπεράσεις. Όπως λένε, ο μόνος δρόμος είναι μέσα από τον πόνο.

Για μένα, το να βλέπω τις συννυφάδες μου με τα παιδιά τους την Ημέρα της Μητέρας φέτος είναι πολύ δύσκολο, γιατί το μόνο που μπορώ να σκεφτώ είναι πως θα έπρεπε να γιορτάζω με ένα μωρό 3 μηνών. Οπότε, αποφασίσαμε να μην πάμε στο οικογενειακό τραπέζι και να κάνουμε ένα ταξίδι. Είναι εντάξει να πεις όχι σε κάτι που ξέρεις πως θα σε πονέσει.

Αναγνώρισε ότι η θλίψη και η χαρά μπορούν να συνυπάρχουν

Όσες από εμάς είμαστε τελειομανείς ή παλεύουμε με την κατάθλιψη, τείνουμε να βλέπουμε τα πράγματα άσπρο-μαύρο. Η Γιορτή της Μητέρας είναι ή μέρα γιορτής ή μέρα πόνου. Αλλά δεν χρειάζεται να είναι έτσι.

Έχω μάθει ότι η καρδιά μου μπορεί να "κρατήσει" περισσότερα από ένα συναισθήματα ταυτόχρονα. Μπορώ να κουβαλώ τη θλίψη στο ένα χέρι και την ευγνωμοσύνη στο άλλο. Κι αυτό σημαίνει ότι μπορώ να τιμώ τη θλίψη μου και ταυτόχρονα να νιώθω ευγνώμων για ό,τι καλό υπάρχει στη ζωή μου.

Και τελευταία προσπαθώ να εκτιμήσω τις χαρές της ζωής χωρίς παιδιά. Αργά πρωινά, βόλτες με τα σκυλιά όποτε θέλω, ραντεβού και χορός στην κουζίνα τα βράδια, χαλαρωτικό υδρομασάζ με τον σύζυγό μου, η δυνατότητα να ζω όπως θέλω και να φροντίζω το σώμα μου. Υπάρχει χαρά και ομορφιά και σε αυτή τη ζωή χωρίς παιδιά που δεν ζήτησα.

Αρνητικό τεστ εγκυμοσύνης: Όλα όσα νιώθει μία γυναίκα

Διοχέτευσε την αγάπη σου

Πιστεύω ότι είναι σημαντικό να αναγνωρίζουμε πως, παρόλο που δεν έχουμε βιολογικά παιδιά, όλες φροντίζουμε, αγαπάμε ή νοιαζόμαστε για κάποιον ή κάτι με κάποιον τρόπο.

Εγώ φροντίζω, αγαπώ και νοιάζομαι για τα σκυλιά μου και τον άντρα μου όπως θα το έκανα αν είχα παιδί. Μπορούμε γενικά να διοχετεύσουμε την αγάπη μας χωρίς να έχουμε δικά μας παιδιά. Και αυτό είναι κάτι που αξίζει να γιορτάζεται.

Αλλά ξέρεις κάτι; Δεν ξέρω γιατί η κοινωνία μας δίνει την εντύπωση πως αν δεν είμαστε μητέρες, είμαστε κάπως "λιγότερες". Ας βγάλουμε αυτή τη σκέψη από το μυαλό μας. Είτε είμαστε μαμάδες είτε όχι, είμαστε εξίσου άξιες και άξιες γιορτής και αγάπης.

Βρες ανθρώπους που σε καταλαβαίνουν

Ένα από τα πιο δύσκολα πράγματα με την υπογονιμότητα ή τη ζωή χωρίς παιδιά είναι η μοναξιά. Βλέπουμε τους φίλους να αποκτούν παιδιά και η ζωή τους να παίρνει άλλη τροπή. Δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να είμαστε φίλοι, αλλά κάποιες σχέσεις αλλάζουν.

Προσωπικά, έχω βρει μεγάλη στήριξη στις κοινότητες υπογονιμότητας και ζωής χωρίς παιδιά στο διαδίκτυο. Είναι ανακούφιση να συνδέεσαι με άλλες γυναίκες που καταλαβαίνουν τον πόνο και τη θλίψη του να θέλεις ένα παιδί αλλά να μην μπορείς να το έχεις. Έχω γνωρίσει γυναίκες σε διαφορετικά στάδια της πορείας τους – άλλες που ακόμα ελπίζουν και άλλες που έχουν αγκαλιάσει τη ζωή τους χωρίς παιδιά.

Αν η Γιορτή της Μητέρας είναι δύσκολη για σένα φέτος, να ξέρεις ότι δεν είσαι μόνη. Να είσαι ευγενική με τον εαυτό σου, τίμησε τη θλίψη σου και να ξέρεις ότι υπάρχουν πολλές άλλες γυναίκες που νιώθουν τον πόνο σου. Είμαστε μαζί σε αυτό.

^{ελεύθερη απόδοση από apurposeinpain.com}