Κρίσεις κατακράτησης αναπνοής στο παιδί: Τι είναι και πώς να αντιδράσετε

Οι κρίσεις κατακράτησης αναπνοής συμβαίνουν συνήθως όταν τα μωρά ή τα μικρά παιδιά:

• κλαίνε έντονα
• φοβούνται ή αναστατώνονται
• έχουν ένα μικρό ατύχημα και σοκάρονται

Το παιδί κλαίει, παίρνει ανάσα και στη συνέχεια «κρατά» την αναπνοή του χωρίς να αναπνέει. Δεν το κάνει σκόπιμα – ακόμα κι αν φαίνεται ότι κρατά την αναπνοή του σαν μέρος μιας έντονης κρίσης θυμού.

Βρέφος και Ανάπτυξη - Ο μηχανισμός της αναπνοής

Διάρκεια και συχνότητα κρίσεων

Οι κρίσεις συνήθως τελειώνουν μέσα σε 30-60 δευτερόλεπτα, όταν το παιδί αρχίζει να κλαίει ή να φωνάζει ξανά. Σε σπάνιες περιπτώσεις, μπορεί να χάσει τις αισθήσεις του. Όταν συμβαίνει αυτό, το σώμα επανεκκινεί αυτόματα την αναπνοή. Μπορεί να εμφανιστούν πολλές φορές την ημέρα ή σπάνια, μία φορά τον χρόνο. Μπορούν να συμβούν σε παιδιά από 6 μηνών, αλλά είναι πιο συχνές στην ηλικία 1-2 ετών. Τα περισσότερα παιδιά σταματούν να τις έχουν μέχρι την ηλικία των 6 ετών.

Ορισμένες περιπτώσεις σχετίζονται με αναιμία λόγω έλλειψης σιδήρου. Ο παιδίατρος μπορεί να κάνει μια απλή αιματολογική εξέταση για να διαπιστώσει αν αυτό είναι η αιτία.

Είναι φυσιολογικό να τρομάξετε ή να πανικοβληθείτε την πρώτη φορά που συμβαίνει, ειδικά αν δεν έχετε ακούσει ποτέ για αυτές τις κρίσεις. Ωστόσο, όπως αναφέρει άρθρο του raisingchildren.net.au είναι καθησυχαστικό το γεγονός ότι δεν προκαλούν μακροπρόθεσμες βλάβες στον εγκέφαλο.

Τι να κάνετε κατά τη διάρκεια μιας κρίσης

• Μείνετε ήρεμοι. Η κρίση συνήθως περνά μέσα σε ένα λεπτό.
• Ξαπλώστε το παιδί στο πλάι και παρακολουθήστε το μέχρι να τελειώσει η κρίση.
• Μην βάζετε τίποτα στο στόμα του παιδιού, ούτε τα δάχτυλά σας, ακόμα κι αν θέλετε να καθαρίσετε τον αεραγωγό. Αν υπάρχουν σπασμωδικές κινήσεις, μπορείτε να συγκρατήσετε ελαφρά το κεφάλι, τα χέρια ή τα πόδια για να αποφευχθούν τραυματισμοί ή να απομακρύνετε αντικείμενα που μπορεί να το χτυπήσουν.
• Μην κουνάτε ή χτυπάτε το παιδί. Αυτό δεν σταματά την κρίση και μπορεί να προκαλέσει τραυματισμούς.
• Καθησυχάστε άλλους που είναι παρόντες, ότι πρόκειται για ακίνδυνη κρίση και θα περάσει σύντομα.
• Αν το παιδί πέσει ή τραυματιστεί, επισκεφθείτε έναν γιατρό για έλεγχο.
• Μετά την κρίση, αποφύγετε τιμωρία ή υπερβολική προσοχή.

Σημαντικό: Επισκεφθείτε τον παιδίατρο την πρώτη φορά που συμβαίνει, για να αποκλειστεί κάποιο σοβαρό πρόβλημα.

Γρήγορη αναπνοή παιδιού: Τι σημαίνει, πότε να ανησυχήσετε

Πότε να δείτε γιατρό

Συμβουλευτείτε έναν παιδίατρο αν το παιδί σας:

• είναι μικρότερο από 6 μηνών.
• έχει κρίσεις περισσότερες από μία φορά την εβδομάδα (μπορεί να οφείλονται σε αναιμία).
• αρχίζει ξαφνικά να κρατά την αναπνοή του.
• δείχνει μπερδεμένο ή νυσταγμένο μετά την κρίση.
• γίνεται πολύ χλωμό ή χάνει τις αισθήσεις του.
• έχει σπασμούς ή ακαμψία που διαρκούν περισσότερο από ένα λεπτό.

Πώς να προλάβετε τις κρίσεις κατακράτησης αναπνοής

Δεν μπορείτε να τις αποτρέψετε, αλλά μπορείτε να μειώσετε τις καταστάσεις που τις προκαλούν:

• Αποσπάστε την προσοχή του παιδιού σε πιθανές κρίσεις.
• Προειδοποιείτε για αλλαγές δραστηριοτήτων, ώστε να μην τρομάζει.
• Ενισχύστε την κατανόηση των συναισθημάτων, ιδιαίτερα για μεγαλύτερα παιδιά.
• Αποφύγετε να αφήνετε το παιδί υπερβολικά πεινασμένο ή κουρασμένο.
• Αν οι κρίσεις προκαλούνται από μίνι-εκρήξεις θυμού όταν λέτε «όχι», κρατήστε σαφή όρια και μην υποχωρείτε.

Πώς θα καταλάβετε ότι το μωρό δεν αναπνέει κανονικά

Τύποι κρίσεων κατακράτησης αναπνοής

Κυανωτικές (Cyanotic)

Είναι οι πιο συχνές. Το παιδί κλαίει ή αναστατώνεται, κρατά την αναπνοή του και γίνεται μπλε-μοβ, κυρίως γύρω από το στόμα. Ονομάζονται και «μπλε κρίσεις».

Ωχρές (Pallid ή Pale)

• Το παιδί μπορεί να μην κλαίει, κρατά την αναπνοή του, η καρδιακή συχνότητα μειώνεται και το δέρμα γίνεται χλωμό.
• Ιδρώνει και κουράζεται μετά την κρίση.
• Σπάνια, εμφανίζονται σπασμοί ή λιποθυμία και ως ενήλικες.
• Ονομάζονται και «ωχρές κρίσεις» και είναι λιγότερο συχνές.