Ξέσπασε η Χριστίνα Μπόμπα: «Έλεος» στα σχόλια μετά το podcast για τον θηλασμό

Μια νέα καταιγίδα σχολίων στα social media ξέσπασε με αφορμή ένα podcast. Αυτή τη φορά, στο επίκεντρο βρέθηκαν η Χριστίνα Μπόμπα και η Φωτεινή Πετρογιάννη, δύο γυναίκες που μίλησαν ανοιχτά –και ανθρώπινα– για το θηλασμό, τη δυσκολία του, την επιλογή του, την αποτυχία του. Και αν το διαδίκτυο είχε ένα πρόσωπο, θα φορούσε θυμό και δάχτυλο σηκωμένο. Γιατί κάποιες τόλμησαν να πουν την αλήθεια τους.

«Δεν σε κάνει λιγότερο καλή μαμά»: Το συγκινητικό μήνυμα της Ευρυδίκης Βαλαβάνη για τον θηλασμό

Η Χριστίνα Μπόμπα, σε βίντεο που ανάρτησε στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram, απάντησε ανοιχτά στην κριτική, ξεκαθαρίζοντας πως οι προθέσεις του podcast ήταν εντελώς διαφορετικές από αυτές που της αποδόθηκαν.

«Μόλις μου έστειλε η Φωτεινή κάποια σχόλια που έχει λάβει, που είναι "έλεος". Αρχικά, αυτό το podcast δεν είχε σκοπό να πει να μη θηλάσετε. Και η Φωτεινή που είχε περάσει τρομερό πόνο γιατί της είχε συμβεί κάτι πολύ δύσκολο, αντλούσε μέρα-νύχτα, αλλά και εγώ -που μου γράφετε διάφορα- θήλασα δυο παιδιά έξι μήνες, που μπορούσα να τα έχω θηλάσει περισσότερο ή και λιγότερο ή και καθόλου. Αυτό το podcast δεν είναι για να πει να μη θηλάζετε ή θηλάστε. Είναι ένα podcast που κάνει μνεία στις μαμάδες, που τα καταφέρνουν. που δε τα καταφέρνουν, που το θέλουν ή δε το θέλουν, Η λοχεία είναι δύσκολη εκτός από μαγική. Οι ορμόνες κάνουνε πάρτι.

Και το μόνο που χρειάζονται οι μανούλες είναι κατανόηση. Γι’ αυτό μην κουνάτε άλλο το δάχτυλο. Δείτε το podcast και μετά μιλήστε», είπε χαρακτηριστικά η Χριστίνα Μπόμπα.

Ο θηλασμός έγινε λιγότερο αγχωτικός: Νέα συσκευή δείχνει σε πραγματικό χρόνο πόσο γάλα πίνει το μωρό

Η ίδια τόνισε ότι το podcast έχει σκοπό να δώσει φωνή σε όλες τις γυναίκες και τις διαφορετικές εμπειρίες τους γύρω από τον θηλασμό και τη λοχεία.

Στη λεζάντα της ανάρτησής της, η Χριστίνα Μπόμπα ξεκαθάρισε εκ νέου τη στάση της:
«Εννοείται πως ο θηλασμός είναι σημαντικός. Δε λέμε μη θηλάσετε! Λέμε, μανούλες μπράβο. Για όλα. Που το καταφέρνετε, που το θέλετε, που δεν το θέλετε. Όλα είναι ΟΚ. Και η λοχεία είναι δύσκολη εκτός από μαγική. Μην τρελαίνεστε, λίγη ενσυναίσθηση δεν βλάπτει.»

Έλεος θα πω και εγώ

Και αυτό γιατί τόσο η Χριστίνα Μπόμπα όσο και η Φωτεινή, είπαν την αλήθεια πολλών. Και τη δική μου.

Γιατί κι εγώ είμαι μαμά. Και θήλασα μόνο 40 μέρες. Ναι, το γράφω έτσι: μόνο. Όχι γιατί δεν ήταν αρκετές. Αλλά γιατί μου το είπαν. Πως «δεν προσπάθησα αρκετά». Πως «το παράτησα εύκολα». Πως «αν ήθελα, θα μπορούσα». Πως «όλες τα καταφέρνουν».

Για τις στιγμές που χρειάζεσαι έναν σύμμαχο στον θηλασμό

Μα όχι, όλες δεν τα καταφέρνουν. Και δεν πειράζει. Και είναι ΟΚ! Και είναι εντάξει.

Για πολύ καιρό, έβλεπα τον εαυτό μου σαν αποτυχημένη. Πίστευα πως εγώ έφταιγα. Πως δεν ήμουν αρκετή. Και πως κάτι δεν πήγε καλά με εμένα – όχι με το στήθος, όχι με τις αντοχές, όχι με τις συνθήκες. Με εμένα.

Στο μαιευτήριο, στο διπλανό κρεβάτι, μια μαμά είχε πετύχει το «από την πρώτη μέρα». Θήλαζε με αυτοπεποίθηση και χαμόγελο. Ένιωθε περήφανη – και καλά έκανε. Απέναντι, μια άλλη είχε δίδυμα που τη ρούφαγαν μέχρι να «στεγνώσει». Δεν την είδα ποτέ να κοιμάται, όπως εγώ. Δεν τα άφησε ποτέ μακριά της. Τα είχε δίπλα στο στήθος της και τα τάιζε είτε ταυτόχρονα είτε εναλλάξ.

Εγώ; Εγώ ήθελα να κοιμηθώ. Να ξεκουραστώ. Να μη νιώθω τύψεις. Να μη με πονάει κάθε ρούφηγμα. Να μη με κρίνουν που έδινα και ξένο γάλα.

Για αυτή την εμπειρία είχα γράψει εδώ.

Γι’ αυτό και όταν άκουσα τη Χριστίνα Μπόμπα πριν μερικές ώρες να λέει «έλεος», συμφώνησα. Έλεος. Γιατί το podcast αυτό δεν ήταν επίθεση στο θηλασμό. Ήταν μια αγκαλιά. Μια παραδοχή. Μια ανθρώπινη στιγμή ανάμεσα σε δυο γυναίκες που τόλμησαν να πουν: δεν είναι όλες οι ιστορίες ίδιες. Και αυτό είναι εντάξει.

Δεν είναι ντροπή να σταματήσεις τον θηλασμό αν δεν μπορείς - Έχεις κι άλλες επιλογές

Ακούστε κάτι: Η λοχεία είναι ζόρικη. Όχι απλώς μαγική. Και οι ορμόνες δεν κάνουν πάρτι – κάνουν επανάσταση. Και το μόνο που δεν αντέχει εκείνη την περίοδο μια μαμά - ειδικά όταν όλα είναι καινούρια και άγνωστα- είναι οι άκαρδοι ψίθυροι και τα σχόλια που τύπου «θα μπορούσες καλύτερα», «προσπάθησε κι άλλο», «δεν υπάρχει δεν μπορώ... υπάρχει δεν θέλω...»

Όχι. Όχι, δεν θα μπορούσα καλύτερα. Έκανα το καλύτερο που μπορούσα. Όπως κάθε μαμά.

Οπότε, πριν μιλήσεις, πριν κρίνεις, πριν πατήσεις «αποστολή» σε ένα ακόμη σχόλιο που θα κάνει την άλλη μαμά να νιώσει χάλια, σκέψου...

Μήπως αντί για το δάχτυλο, να στείλεις μια καρδιά; Μια αγκαλιά; Λόγια αγάπης, συμπαράστασης και κατανόησης;

Γιατί πραγματικά... κάπου «έλεος» με όλους αυτούς που κρίνουν πίσω από το πληκτρολόγιο κάνοντας «κουρέλι» την ψυχολογία μιας μαμάς.

Πέννυ Μπαλτατζή: 3η φορά βιώνει το ταξίδι του θηλασμού και αυτή είναι η συμβουλή της