Ξεχνάμε πραγματικά τον πόνο του τοκετού;

Ορισμένες γυναίκες φαίνεται να ξεχνούν πραγματικά τον πόνο του τοκετού.

Μπορούν να θυμηθούν τις λεπτομέρειες της εμπειρίας αλλά όχι την έντονο σωματικό πόνο. Για τις μαμάδες που έχουν «ξεχάσει» τις δύσκολες λεπτομέρειες, αυτό συνήθως δεν οφείλεται σε επιλεκτική απώλεια μνήμης αλλά στο ότι η ανάμνηση έχει μαλακώσει ή και εξασθενίσει με τον χρόνο.

Το τραύμα του τοκετού

Ωστόσο, αν η δική σας εμπειρία δεν είναι παρόμοια, δεν είστε μόνη. Έρευνες δείχνουν ότι για πολλές γυναίκες η ανάμνηση του πόνου παραμένει έντονη. Μια μελέτη του 2014 σε περισσότερες από 1.000 μητέρες στη Ιαπωνία που γέννησαν στις αρχές της δεκαετίας του 2000, διαπίστωσε ότι θυμούνταν καθαρά την εμπειρία τοκετού τους ακόμα και πέντε χρόνια αργότερα συμπεριλαμβανομένων και των επώδυνων στιγμών.

Οι περισσότερες έρευνες σχετικά με την ανάμνηση του πόνου του τοκετού καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι είναι απίστευτα μεταβλητός και πολυπαραγοντικός εξ ου και δύσκολο να μετρηθεί. Τόσο η αντίληψη του πόνου όσο και η μνήμη είναι πολύπλοκες και επηρεάζονται από πολλούς παράγοντες. Μια μελέτη του 2016 έδειξε ότι η συνολική ικανοποίηση από την εμπειρία της γέννας, η ύπαρξη ή η απουσία επιπλοκών και η χρήση ή μη αναλγησίας συμβάλλουν στη μνήμη του πόνου. Με άλλα λόγια, δεν έχει σημασία μόνο ο αρχικός πόνος, αλλά και το πώς αντιλαμβανόμαστε τις συνθήκες μέσα στις οποίες τον βιώσαμε και πώς ο εγκέφαλός μας αποθηκεύει και επεξεργάζεται αυτή την εμπειρία με τον χρόνο.

Η ιστορία ενός τραυματικού τοκετού

Λόγοι για τους οποίους μπορεί να «ξεχνάμε» τον πόνο του τοκετού

Οι ορμόνες μας βοηθούν

Η βιολογία έχει έναν χρήσιμο τρόπο να μας κατακλύζει με ορμονική ευεργετική δράση αμέσως μετά τη γέννηση του μωρού, κάτι που μπορεί να βοηθήσει να θολώσουμε τις πιο αρνητικές μας αναμνήσεις. «Μετά τη γέννηση, το σώμα απελευθερώνει υψηλά επίπεδα οξυτοκίνης - της ορμόνης του δεσμού - η οποία όχι μόνο υποστηρίζει την προσκόλληση στο μωρό, αλλά βοηθά επίσης στην εξασθέσινη της μνήμης του πόνου», λέει η Janet Bayramyan , LCSW, ψυχοθεραπεύτρια στην Καλιφόρνια.

Απωθούμε τις επώδυνες αναμνήσεις

Ορισμένες γυναίκες λένε ότι οι θετικές εμπειρίες του δεσμού με το μωρό μπορούν να υπερισχύσουν των αναμνήσεων ενός επώδυνου τοκετού. «Η χαρά, το δέος και η ανακούφιση της γέννησης του μωρού μπορούν να δημιουργήσουν μια συναισθηματική εμπειρία που, με την πάροδο του χρόνου, υπερισχύει της μνήμης έναντι του πόνου», εξηγεί η Bayramyan. Ορισμένες γυναίκες εστιάζουν στη δική τους δύναμη και ικανότητα. «Για μερικές, η ανάμνηση του πόνου μπορεί να εξασθενίσει επειδή αντικαθίσταται από θετικά συναισθήματα για τη δύναμή τους και για το πώς το σώμα τους έφερε μια ζωή στον κόσμο»,αναφέρει η Abrah Sprung , PhD, PMH-C, κλινική ψυχολόγος στο Νιου Τζέρσεϊ.

Τα ρίγη μετά τον τοκετό είναι πιο συχνά απ΄όσο νομίζετε

Οι κοινωνικές αντιλήψεις μπορεί να διαμορφώνουν τη μνήμη του τοκετού

Ο τρόπος που η κοινωνία αντιλαμβάνεται τη μητρότητα και τον πόνο μπορεί να καθορίζει και το πώς κάθε γυναίκα θυμάται τη γέννα της. Οι μητέρες μεγαλώνουν με την προσδοκία να είναι δυνατές, ανθεκτικές και να αντέχουν χωρίς γκρίνια - μια στάση που μπορεί, χωρίς να το συνειδητοποιούμε, να επηρεάζει το πώς επεξεργαζόμαστε την εμπειρία του τοκετού. «Οι γυναίκες μαθαίνουμε ότι ο πόνος είναι ένδειξη δύναμης, κι έτσι συχνά τον υποτιμούμε ή τον "ξεχνάμε"», λέει η Brooke S., μητέρα δύο παιδιών από το Όκλαντ της Καλιφόρνια. Ίσως τελικά, κάποιες από εμάς να "σβήνουμε" τη μνήμη του πόνου επειδή έχουμε διδαχθεί ότι έτσι πρέπει να κάνουμε.

Ο εγκέφαλός μας φιλτράρει τις επώδυνες εμπειρίες

Ο εγκέφαλός μας έχει έναν καταπληκτικό τρόπο να μας βοηθά να ξεπερνάμε επώδυνες ή τραυματικές εμπειρίες. «Ο ιππόκαμπος και η αμυγδαλή συνεργάζονται για να επεξεργάζονται τις αναμνήσεις, αλλά ο εγκέφαλος είναι προγραμματισμένος να δίνει προτεραιότητα στην επιβίωση», λέει η Bayramyan. Αυτή η δυνατότητα ...σίγασης της μνήμης θα μπορούσε σίγουρα να εξηγήσει γιατί ορισμένες γυναίκες θυμούνται μόνο αμυδρά τον πόνο της εμπειρίας του τοκετού.

Κάποιες αναμνήσεις είναι πιο δύσκολο να τις «αγγίξουμε»

Ορισμένες εμπειρίες, όπως ο τοκετός, είναι τόσο έντονες που ο εγκέφαλος τις «κλειδώνει» και μπορούμε να τις ανακαλέσουμε μόνο υπό συγκεκριμένες συνθήκες, σύμφωνα με την Emma Basch, PsyD, κλινική ψυχολόγος στην Ουάσινγκτον. Στην καθημερινότητά μας, σπάνια βρισκόμαστε ξανά σε μια κατάσταση τόσο γεμάτη αδρεναλίνη και έντονα συναισθήματα - γι’ αυτό και δεν μπορούμε εύκολα να αναβιώσουμε την πλήρη ένταση του πόνου που νιώσαμε τότε.

Τι να περιμένεις μετά τη γέννα: Πότε θ' αρχίσεις να νιώθεις ξανά ο εαυτός σου

Μια θετική εμπειρία γέννας μπορεί να επηρεάσει τις αναμνήσεις μας

Έρευνα του 2009 έδειξε ότι οι γυναίκες που βίωσαν τον τοκετό ως κάτι αρνητικό, συνήθως θυμούνται τον πόνο πιο έντονα και με περισσότερες λεπτομέρειες, ακόμα και χρόνια αργότερα. Αυτό είναι φυσιολογικό -κάποιες γέννες είναι πραγματικά πιο δύσκολες ή τραυματικές. Όπως εξηγεί η Basch, οι διαφορές στην προσωπική αντίληψη του πόνου επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό το πώς χαράζεται η εμπειρία στη μνήμη μας.

Όταν μοιραζόμαστε τις εμπειρίες μας, ο πόνος «μαλακώνει»

Το να μιλάμε για τον τοκετό μας μπορεί να λειτουργήσει θεραπευτικά ( τουλάχιστον για αρκετές μητέρες). Μας βοηθά να μετατοπίζουμε την προσοχή από τον πόνο προς τα συναισθήματα, τη συγκίνηση ή ακόμα και τις αστείες στιγμές. Όπως εξηγεί η ψυχολόγος Sprung, αυτή η διαδικασία βοηθά τον εγκέφαλο να «ξαναγράψει» την εμπειρία, κάνοντάς την σταδιακά λιγότερο επώδυνη στη μνήμη μας.