Η ψυχολόγος εξηγεί τι είναι eggshell parenting και πώς επηρεάζει τα παιδιά στα πρώτα τους χρόνια

Ο όρος eggshell parenting περιγράφει μια ανθυγιεινή δυναμική εξουσίας μεταξύ γονέων και παιδιών.

Τα παιδιά χρειάζονται να νιώθουν ασφάλεια, σιγουριά και αγάπη. Όταν όμως αυτά τα συναισθήματα είναι απρόβλεπτα, μπορεί να οδηγήσουν σε αυτό που η Δρ. Κιμ Σέιτζ, αδειοδοτημένη ψυχολόγος από την Καλιφόρνια, ονόμασε «eggshell parenting». Μέσα από το κανάλι της στο TikTok (@drkimsage), έχει ανεβάσει εκατοντάδες βίντεο σχετικά με αυτό το φαινόμενο.

Η Σέιτζ περιγράφει το «eggshell parenting» ως μια επιζήμια μορφή σχέσης εξουσίας, όπου τα απρόβλεπτα συναισθηματικά ξεσπάσματα των γονέων αναγκάζουν τα παιδιά να ζουν «σε τεντωμένο σχοινί» και σε κατάσταση συνεχούς επαγρύπνησης. Αυτό όχι μόνο καταπνίγει την παιδικότητά τους, αλλά επίσης διαμορφώνει επιζήμιες σχέσεις στην ενήλικη ζωή.

Σε ένα βίντεο με πάνω από 18.500 προβολές, η Σέιτζ εξηγεί ότι:

«Το "eggshell parenting" και η συναισθηματικά απρόβλεπτη, μη ασφαλής ανατροφή δημιουργούν συχνά μια δια βίου υπερεπαγρύπνηση και μια βαθιά πεποίθηση ότι δεν υπάρχει πραγματική ασφάλεια στις σχέσεις.»

Ορίζει τις «eggshells» ως «συναισθηματικά επικίνδυνες συμπεριφορές» και παραθέτει χαρακτηριστικά της εν λόγω γονεϊκής στάσης: απρόβλεπτη συμπεριφορά, απομόνωση, φωνές, κατηγορίες και ντροπή, ενοχική χειραγώγηση, προσβολές και «γονεοποίηση» του παιδιού (parentification). Ένα άλλο σημάδι, όπως αναφέρει, είναι η «καταστροφή αγαπημένων αντικειμένων».

«Η διάθεση του γονέα μοιάζει με τρενάκι του τρόμου. Ποτέ δεν ξέρεις τι να περιμένεις», λέει η Σέιτζ και προσθέτει: «Αυτό σημαίνει ότι ζεις σε διαρκή κατάσταση μάχης ή φυγής. Δεν είναι τρόπος να διδάσκεις ή να μεγαλώνεις ένα παιδί. Είναι σκόπιμος τρόπος για να σε κάνουν να νιώθεις άσχημα με τον εαυτό σου!».

Προτείνει σε όσους νιώθουν έτσι να δώσουν προσοχή στο πώς αυτό εκδηλώνεται στο σώμα τους και στην αίσθηση του εαυτού τους.

Σε άλλο βίντεο, που ξεπέρασε τις 4,5 εκατομμύρια προβολές, η Σέιτζ σχολιάζει τις «γονείς-κλωσόπουλα», ειδικά τις μητέρες:

«Αν είχες μια μητέρα ή φροντιστή που ήταν χρόνια θυμωμένη, φώναζε συχνά, δεν είχε όρια και ήταν συναισθηματικά απρόβλεπτη, και περίμενε να είσαι η καλύτερή της φίλη αλλά ταυτόχρονα έδινε αγάπη υπό όρους — πώς πάει το άγχος σου, η έλλειψη εμπιστοσύνης, η τάση να απομονώνεσαι όταν νιώθεις έντονα συναισθήματα;»

Η Σέιτζ ξεκαθαρίζει πως η γονεϊκότητα-κλωσόπουλο δεν αφορά μόνο φωνές ή παραβίαση ορίων:

«Είναι το να είσαι χρόνια πηγή φόβου για το παιδί σου, να το αναγκάζεις να περάσει μια παιδική ηλικία σε υπερεπαγρύπνηση, περπατώντας πάνω σε αυγά γύρω σου. Είναι ένα δεσμό τραύματος με το παιδί, όπου εναλλάσσεις την "καλή" και την "κακή" αγάπη μέσω διακοπτόμενης ενίσχυσης. Είναι μια επαναλαμβανόμενη συγχώνευση και "γονεοποίηση", όπου το παιδί αναγκάζεται να εστιάσει περισσότερο σε σένα παρά στον εαυτό του.»

Σε άλλο βίντεο, αναφέρει πώς τα παιδιά τέτοιων γονιών μαθαίνουν να επιβιώνουν:

«Αυτά τα παιδιά παίρνουν ένα μείγμα καλής και κακής αγάπης. Όταν έρχεται η καλή, ξέρουν ότι έρχεται και η κακή. Και η κακή αγάπη μοιάζει με θυμό, με γονεοποίηση, με συγχώνευση!». Συνεχίζει: «Ξέρεις ότι η αγάπη είναι υπό όρους: όσο μου δίνεις αυτό που θέλω, θα σου δώσω κι εγώ. Αλλά μην περιμένεις να αναλάβω ευθύνη για τις πράξεις μου ή να ζητήσω συγγνώμη!».

Αυτό οδηγεί τα παιδιά να απομονώνονται, καθώς το νευρικό τους σύστημα μαθαίνει ότι «μόνο όταν είμαστε μόνοι είμαστε πραγματικά ασφαλείς».

Η θεωρία των γονεϊκών στυλ διαμορφώθηκε τη δεκαετία του 1960 από την ψυχολόγο Νταϊάνα Μπάουμριντ και περιλάμβανε τρεις κατηγορίες: αυταρχική, αυθεντική και επιεικής. Το «eggshell parenting» εμπίπτει στην κατηγορία της αυταρχικής.

Τα 4 γονεϊκά στυλ ανατροφής και 5 βασικές συμβουλές για γονείς

Η Σάρι Μπότγουιν, συγγραφέας του Thriving After Trauma, ανέφερε: «Μια πελάτισσα μου είπε ότι η μητέρα της την απείλησε πως θα την πετάξει έξω από το σπίτι αν έκοβε κοντά τα μαλλιά της στην εφηβεία!».

Η ψυχολόγος Κέλσι Μ. Λάτιμερ δηλώνει πως: «Με τους γονείς που ακολουθούν αυτό το γονεϊκό τύπο, ό,τι κι αν κάνουν τα παιδιά, σχεδόν πάντα κατηγορούνται άδικα. Οι γονείς δεν έχουν επίγνωση των συναισθηματικών τους αντιδράσεων ή των διαταραχών διάθεσης. Δεν το κάνουν επίτηδες, αλλά η άγνοια τους οδηγεί σε αντιδράσεις που αργότερα μετανιώνουν!».

Προσθέτει ότι παιδιά που μεγάλωσαν έτσι, είναι πιθανό να γίνουν τέτοιοι γονείς. Ωστόσο, πολλοί κάνουν προσπάθεια να θεραπεύσουν το παρελθόν και να ανανεώσουν τις σχέσεις τους.

Η αυταρχική ανατροφή είναι ο καλύτερος τρόπος για να μεγαλώσετε τα παιδιά, σύμφωνα με τους ειδικούς

Κάποιοι σχολίασαν και την ευγνωμοσύνη τους: «Θέλω απλώς να πω ότι αγαπώ τη μαμά μου γιατί δεν ήταν έτσι. Δεν είναι τέλεια, αλλά με αγαπάει και με αγαπούσε πάντα χωρίς όρους», έγραψε ένας χρήστης.

Άλλοι αναρωτήθηκαν τι οδήγησε τους γονείς τους να φερθούν έτσι: «Καμιά φορά αναρωτιέμαι, τι της συνέβη για να γίνει έτσι η μαμά μου. Κάποια μέρα θέλω να καθίσω και να της μιλήσω για όλα αυτά. Ίσως!».

Ο Matt Foxhunter (@mfoxhunter) σχολίασε: «Από τη δική μου εμπειρία, το "να περπατάς πάνω σε τσόφλια αυγών" έχει βαθιά ρίζα στην έλλειψη αυτο-επιβεβαίωσης. Ο πατέρας μου ήταν συναισθηματικά απόν και πάντα έψαχνα επιβεβαίωση από αυτόν. Αυτό συνεχίστηκε και στις σχέσεις μου και χρειάστηκε χρόνος για να επουλωθεί».

^{πηγή: good.is}