Συμπεριφορές ανθρώπων που δεν έχουν στενή οικογένεια για να στηριχτούν, σύμφωνα με την ψυχολογία

Η έλλειψη οικογενειακής (υπο)στήριξης επηρεάζει όχι μόνο την ψυχολογία αλλά και τη συμπεριφορά των ανθρώπων.

Για παράδειγμα, μπορεί να είναι ανεξάρτητοι, αυτόνομοι ή να δυσκολεύονται να δημιουργήσουν στενές σχέσεις.

Αυτή δεν είναι μια επιλογή τρόπου ζωής, αλλά μια περίσταση που μπορεί να διαμορφώσει τη συμπεριφορά με μοναδικούς τρόπους.

Τρόποι για να στηρίξετε συναισθηματικά το παιδί σας

Η ψυχολογία έχει εντοπίσει ορισμένες κοινές συμπεριφορές σε άτομα που δεν έχουν στενή οικογένεια στην οποία να βασίζονται. Η εμπειρία κάθε ατόμου είναι διαφορετική, αλλά υπάρχουν κάποιες γενικές τάσεις.

Αυτονομία

Σε έναν κόσμο όπου η οικογενειακή υποστήριξη θεωρείται συχνά το αυτονόητο, όσοι δεν έχουν στενές οικογενειακές σχέσεις αναπτύσσουν αυξημένη αίσθηση αυτονομίας.

Η ψυχολογία λέει ότι όταν λείπει η οικογενειακή υποστήριξη, τα άτομα εξαρτώνται περισσότερο από τον εαυτό τους. Δεν πρόκειται μόνο για την εκτέλεση των καθημερινών υποχρεώσεων, όπως το πλύσιμο των ρούχων ή το μαγείρεμα. Αυτό εκτείνεται και στην συναισθηματική και ψυχολογική υποστήριξη.

Θυμηθείτε, αυτή η συμπεριφορά δεν είναι επιλογή αλλά μηχανισμός προσαρμογής που γεννήθηκε από την ανάγκη. Η κατανόηση αυτής της συμπεριφοράς μπορεί να προσφέρει πολύτιμες γνώσεις για τη ζωή αυτών που δεν έχουν κοντινή οικογενειακή υποστήριξη.

7 συνήθειες των γονέων που μεγαλώνουν μοναχικά και δυστυχισμένα παιδιά, σύμφωνα με την ψυχολογία

Δημιουργία επιλεγμένων οικογενειών

Όταν δεν κάποιος δεν έχει κοντινές οικογενειακές σχέσεις, έχει την τάση να δημιουργεί τη δική του οικογένεια μέσω των σχέσεων με φίλους, γείτονες και ακόμη και δασκάλους. Αυτοί οι άνθρωποι είναι ένα είδος "επιλεγμένης οικογένειας".

Η ψυχολογία επικυρώνει αυτή τη συμπεριφορά ως μια κοινή προσαρμογή σε όσους δεν έχουν κοντινές οικογενειακές σχέσεις. Η έννοια της "επιλεγμένης οικογένειας" είναι ένα παράδειγμα της ανθρώπινης ανθεκτικότητας και προσαρμοστικότητας, δείχνοντας ότι μπορούμε να βρούμε ή να δημιουργήσουμε συστήματα υποστήριξης όταν τα παραδοσιακά λείπουν.

Υιοθέτηση υψηλής ανθεκτικότητας

Η ανθεκτικότητα είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται συχνά στην ψυχολογία για να περιγράψει την ικανότητα να ανακάμπτει από τις αντιξοότητες. Και όπως αποδεικνύεται, τα άτομα χωρίς κοντινές οικογενειακές σχέσεις τείνουν να έχουν υψηλότερα επίπεδα ανθεκτικότητας.

Αυτό συμβαίνει γιατί συχνά αντιμετωπίζουν καταστάσεις που απαιτούν να διαχειριστούν τις προκλήσεις της ζωής μόνοι τους. Η συνεχής ανάγκη να προσαρμοστούν και να ξεπεράσουν τα εμπόδια ενισχύει την ανάπτυξη της ανθεκτικότητας.

Ισχυρή ανεξαρτησία

Άτομα χωρίς κοντινή οικογενειακή υποστήριξη συχνά εμφανίζουν ισχυρή αίσθηση ανεξαρτησίας. Αυτό δεν αφορά μόνο την επιβίωση ή τη διαχείριση, αλλά την επιτυχία με τους δικούς τους όρους.

Χωρίς οικογένεια για συναισθηματική, οικονομική ή πρακτική υποστήριξη, αυτά τα άτομα μαθαίνουν να καλύπτουν τις δικές τους ανάγκες. Συχνά είναι εκείνοι που ξεκινούν να δουλεύουν από μικρή ηλικία, μαθαίνουν να διαχειρίζονται τα οικονομικά τους νωρίς και αναλαμβάνουν τις ευθύνες των ενηλίκων πριν από τους συνομηλίκους τους.

7 σημάδια ότι μεγαλώσατε από γονείς που είχαν πολύ λίγη ενσυναίσθηση

Εκτίμηση των σχέσεων σε βάθος

Τα άτομα είναι αποκλεισμένα από τις παραδοσιακές οικογενειακές σχέσεις, κατανοούν την πραγματική αξία της αυθεντικής σύνδεσης. Κάθε σχέση που δημιουργούν – είτε φιλική, ρομαντική ή επαγγελματική – συχνά κρατιέται κοντά στην καρδιά τους.

Εκτιμούν την αγάπη και την υποστήριξη που λαμβάνουν από αυτές τις σχέσεις και την ανταποδίδουν με όλη τους την καρδιά. Είναι οι φίλοι που θα είναι πάντα εκεί για εσάς, οι σύντροφοι που κατανοούν τη σημασία της αγάπης και του σεβασμού, οι συνάδελφοι που εκτιμούν την ομαδική εργασία και την αλληλεγγύη.

Αντιφατικά, η έλλειψη στενών οικογενειακών σχέσεων μπορεί να τους κάνει από τους πιο αγαπητούς, πιστούς και υποστηρικτικούς ανθρώπους που μπορείτε να συναντήσετε. Έχουν ζήσει την απουσία οικογενειακής αγάπης και γι' αυτό εκτιμούν την παρουσία οποιασδήποτε μορφής στοργής.

Εκτίμηση της μοναξιάς

Η ψυχολογία υπογραμμίζει ότι η άνεση με τη μοναξιά είναι συχνά εμφανής σε άτομα χωρίς κοντινές οικογενειακές σχέσεις. Έχουν μάθει να μετατρέπουν τη μοναξιά από κατάσταση απομόνωσης σε μια ήρεμη αυτο-αντανάκλαση και ανάπτυξη.

Ωστόσο, είναι επίσης σημαντικό να σημειώσουμε ότι αυτό δεν σημαίνει ότι προτιμούν να είναι μόνοι όλη την ώρα. Εκτιμούν την συντροφιά όπως όλοι οι άλλοι, αλλά έχουν μάθει να βρίσκουν χαρά στην ίδια τους την παρέα όταν είναι απαραίτητο.

Και όμως, μπορείς να παρατείνεις τη ζωή των γονιών σου

Προσαρμοστικότητα

Η προσαρμοστικότητα είναι ένα χαρακτηριστικό που συχνά συναντάμε σε άτομα χωρίς κοντινές οικογενειακές σχέσεις. Οι περιστάσεις τους έχουν αναγκάσει να γίνουν ευέλικτοι και να προσαρμόζονται γρήγορα σε διάφορες καταστάσεις.

Είτε πρόκειται για μια ξαφνική οικονομική κρίση, ένα προσωπικό πισωγύρισμα ή μια απρόσμενη αλλαγή στη ζωή, έχουν μάθει να προσαρμόζονται και να αξιοποιούν την κατάσταση όσο το δυνατόν καλύτερα. Αυτή η προσαρμοστικότητα τους καθιστά συχνά εφευρετικούς και καινοτόμους, βρίσκοντας λύσεις εκεί που άλλοι βλέπουν αδιέξοδα.

Ωστόσο, αυτή η συνεχής ανάγκη προσαρμογής μπορεί να είναι συναισθηματικά εξαντλητική. Είναι απαραίτητο να αναγνωρίσουμε τη δύναμη και την ανθεκτικότητα που απαιτείται για να διαχειριστούν τις ανόδους και τις πτώσεις της ζωής χωρίς ένα σταθερό οικογενειακό υποστηρικτικό δίκτυο.

Ο κόσμος της ανθρώπινης συμπεριφοράς είναι ένας πολύπλοκος ιστός, υφαντός από πλήθος νημάτων εμπειριών, περιστάσεων και εγγενών ατομικοτήτων.

Ένα τέτοιο νήμα είναι η εμπειρία των ατόμων χωρίς κοντινές οικογενειακές σχέσεις. Οι συμπεριφορές τους – είτε είναι η αυξημένη αυτονομία, η βαθιά αξία των σχέσεων, η άνεση στη μοναξιά ή η ακατάπαυστη προσαρμοστικότητα – διαμορφώνονται από αυτή την εμπειρία.

Ο ψυχολόγος Carl Rogers είπε κάποτε: «Όταν κάποιος σε ακούει πραγματικά χωρίς να σε κρίνει, χωρίς να προσπαθεί να αναλάβει την ευθύνη για σένα, χωρίς να προσπαθεί να σε διαμορφώσει, είναι εκπληκτικό!». Για εκείνους χωρίς κοντινές οικογενειακές σχέσεις, αυτό το απόφθεγμα είναι ιδιαίτερα αληθές. Δεν ζητούν συμπόνοια ή διάσωση, ζητούν κατανόηση και ενσυναίσθηση.