Αφήστε τη γιαγιά και τον παππού να κακομάθουν τα παιδιά αυτά τα Χριστούγεννα

Ενώ οι χριστουγεννιάτικες ταινίες συχνά παρουσιάζουν τις γιορτές σαν μια γλυκιά, ζεστή οικογενειακή ατμόσφαιρα με άρωμα τζίντζερ, η αλήθεια είναι ότι οι οικογενειακές δυναμικές μπορούν γρήγορα να τις μετατρέψουν σε πεδίο μάχης. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα όταν πρόκειται για υπερβολικά επιεικείς παππούδες.

Ίσως προσπαθείτε να καλλιεργήσετε την αγάπη για τα βιβλία, αλλά εκείνοι συνεχίζουν να αφήνουν βιντεοπαιχνίδια κάτω από το δέντρο. Ή μπορεί να έχετε θέσει ένα όριο στον αριθμό των δώρων που θέλετε να λάβει το παιδί σας, και εκείνοι το υπερβαίνουν πριν καν κρεμάσετε τις κάλτσες. Η απογοήτευσή σας συσσωρεύεται και μπορεί εύκολα να ξεσπάσει, οδηγώντας σε τεταμένες σχέσεις και δυσάρεστες καταστάσεις για τα παιδιά σας.

Πώς θα βάλετε «φρένο» στα πολλά δώρα που φέρνουν οι συγγενείς στα παιδιά σας

Ξέρω γιατί έχω περάσει από αυτό.

Ο σύζυγός μου κι εγώ προσπαθούμε να καταναλώνουμε με σύνεση. Το κάνουμε για διάφορους λόγους - από το περιβάλλον μέχρι το γεγονός ότι στην αρχή της σχέσης μας ζούσαμε σε ένα μικρό διαμέρισμα με περιορισμένο χώρο. Τώρα, ως γονείς, ακόμα και με λίγο περισσότερο χώρο, το κάνουμε για να διατηρούμε την ψυχική μας ηρεμία.

Μπορεί η περίοδος των γιορτών να προκαλέσει άγχος στα παιδιά;

Όλοι ξέρουμε πόσο γρήγορα γεμίζει ο χώρος με τα πράγματα των παιδιών. Φαίνεται σαν τα ποτηράκια τους να πολλαπλασιάζονται κάθε βράδυ στην κουζίνα! Το να μην είναι τα παιχνίδια διάσπαρτα σε κάθε ντουλάπι και συρτάρι κάνει το σπίτι πιο ήρεμο και μας αφήνει να νιώθουμε για λίγο σαν τότε που δεν είχαμε παιδί, κάτι που δεν είναι εύκολο όταν ο καναπές μας γεμίζει με λούτρινα.

Είμαι χαρούμενη που συμφωνούμε με τον σύζυγό μου να ζούμε με λιγότερο αποτύπωμα στον κόσμο και να περνάμε αυτή την αξία στον γιο μας. Το πρόβλημα, όμως, είναι οι παππούδες του.

Έχουμε προσπαθήσει να τους πούμε ότι προτιμάμε λιγότερα δώρα και ότι ο χρόνος που περνούν μαζί του -ο οποίος είναι πολύ γενναιόδωρος- είναι το καλύτερο δώρο. Παρ’ όλα αυτά, στις γιορτές συνεχίζουν να εμφανίζονται με τεράστιες στοίβες από πολύχρωμα κουτιά.

Ενώ προτιμάμε παιχνίδια εμπνευσμένα από τη Montessori που ενθαρρύνουν τη δημιουργική απασχόληση, οι επιλογές τους συνήθως έρχονται με μπαταρίες και διακόπτες, όπως εκείνη τη φορά που του χάρισαν ένα τηλεκατευθυνόμενο ελικόπτερο της αστυνομίας με σειρήνα, φώτα που προκαλούν επιληπτικές κρίσεις και ηχογραφημένη φωνή που φώναζε «Βγες έξω με τα χέρια ψηλά!»

«Μου κάνεις πλάκα;» ψιθύρισα στον σύζυγό μου, όχι πολύ ήσυχα. «Δεν θα μπορούσαν να του πάρουν ένα παζλ;»

Καθώς οι κανόνες που είχαμε θέσει για τα δώρα αγνοούνταν, πέρασα σε άλλες τακτικές, που περιλάμβαναν παθητικά-επιθετικά παιχνίδια κρυφτού με τα επίμαχα παιχνίδια (τα έκρυβα, ο γιος μου έκλαιγε, οι παππούδες τα έβρισκαν) και σιωπηλή οργή από την απογοήτευσή μου.

Οι γιορτές μας δεν ήταν ευχάριστες και κάτι έπρεπε να αλλάξει.

Μια νύχτα, ξαπλωμένη και αναποφάσιστη μετά από ακόμη μια τεταμένη γιορτή, συνειδητοποίησα ότι ίσως το πρόβλημα ήμουν εγώ. Ότι μέσα από τις προσπάθειές μου να ελέγχω τις οικογενειακές γιορτές, τις καταστρέφω για όλους.

Αντί να βλέπω τα δώρα των παππούδων ως έκφραση αγάπης για τον γιο μου, τα έβλεπα ως προσωπική προσβολή προς εμένα και τον τρόπο που τον ανατρέφω, και ως σκόπιμη παραβίαση των ορίων που είχα θέσει.

8 πράγματα που μόνο οι παππούδες και οι γιαγιάδες μπορούν να προσφέρουν στην οικογένεια

Τα όρια είναι σημαντικά, ειδικά μέσα στην οικογένεια. Είναι η βάση για υγιείς σχέσεις. Αν κάποιος αγνοεί συνεχώς τις επιθυμίες σας για τα παιδιά σας, τότε χρειάζεται μεγαλύτερη συζήτηση.

Στη δική μου περίπτωση, όμως, μπέρδευα τα όρια με τον έλεγχο. Είχα πολλούς κανόνες για τον γιο μου και τα δώρα ήταν μόνο ένα από αυτά. Και ενώ πίστευα ότι οι κανόνες ήταν για το καλό του, στην ουσία ήθελα να ελέγχω κάθε του επαφή με τον κόσμο.

Μήπως έχετε κακομάθει το παιδί σας; Αυτά είναι τα 10 σημάδια που θα σας το δείξουν!

Όπως φαίνεται, αυτό δεν είναι μόνο κουραστικό, αλλά και αδύνατο. Ο γιος μου ήδη ζει εμπειρίες χωρίς εμένα όταν είναι με τους δασκάλους του ή τη babysitter. Καθώς μεγαλώνει και αποκτά φίλους και ενδιαφέροντα, αυτό θα γίνεται πιο συχνό. Προσπαθώντας να ελέγξεις τα πάντα για εκείνον δεν βοηθάει και μαθαίνει λάθος μαθήματα.

Το σωστό είναι να τον προετοιμάσουμε να αντιμετωπίζει μόνος του τις καταστάσεις που θα συναντήσει. Ως γονείς, το κάνουμε αυτό διδάσκοντάς του αξίες που θα τον καθοδηγούν. Του δίνουμε τα εργαλεία και κάποια στιγμή πρέπει να τα αφήσουμε στα χέρια του και να εμπιστευτούμε ότι θα τα χρησιμοποιήσει.

Ο γιος μου δεν ζει τις γιορτές σαν να είναι μόνος του. Τον υπόλοιπο χρόνο βλέπει εμένα και τον σύζυγό μου να χρησιμοποιούμε πράγματα μέχρι να φθαρούν, αντί να αγοράζουμε συνέχεια καινούργια. Ξέρει ότι πολλά από τα ρούχα του (και τα δικά μας επίσης) είναι από second hand (δεύτερο χέρι) μαγαζιά, γιατί είναι καλύτερο για τον πλανήτη και το πορτοφόλι μας. Του μιλάμε για τη διαφορά ανάμεσα στο «θέλω» και το «χρειάζομαι» και προσπαθούμε να μην του δίνουμε ό,τι ζητάει αμέσως όταν πάμε στο κατάστημα.

Πώς μπορούν οι γονείς να μην κακομάθουν τα παιδιά με τα πολλά δώρα στις γιορτές; (pics)

Φέτος, λοιπόν, τα Χριστούγεννα θα είναι διαφορετικά. Θα τον παρακολουθώ να ανοίγει τα δώρα από τους παππούδες του, και θα κρατήσω το στόμα μου κλειστό. Θα εμπιστευτώ όσα του έχουμε μάθει, ξέροντας ότι θα τον βοηθήσουν πολύ περισσότερο από το να τσακώνομαι με όσους τον αγαπούν, και είμαι σίγουρη ότι τα πολλά παιχνίδια δεν θα καταφέρουν να τον κακομάθουν.

^{ελεύθερη μετάφραση από theeverymom.com}