Γιατί οι γυναίκες δουλεύουν σαν να μην έχουν παιδιά και τα φροντίζουν σαν να μην εργάζονται;

Κατά τη διάρκεια της άδειας μητρότητας, σκέφτηκα να μην επιστρέψω στη δουλειά. Μπορεί να μην φαίνεται μια απίστευτη εξομολόγηση, αλλά για μένα είναι.

Όχι μόνο επειδή δεν το είχα μοιραστεί ποτέ δημόσια ή επειδή θα εξέπληττε τους περισσότερους που με γνωρίζουν αλλά επειδή αγαπώ πραγματικά τη δουλειά μου. Και θέλω να εμπνέω και να καθοδηγώ άλλες γυναίκες να στηρίζουν την καριέρα τους.

Η μητρότητα άλλαξε τον τρόπο που βλέπω τη δουλειά και τον εαυτό μου

Δεν μπορείς να προγραμματίσεις ολόκληρη τη ζωή σου και σίγουρα δεν μπορείς να ξέρεις πώς είναι να είσαι γονιός μέχρι να γίνεις. Θυμήσου: παίρνεις την καλύτερη απόφαση που μπορείς με τις πληροφορίες που έχεις εκείνη τη στιγμή. Ο γιος μου είναι τώρα 10 ετών και είμαι σίγουρη ότι πήρα τη σωστή απόφαση για μένα- αλλά ο δρόμος της εργαζόμενης μητέρας δεν είναι εύκολος.

Το να είσαι εργαζόμενη μητέρα απαιτεί μια διπλή ταυτότητα για την οποία δεν είχα προετοιμαστεί. Ένιωθα την ανάγκη να αναλαμβάνω επιπλέον ευθύνες στη δουλειά για να δείξω ότι μπορώ, για να αποδείξω ότι εγώ και κάθε άλλη εργαζόμενη μητέρα, μπορούμε να δουλέψουμε υπερωρίες. Ήμουν αποφασισμένη να φτιάξω χειροποίητα cupcakes για το πάρτι γενεθλίων. Και δεν μιλούσα για καμία από αυτές τις εμπειρίες στη δουλειά ή στο σπίτι, εκτός από τον άντρα μου και τους πιο κοντινούς μου φίλους.

Φαινόταν ότι όλοι οι άλλοι τα είχαν όλα υπό έλεγχο, ενώ εγώ πολλές φορές δεν τηρούσαν τις προθεσμίες ή ήμουν απούσα από τις σχολικές εκδηλώσεις, την οικογένειά μου, τον ίδιο μου τον εαυτό.

Το να αντλώ γάλα στη δουλειά σε κοινόχρηστο μπάνιο μου έδινε δύο καθημερινές ευκαιρίες να κοιτάξω τον εαυτό μου στον καθρέφτη. (Αυτό ήταν πριν θεσπιστούν ξεχωριστοί χώροι άντλησης στη δουλειά και πριν η εταιρεία δημιουργήσει τους χώρους που υπάρχουν τώρα.) Έτσι μπορούσα να δω πώς είχα πιασμένα τα μαλλιά μου κατά τη διάρκεια της ημέρας αλλά και να δω πραγματικά τον εαυτό μου.

Στις καλές μέρες, χαμογελούσα και σκεφτόμουν πόσο καταπληκτική ήμουν, φορώντας το κοστούμι μου και φροντίζοντας ταυτόχρονα τις δουλειές και το μωρό στο σπίτι. Στις δύσκολες μέρες, κοίταζα την αντανάκλασή μου κι έκλαιγα σιωπηλά πίσω από την κλειστή πόρτα.

Εργαζόμενες μητέρες σε θέσεις εξουσίας επιστρέφουν στην εργασία μετά τον τοκετό: πρόκληση ή δίλημμα;

Το να είμαι εργαζόμενη μητέρα μεγέθυνε κάθε τι που ζούσα ως γυναίκα.

Οι γυναίκες καλούνται να χαμογελούν συνεχώς και να είναι ευγενικές με όλους, αλλά μαθαίνουμε ότι οι «καλές κοπέλες» δεν προοδεύουν στη δουλειά.

Οι γυναίκες κρίνονται με υψηλότερα στάνταρ στην εργασία και την επαγγελματικότητα, και μετά κατηγορούνται ότι θεωρούν τους άλλους κατώτερους.

Οι γυναίκες καλούνται να μη δείχνουν ευαισθησία στη δουλειά (θεός φυλάξοι αν κλάψουμε ποτέ) και μετά μας κατηγορούν ότι είμαστε απόμακρες.

Όταν δεν είσαι μόνο εργαζόμενη γυναίκα αλλά μητέρα, ε τότε κάθε σου κίνηση μπαίνει στο μικροσκόπιο.

Δεν θα ξεχάσω μια φορά όταν κάποιος με συμβούλεψε να μην πάω σε ένα ταξίδι που θα προωθούσε την καριέρα μου, επειδή είχα παιδί στο σπίτι. Φυσικά και δεν τον άκουσα.

Ένα απόφθεγμα έγινε viral πέρσι και τα λέει όλα: Οι γυναίκες υποτίθεται ότι πρέπει να δουλεύουν σαν να μην έχουν παιδιά και να μεγαλώνουν τα παιδιά σαν να μην δουλεύουν εκτός σπιτιού.

Πρόσφατα, ένας πρώην συνάδελφος επισκέφτηκε το νέο μου γραφείο και σχολίασε τις οικογενειακές φωτογραφίες που είχα εκτεθειμένες. Αν και το σχόλιο μάλλον δεν είχε σημασία για εκείνον, με άγγιξε βαθιά. Για μεγάλο μέρος της πρώιμης καριέρας μου ως εργαζόμενη μητέρα, δεν είχα φωτογραφίες του παιδιού μου στο γραφείο από φόβο μήπως δεχόμουν επικριτικά σχόλια.

Όταν τα παιδιά αρρωσταίνουν, είναι τόσο δύσκολο να είσαι συνεπής στη δουλειά σου

Χρειάστηκε να δουλέψω με έναν executive coach για να μάθω να μιλάω ανοιχτά για τις χαρές και τις προκλήσεις του να είσαι γυναίκα στη δουλειά, πόσο μάλλον εργαζόμενη μητέρα.

Αγαπώ τη δουλειά μου. Και είμαι καλή σε αυτό που κάνω. Πραγματικά πιστεύω ότι μπορείς να αγαπάς τη δουλειά σου και την οικογένειά σου ταυτόχρονα. Δεν χρειάζεται να είναι «ή/ή». Δεν σημαίνει επίσης ότι θα «τα έχεις όλα».

Πρόσφατα, φεύγοντας για ένα επαγγελματικό ταξίδι, ένιωσα μια μικρή μελαγχολία που θα αποχωριζόμουν τον γιο μου, μέχρι που εκείνος μου είπε ότι θα με σκέφτεται να περνάω όμορφα, όπως κι εκείνος. Αυτή είναι η μεγαλύτερη ανταμοιβή μου ως εργαζόμενη μητέρα: να ξέρω ότι το παιδί μου νιώθει περήφανο για μένα κι ότι το αγαπώ.

Η αόρατη δουλειά της μαμάς που δεν εργάζεται

Το σημαντικότερο μάθημα που πήρα ως εργαζόμενη μητέρα είναι ότι το "αρκετά καλό" είναι αρκετό. Έπρεπε να αφήσω την τελειομανία στην άκρη, να αποδεχτώ ότι δεν χρειάζεται να ξέρω όλες τις απαντήσεις, να μάθω να ζητώ βοήθεια και να βρίσκω χαρά σε κάθε μέρα. Ανακάλυψα ότι ήμουν πιο δυνατή απ’ όσο πίστευα.

Κάθε μία από αυτές τις εμπειρίες της μητρότητας με βοήθησε να εξελιχθώ και να γίνω η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου και στη δουλειά.