«Ελπίζω μια μέρα η κόρη μου να καταλάβει πώς όλα όσα έκανα, τα έκανα για εκείνη»

«Η μαμά τελείωσε τα μαθήματα! Μπορείς να παίξεις μαζί μου τώρα;»

Η καρδιά μου βούλιαξε και ένιωσα ένα οξύ τσίμπημα ενοχής.

Μήπως τελικά ασχολούμουν τόσο συχνά με τις σπουδές μου ενώ ήταν ξύπνια; Πώς ήξερε καν τη λέξη «μαθήματα», αφού είναι μόλις τριών ετών; Μήπως δεν παίζω αρκετά μαζί της;

Πώς να αφήσετε πίσω τις ενοχές της εργαζόμενης μαμάς

Το μυαλό μου έτρεχε προσπαθώντας να εντοπίσει πότε ακριβώς κατάλαβε αυτό το γλυκό, αθώο παιδάκι ότι

1) όταν κάθομαι στο λάπτοπ κάνω μαθήματα και

2) αυτό σημαίνει ότι δεν μπορώ να παίξω μαζί της.

Δεν είναι κάποιο μεγάλο μυστήριο. Δεν έχει γνωρίσει τίποτα διαφορετικό πέρα από τη μαμά να σπουδάζει. Γεννήθηκε δύο εβδομάδες μετά την έναρξη του φθινοπωρινού εξαμήνου μου το 2020, οπότε η ζωή της ήταν πάντα έτσι—η μαμά με το ένα χέρι να γράφει εργασίες και με το άλλο να μεγαλώνει παιδί, ουσιαστικά μόνη.

Αυτό το περιστατικό έγινε πριν από πάνω από δύο χρόνια. Από τότε, αποφοίτησα από το πανεπιστήμιο και προχώρησα στη Νομική. Η αποφοίτησή μου με τη μικρή μου στο πλευρό μου έκανε το επίτευγμα ακόμα πιο σημαντικό- ήταν εκεί σε κάθε βήμα!

Αλλά όσο κι αν ήταν συναρπαστικό, εκείνη έκλαψε όταν της είπα ότι θα επέστρεφα στο σχολείο και θα είχα ξανά μαθήματα. Και κάπως έτσι, η ενοχή επέστρεψε. Αυτή η ενοχή έχει εγκατασταθεί για τα καλά καθώς περνούν οι εβδομάδες της Νομικής, ειδικά κάθε πρωί που την αποχαιρετώ με δάκρυα και ικεσίες να μείνω.

Τι θα ήθελα να γνώριζα ως νέα εργαζόμενη μαμά

Έχω αρκετή εμπειρία ως μητέρα για να ξέρω ότι είναι καλά όταν φεύγω. Ξέρω ότι ένας βαθμός άγχους αποχωρισμού είναι φυσιολογικός για την ηλικία της. Και θυμάμαι, όταν ήμουν στο σπίτι μαζί της ως μαμά πλήρους απασχόλησης, ότι η ενοχή δεν έλειπε - απλώς ένιωθα ενοχές για διαφορετικά πράγματα. Αλλά αυτή η γνώση και η εμπειρία δεν αναιρούν τον πόνο όταν την ακούω να λέει: «Μη φύγεις, μαμά! Είσαι η μαμά μου και πρέπει να είσαι μαζί μου. Σ’ αγαπώ και θα μου λείψεις!».

Όταν ήμουν παιδί, ο μπαμπάς μου έλειπε συχνά για δουλειά. Το αστείο πάντα ήταν ότι τα γενέθλιά μου πέφτουν μέσα στην πιο πολυάσχολη περίοδο. Αλλά αυτά τα πράγματα, για μένα, είναι ουδέτερα - ούτε καλά ούτε άσχημα. Δεν ξέρω πόσα από αυτά θυμάμαι και πόσα είναι απλώς διηγήσεις άλλων. Είμαι σίγουρη πως η μαμά μου, από τη δική της σκοπιά, έχει άλλη άποψη. Ως μαμά στο σπίτι με τρία παιδιά, η δουλειά της ήταν δύσκολη και (τουλάχιστον από μένα, μέχρι να γίνω κι εγώ μαμά), χωρίς ικανοποίηση.

Ως παιδί, όμως, οι αναμνήσεις μου ήταν διαφορετικές.

Ο μπαμπάς μου ήταν πάντα εκεί για να γιορτάσουμε τα γενέθλιά μου, είτε την Κυριακή πριν είτε μετά, είτε την ίδια τη μέρα.

Ήταν μαζί μας στην εκκλησία κάθε Κυριακή, σχεδόν σε κάθε οικογενειακές διακοπές (εκτός από εκείνη την άνοιξη στο λύκειο που πήγαμε παραλία χωρίς εσένα, μπαμπά—δικό μας το λάθος!) και κάθε φορά που έβρισκα ένα σοκολατάκι York πάνω στο κρεβάτι μου… ήξερα ότι ήταν από τον μπαμπά μου.

Ο αντίκτυπος που έχει η αγάπη ενός πατέρα στην κόρη του

Μην παρεξηγηθώ: και η μαμά μου έκανε ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ! Αλλά από τότε που άφησα πίσω μου τη ζωή της μαμάς στο σπίτι και έγινα εργαζόμενη μαμά, ελπίζω η κόρη μου μια μέρα να δει τη δική της παιδική ηλικία όπως βλέπω εγώ τη δική μου.

Ελπίζω να δει ότι το πρώτο πράγμα που κάνω όταν γυρνάω σπίτι, πριν αλλάξω ή διαβάσω ή κάνω οτιδήποτε άλλο, είναι να της δώσω μια μεγάλη αγκαλιά και να τη ρωτήσω για τη μέρα της.

Ελπίζω να δει ότι προσπαθώ να είμαι παρούσα σε κάθε οικογενειακό γεύμα.

Ελπίζω να δει πως αν υπάρχει επιπλέον χρόνος ή χρήματα, αυτά δίνονται πρώτα σ’ εκείνη και στα άλλα παιδιά, και μετά σε μένα.

Ελπίζω να δει ότι ακόμα κι αν είμαι απασχολημένη, προσπαθώ να οργανώνω δραστηριότητες, παιχνίδια και εξωσχολικά, για να έχει μια ευτυχισμένη και γεμάτη παιδική ηλικία.

Μια εργαζόμενη μαμά εξομολογείται: «Ποτέ δεν αισθάνομαι ότι κάνω τη σωστή επιλογή»

Και πάνω απ’ όλα, ελπίζω μια μέρα να δει πως η μαμά της δεν τα παράτησε ποτέ, δεν σταμάτησε να προσπαθεί να εξελίσσεται, και δεν έπαψε να προσπαθεί να γεμίσει το δικό της ποτήρι για να έχει να προσφέρει στους άλλους.

Ελπίζω μια μέρα να δει ότι όλα αυτά τα έκανα για εκείνη.

^{ελεύθερη απόδοση από herviewfromhome.com}