Τι μας αποκαλύπτει το παιδί όταν επιλέγει κοστούμι – Μια μοντεσσοριανή ματιά στο Halloween

Στη Μοντεσσοριανή παιδαγωγική μιλάμε συχνά για την παρατήρηση, για εκείνη τη σιωπηλή, προσεκτική στάση του ενήλικα που σταματά να καθοδηγεί και αρχίζει απλώς να παρατηρεί.

Μία από τις πιο γλυκές στιγμές για να το ζήσουμε αυτό είναι όταν το παιδί στέκεται μπροστά σε μια σειρά από κοστούμια, ψάχνοντας ποιο θα επιλέξει.

Και εγώ πιστεύω πως υπάρχει κάτι μαγικό σε αυτή τη στιγμή! Δεν είναι απλώς μια επιλογή για ένα πάρτυ, είναι σαν να ανοίγει για λίγο μια μικρή πόρτα προς τον εσωτερικό του κόσμο.

Κι έτσι, σχεδόν χωρίς να το καταλάβουμε, φτάνουμε σιγά-σιγά στη γιορτή του Halloween, εκεί όπου η φαντασία, η ελευθερία και το παιχνίδι μπλέκονται σε μια μικρή γιορτή έκφρασης!

Και γνωρίζω πολύ καλά πως, ως γονείς, μας είναι πάρα πολύ δύσκολο να μην παρέμβουμε και να μην εκφέρουμε άποψη για το τι θα κάνει ή δεν θα κάνει το παιδί μας. Αν σταθούμε όμως λίγο πιο πίσω, χωρίς να ρωτάμε «γιατί αυτό;» ή «μήπως να διαλέξεις κάτι άλλο;», μπορούμε να παρατηρήσουμε κάτι πολύ πιο όμορφο απ’ ό,τι φαίνεται με την πρώτη ματιά: το παιδί εκφράζεται!

Τρόποι να προσεγγίσετε το Halloween μέσα από τη μέθοδο Μοντεσσόρι

Για παράδειγμα, ένα παιδί που διαλέγει να ντυθεί δράκος ίσως θέλει να νιώσει δυνατό. Ένα άλλο που διαλέγει να μεταμφιεστεί σε κολοκύθα μπορεί απλώς να χαίρεται τα χρώματα και το σχήμα του κοστουμιού ή τον τρόπο που κινείται πάνω του.

Κι ένα τρίτο, που αποφασίζει να φορέσει μια κάπα και να γίνει μάγος, ίσως απλώς μαγεύεται από την ιδέα πως ένα ραβδάκι μπορεί να φτιάχνει κόσμους!

Αν το παιδί διαλέξει να ντυθεί σκελετός ή φάντασμα, δεν χρειάζεται ανησυχία, ίσως απλώς εξερευνά κάτι που το τρομάζει ή παίζει με το άγνωστο σε ένα ασφαλές περιβάλλον.

Αν θέλει να είναι πριγκίπισσα για τρίτη χρονιά, ίσως βρίσκει χαρά στην ομορφιά, στη λάμψη και στο γνώριμο.

Και αν φέτος διαλέξει κάτι εντελώς διαφορετικό από πέρυσι, είναι απλώς ένα σημάδι ανάπτυξης- ένα μικρό βήμα προς κάτι νέο.

Η επιλογή ενός κοστουμιού είναι μια μορφή αυτογνωσίας μέσα από το παιχνίδι. Το παιδί δεν «παριστάνει» κάτι ξένο, αλλά στην πραγματικότητα δοκιμάζει κάτι που για λίγο θέλει να γίνει. Είναι η φυσική του ανάγκη να αγγίξει ρόλους, ιδιότητες ακόμη και συναισθήματα. Όπως στο ελεύθερο παιχνίδι, όπου η φαντασία δεν είναι δημιουργία, έτσι κι εδώ, μέσα από τη στολή, το παιδί πειραματίζεται με το «ποιος είμαι» και «ποιος μπορώ να είμαι».

Το Halloween μπορεί, λοιπόν, να γίνει μια υπέροχη ευκαιρία παρατήρησης. Όχι για να ερμηνεύσουμε, αλλά για να καταλάβουμε λίγο καλύτερα πώς σκέφτεται το παιδί μας.

Γιορτάστε το Halloween με τη μέθοδο Montessori

Πώς στέκεται μπροστά στις επιλογές του; Διστάζει ή αποφασίζει με βεβαιότητα; Φαντάζεται ιστορίες γύρω από το κοστούμι του;

Αυτές οι μικρές λεπτομέρειες μάς μιλούν για τον τρόπο που ο μικρός άνθρωπος βιώνει τον κόσμο. Κι όσο πιο ήρεμα και χωρίς προκατάληψη τον παρατηρούμε, τόσο πιο καθαρά βλέπουμε ποιος είναι.

Και όταν έρθει η μέρα της γιορτής, ας το δούμε να τρέχει, να γελάει και να ζει τον ρόλο του. Ας κρατήσουμε αυτή τη στιγμή σαν ένδειξη ότι νιώθει άνετα να είναι ο εαυτός του και όχι απλώς γιατί φοράει κάτι διαφορετικό, αλλά γιατί επιλέγει να εκφραστεί όπως εκείνο θέλει!

Πέγκυ Τζάννε
German & English Childhood Educator

Μη διστάσεις να μοιραστείς τις σκέψεις σου μαζί μου! Θα με βρεις στο Instagram και TikTok