Μην φοβάσαι να δεις το παιδί σου να στεναχωριέται – Να γιατί

Θυμάμαι την πρώτη φορά που βίωσα τη ματαίωση μέσα από το παιδί μου. Είχε επιστρέψει από το σχολείο και μου ανακοίνωσε με απογοήτευση πως κάποια συμμαθήτριά του δεν το είχε καλέσει στο πάρτι γενεθλίων της.

Η πρώτη μου αντίδραση ήταν απογοήτευση. Δεν ήθελα να τον βλέπω έτσι. Ένιωσα θυμό, λύπη, ακόμα και ανησυχία: «Γιατί δεν τον κάλεσαν; Μήπως κάτι δεν πάει καλά; Μήπως μείνει μόνος του και δεν έχει φίλους;». Ήθελα με κάθε τρόπο να το προστατεύσω και να σβήσω αυτή τη δυσάρεστη εμπειρία.

Λίγο αργότερα, όταν ηρεμήσαμε μαζί, σκέφτηκα αλλιώς. Κατάλαβα ότι αυτή η μικρή ματαίωση δεν ήταν το τέλος του κόσμου. Ήταν μια ευκαιρία και για το παιδί μου αλλά και για μένα. Για εκείνο, να μάθει να αντέχει την απογοήτευση και να βρίσκει άλλους δρόμους χαράς. Για μένα, να αποδεχτώ ότι δεν πρέπει αλλά και δεν μπορώ να του χαρίζω μια ζωή χωρίς δυσκολίες.

Να πώς θα βοηθήσετε τα παιδιά σας να διαχειριστούν καλύτερα την απογοήτευση

Ο φόβος του γονέα

Πολλές φορές οι γονείς φοβόμαστε βαθιά τη ματαίωση. Δυσκολευόμαστε να αντέξουμε τη θλίψη του παιδιού μας ή την αίσθηση ότι μένει «εκτός». Σκεφτόμαστε πως, αν δεν κάνει την ίδια δραστηριότητα με τους φίλους του, αν δεν καλεστεί σε μια γιορτή ή αν δεν έχει ακριβώς τις ίδιες εμπειρίες, ακόμη και τα ίδια υλικά αγαθά τότε θα υστερήσει. Έτσι, συχνά βιαζόμαστε να του αγοράσουμε το ίδιο παιχνίδι ή να το γράψουμε κι εκείνο σε κάποια δραστηριότητα, μόνο και μόνο για να μη νιώσει διαφορετικό. Στην πραγματικότητα, αυτό που μας δυσκολεύει δεν είναι τόσο η δυσκολία του παιδιού, αλλά η δική μας αίσθηση αδυναμίας να το προφυλάξουμε.

Η ματαίωση ως ευκαιρία ανάπτυξης

Στη Μοντεσσοριανή παιδαγωγική βλέπουμε το παιδί ως έναν ολόκληρο άνθρωπο, με τον δικό του ρυθμό και τις δικές του ανάγκες. Δεν χρειάζεται να ακολουθεί ό,τι κάνουν όλοι οι άλλοι για να προοδεύσει. Αντίθετα, μερικές φορές η μη συμμετοχή μπορεί να γίνει χώρος ελευθερίας και δημιουργίας. Μια ήσυχη στιγμή στο σπίτι μπορεί να γεννήσει νέες ιδέες και δημιουργικότητα.

Εξάλλου η ματαίωση δεν ισοδυναμεί με στέρηση. Αντιθέτως είναι μια συνθήκη που βοηθά το παιδί να ανακαλύψει ποιο είναι και πού θέλει να σταθεί. Ας θυμηθούμε και τις δικές μας εμπειρίες: πόσες φορές οι μικρές ή μεγάλες απογοητεύσεις μας έκαναν πιο δυνατούς, πιο υπομονετικούς, ακόμη και πιο συμπονετικούς;

Ο ρόλος του ενήλικα

Δεν μπορούμε και δεν χρειάζεται να προστατεύσουμε το παιδί από κάθε ματαίωση. Αυτό που μπορούμε όμως είναι να σταθούμε δίπλα του. Να το ακούσουμε, να το αγκαλιάσουμε, να δώσουμε χώρο στο συναίσθημά του χωρίς να το ακυρώσουμε ή να το διορθώσουμε βιαστικά. Να του δείξουμε πως δεν είναι μόνο του μέσα σε αυτό.

Το μήνυμα που περνάμε τότε είναι πολύτιμο: «Δεν μπορώ να αλλάξω την πραγματικότητα, αλλά είμαι εδώ να σε στηρίξω ώστε να την αντέξεις». Αυτό το «μαζί» χτίζει μέσα στο παιδί την εσωτερική δύναμη που χρειάζεται.

"Μαμά, podcast να βάλεις": Πώς θα βοηθήσετε το παιδί σας να αντιμετωπίσει μια απογοήτευση

Μαθαίνοντας να αντέχουμε

Όταν εμείς οι ίδιοι συμφιλιωνόμαστε με τη ματαίωση, τότε το παιδί μας παίρνει το πιο σημαντικό μάθημα: η απογοήτευση δεν είναι αδιέξοδος. Μαθαίνει να εμπιστεύεται πως ακόμη κι αν χάσει κάτι, θα κερδίσει κάτι άλλο. Ακόμα κι αν κλείσει μια πόρτα, θα ανοίξει μια καινούρια. Όπως ακριβώς είναι και στην ενήλικη ζωή.

Έτσι η ματαίωση δεν είναι κάτι αρνητικό, αλλά μια ευκαιρία μάθησης. Αντί να την αποφεύγουμε, αξίζει να τη δεχόμαστε μαζί με τα παιδιά μας, να τη βλέπουμε όχι ως απειλή, αλλά ως φυσικό κομμάτι της ζωής που μας διαμορφώνει. Έτσι τα παιδιά μαθαίνουν πως οι δυσκολίες δεν είναι εμπόδια, αλλά προκλήσεις που μπορούν να αντιμετωπίσουν με θάρρος και αυτοπεποίθηση.

Όταν τη δούμε έτσι, όχι μόνο ενισχύουμε τα παιδιά μας, αλλά και τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τις δικές μας δυσκολίες- με ηρεμία, σοφία και αγάπη!

Πέγκυ Τζάννε
German & English Childhood Educator

Μη διστάσεις να μοιραστείς τις σκέψεις σου μαζί μου! Θα με βρεις στο Instagram και TikTok