O πατέρας που προσπαθώ να είμαι

Δεν γεννιέσαι έτοιμος για τον ρόλο του πατέρα — τον μαθαίνεις μέρα με τη μέρα, βήμα με το βήμα, συχνά μέσα από λάθη και δεύτερες σκέψεις.

Νίκος Συρίγος
O πατέρας που προσπαθώ να είμαι

Δεν υπάρχει εγχειρίδιο για τον καλό μπαμπά. Γι’αυτό και η δυσκολότερη ερώτηση που καλείσαι να απαντήσεις είναι «είσαι καλός μπαμπάς;». Ποτέ δεν ξέρεις. Και ποτέ μα ποτέ ό,τι κι αν κάνεις δεν σου είναι αρκετό. Για σένα όχι για τα παιδιά. Τα παιδιά ευχαριστούνται με όσα τους δώσεις. Πολλά ή λίγα. Εσύ δεν θα είσαι ποτέ ευχαριστημένος. Δεν ξέρω λοιπόν αν είμαι καλός ή κακός μπαμπάς. Ξέρω ότι προσπαθώ με κάθε τρόπο να είμαι «παρών» στις ζωές τους. Να ξέρουν ότι ήμουν, είμαι και θα είμαι εκεί όποτε και ό,τι κι αν χρειαστούν. Και η ευχή μου είναι να μην χρειαστούν τίποτα και ποτέ. Να είναι πάντα αυτάρκεις. Όχι για να… τεμπελιάσω. Τουναντίον. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευχαρίστηση για τον κάθε μπαμπά από το να δίνει στο παιδί του αυτό που θα του ζητήσει. Όμως το μεγαλύτερο παράσημο για τον γονιό είναι το παιδί να μπορεί αν πάσα στιγμή και περίσταση να τα βγάζει μόνο του πέρα. Αγόρι ή κορίτσι. Μικρό ή μεγάλο. Κάπως έτσι τα κορίτσια ξέρουν ότι είμαι πάντα «ένα τηλεφώνημα απόσταση».

Tι να ξέρει το αγόρι που θα βγει με την κόρη μου

24 ώρες το 24ώρο, επτά μέρες την εβδομάδα.

Κι αυτό θαρρώ πως τους είναι υπέραρκετο. Ξέρουν ότι ο μπαμπάς, όταν χρειαστεί θα κάνει τα πάντα για να λύσει το πρόβλημα που θα προκύψει. Όπως ξέρουν ότι θα είναι «παρών» και στις χαρές και στις λύπες. Από μια κακή μέρα στο σχολείο μέχρι έναν χωρισμό. Μεγαλώνουν βλέπεις… Και πολλές φορές καλείσαι να τους συμβουλεύσεις για τις σχέσεις τους με τρόπο τέτοιο που πρέπει να κάνεις στην άκρη ότι είσαι ο μπαμπάς τους. Να το ξεχάσεις και παράλληλα να θυμάσαι ότι και το αγόρι τους είναι παιδί κάποιου άλλου που επίσης δεν θέλει να πληγωθεί…

Κάποιες άλλες πρέπει πάλι να βοηθήσεις στο να λάβουν μια σκληρή απόφαση. Να βοηθήσεις όχι να την πάρεις εσύ για εκείνες. Κι εκεί δύσκολα τα πράγματα.

H αγάπη του πατέρα

Γιατί βλέπεις, δεν υπάρχει ούτε εκεί εγχειρίδιο…

Σε κάθε περίπτωση, αυτό που μένει είναι να ξέρουν ότι είσαι εκεί. Δίπλα τους. Χωρίς να ζητάς. Δίνοντας. Μόνο.

Κι αυτή την παρουσία δεν θα την ξεχάσουν ποτέ. Αυτό το «μπαμπά!» με ό,τι κι αν το ακολουθεί, είναι πολύτιμο όταν ο μπαμπάς θα ακούσει…

«Μπαμπά...» - Τι έχω ακούσει από τις κόρες μου

Νίκος Συρίγος

Περιμένω τις εντυπώσεις σου στον προσωπικό μου λογαριασμό στο Instagram.

© 2012-2025 Mothersblog.gr - All rights reserved