Το δειλό παιδί - Πώς θα το αναγνωρίσετε και πώς θα το βοηθήσετε
Η δειλία είναι ένας φόβος ή μια αναστολή σε ένα γεγονός που εκτυλίσσεται. Όπως ακριβώς εμείς οι μεγάλοι μπορεί να νιώσουμε ότι δειλιάζουμε μπροστά σε μια νέα κατάσταση, έτσι και τα παιδιά νιώθουν δειλία.
Στην παιδική ηλικία υπάρχουν πολλά νέα πράγματα που δοκιμάζει το παιδί. Να ανέβει σε μια τσουλήθρα, να κάνει τραμπάλα, να κάνει αναρρίχηση, να τρέξει στην άμμο, να δοκιμάσει ποδήλατο. Είναι λογικό, λοιπόν, το παιδί να δειλιάζει μπροστά στις νέες δραστηριότητες.
Η δειλία πάει μαζί με το φόβο
Καταστάσεις που στους ενήλικες δεν προκαλούν κανένα συναίσθημα φόβου, όπως ο δυνατός θόρυβος, για πολλά παιδιά μπορεί να είναι στιγμές αγωνίας και φόβου που εκφράζονται με δειλία.
Όλα τα παιδιά δειλιάζουν και φοβούνται στα διάφορα στάδια της ανάπτυξης, παρατηρεί ο ειδικός. Για τα μωρά ένα ξένο πρόσωπο είναι αρκετό για να τα ανησυχήσει και να τα διεγείρει. Καθώς μεγαλώνουν και κατανοούν το περιβάλλον, τόσο οι φόβοι και η δειλία τους περιορίζονται, γι’ αυτό το λόγο πρέπει να μιλάμε στα παιδιά και να τους εξηγούμε κάθε νέα κατάσταση. Κατανοώντας και γνωρίζοντας το κάθε γεγονός, τα βοηθάμε να το ξεπεράσουν.
Πώς να καθησυχάσουμε ένα δειλό παιδί
Ο τρόπος είναι απλός. Να είμαστε εμείς ψύχραιμοι, να μην κοροϊδεύουμε τις δειλίες των παιδιών, να ακούμε προσεκτικά τι έχουν να μας πουν και να τα βοηθάμε να δοκιμάζουν σιγά σιγά μαζί με τη δική μας παρουσία.
Μπορούμε να τους διηγούμαστε και ιστορίες δειλίας από τη δική μας παιδική ηλικία. Έτσι, θα κατανοήσουν ότι όλοι οι άνθρωποι δειλιάζουν και ότι πρόκειται για ένα φυσιολογικό στάδιο της ανάπτυξης κάθε ανθρώπου.
Συχνά, τα δειλά παιδιά έχουν βιώσει και πολλές αποτυχίες
Αποτυχίες στην καθημερινή ζωή ή κινητική αδεξιότητα που μπορεί να συνοδεύει ένα παιδί μπορεί να είναι λόγος για να είναι ανασφαλές και δειλό. Όταν συχνά πέφτει κάτω λόγω αστάθειας είναι λογικό να έχει μια δειλία ως προς τις κινητικές δραστηριότητες και να φοβάται να τρέξει αυθόρμητα όπως ένα άλλο παιδί.
Τα τέρατα και οι κακοί είναι ένας δεύτερος λόγος δειλίας
Αρκετά παιδιά, που έχουν μεγαλώσει με συνεχή προβολή τεράτων και κακών, αναπτύσσουν δειλίες σε σχέση με το άγνωστο, το σκοτάδι, με το να μετακινούνται μόνα τους από δωμάτιο σε δωμάτιο. Εξηγούμε στα παιδιά ξανά και ξανά, ώστε να νιώσουν ασφάλεια. Τα συνοδεύουμε κι εμείς μέχρι να εξοικειωθούν και να μπορούν να λειτουργούν μόνα τους και ανεξάρτητα.
Η γνώμη του ειδικού
Η δειλία στην ανάπτυξη του παιδιού είναι ένα συνηθισμένο φαινόμενο. Όλα τα παιδιά θα έχουν κάτι που θα τα κάνει να δειλιάζουν. Άλλωστε η δειλία μας προστατεύει από την παρατολμία που είναι ένας άλλος αρνητικός παράγοντας. Μεγαλώνοντας το παιδί μαθαίνει να υπολογίζει το φόβο, αλλά και το θάρρος που χρειάζεται να έχει για κάθε μια νέα κατάσταση.
