Ένα γλυκό ποίημα προς την κόρη της, αλλά και προς όλες τις κορούλες του κόσμου, μοιράστηκε η Καλομοίρα μέσω Instagram.
Η γνωστή pop τραγουδίστρια δεν μόνο αποτελεί μόνο μια ταλαντούχα pop artist, αλλά είναι και μια τρυφερή μαμά με ευαισθησίες. Έτσι, λοιπόν, η Καλομοίρα θέλησε να μοιραστεί το ποίημα της Αμερικανίδας ποιήτριας Maya Angelou «Still I rise».
Ένα ποίημα που σκοπό έχει να προβάλλει πόσο δυνατός/ή μπορεί να γίνει κάποιος. Στη συγκεκριμένη περίπτωση η Καλομοίρα απευθύνεται στην κορούλα της Αναστασία και θέλει να της δείξει πόσο δυνατή είναι!
Μάλιστα, το εν λόγω ποίημα συνόδευσε με μια όμορφη και γλυκιά φωτογραφία με εκείνη να έχει στο πλευρό της την μικρή της σε μια εικόνα πολύ πολύ γλυκιά.
«Αγαπημένη κόρη και όλες οι κόρες το κόσμου… Θέλω να μοιραστώ ένα από τα αγαπημένα μου ποιήματα… Είμαι βέβαιη ότι το έχετε ακούσει αλλά εγώ θέλω απλώς να σας υπενθυμίσω πόσο δυνατές είστε… Still I Rise (Ανατέλλω ακόμη) BY MAYA ANGELOU».
Αυτός ήταν ο πρόλογος της τραγουδίστριας και πάμε να δούμε το όμορφο αυτό ποίημα στην παρακάτω gallery:
Αυτή είναι η εικόνα τους και ακολουθεί το ποίημα:
«Μπορείτε να με γράψετε στην ιστορία με τα πικρά, στριμμένα ψέματα σας. Μπορείτε να με τραβήξετε στη βρωμιά, αλλά, όπως και η σκόνη, θα ανέβω. Μήπως σας αναστατώνει η ευστροφία; Γιατί νιώθεις ζαλισμένος; Γιατί περπατώ σαν να έχω πετρελαιοπηγές στο καθιστικό μου»…
«Ακριβώς όπως τα φεγγάρια και οι ήλιοι, με τη σιγουριά της παλίρροιας. Ακριβώς όπως οι ελπίδες που φεύγουν ψηλά. Ανατέλλω ακόμη. Θέλατε να με δείτε να σπάω; Με τσακισμένο κεφάλι και χαμηλωμένα μάτια; Με ώμους να πέφτουν , αποδυναμωμένη από τα δάκρυά μου;»…
«Η υπερηφάνεια μου σας προσβάλλει; Μην το πάρετε φοβερά σκληρά γιατί γελάω σαν να έχω χρυσά ορυχεία στο δικό μου κατώφλι. Μπορείτε να με πυροβολήσετε με τα λόγια σας. Μπορείτε να με κόψετε με τα μάτια σας. Μπορείτε να με σκοτώσετε με το μίσος σας. Όμως, όπως ο αέρας, θα ανέβω»…
«Από τις καλύβες της ντροπής της ιστορίας σηκώνομαι. Από ένα παρελθόν που έχει ρίζες στον πόνο σηκώνομαι. Είμαι μαύρος ωκεανός, δυνατός και μεγάλος. Επαρκής και διογκωμένος που φέρνει παλίρροια. Αφήνοντας πίσω τις νύχτες τρόμου και φόβου σηκώνομαι»…
«Σε μια χαραυγή που είναι θαυμάσια και καταπληκτική εγώ ανατέλλω. Φέρνοντας τα δώρα που άφησαν οι πρόγονοί μου. Είμαι το όνειρο και η ελπίδα του σκλάβου.Αντατέλλω. Ανατέλλω. Ανατέλλω».
