Δημήτρης Αλεξάνδρου: Όταν η πατρική αγκαλιά γίνεται το ασφαλές καταφύγιο του παιδιού

Υπάρχουν φωτογραφίες που δεν χρειάζονται λεζάντες. Εικόνες που μιλούν μόνες τους, γιατί κρύβουν μέσα τους αγάπη, ασφάλεια, τρυφερότητα. Κάτι τέτοιο συνέβη και με τις στιγμές που μοιράστηκε ο Δημήτρης Αλεξάνδρου με τον μικρό του γιο, Πάρη.

Τι είναι πατρότητα;

Τις φωτογραφίες συνόδευσε με τη λεζάντα:
«Μικρός αλλά υπεύθυνος… ✔️ Σήμερα με τον μπαμπά βαφτίσαμε τη Νεφέλη Μαρία και τώρα δικαιούμαι έναν υπνάκο στην πιο ασφαλή αγκαλιά. 😴❤️»

Και κάπως έτσι, μέσα σε λίγες γραμμές, περιέγραψε όλο τον κόσμο που χωράει στην αγκαλιά ενός μπαμπά: προστασία, αγάπη, δύναμη, αλλά και εκείνη τη σπάνια γαλήνη που μόνο η πατρική παρουσία μπορεί να προσφέρει.

Μπαμπάς και γιος φόρεσαν κοστούμια στην ίδια απόχρωση, δίνοντας μια ακόμη πιο συγκινητική νότα στη μεγάλη ημέρα. Όμως, η αληθινή ομορφιά δεν ήταν στα ρούχα. Ήταν στα βλέμματα, στα χαμόγελα, σε εκείνη τη στιγμή που ο Παρούλης αφέθηκε ολοκληρωτικά στην αγκαλιά του πατέρα του, σαν να του έλεγε χωρίς λόγια: «Εδώ είναι το σπίτι μου».

Δημήτρης Αλεξάνδρου: Η προσαρμογή του Πάρη στον παιδικό σταθμό δεν πάει όπως θα ήθελε

Δεν είναι τυχαίο που οι διαδικτυακοί φίλοι του Δημήτρη Αλεξάνδρου γέμισαν την ανάρτηση με συγκινητικά σχόλια:

«Μια φωτό 1000 λέξεις .... Μπαμπάς & γιός. Το πρότυπο του πάντα 👏»

«Μπαμπάς και γιος, ένας άρρηκτος δεσμός. Οι φωτογραφίες το μαρτυρούν άλλωστε. Πάντα άξιος Δημήτρη.»

«Θα μπορούσε να είναι πίνακας ζωγραφικής αυτή η φωτογραφία! Πάντα άξιοι!!»

«Η πιο όμορφη, η πιο τρυφερή φωτογραφία!!!»

«Είσαι πολύ καλός πατέρας! Μπράβο σου 👏»

Ο δεσμός μπαμπά και παιδιού δεν αποτυπώνεται μόνο με εικόνες

Γιατί πράγματι, ο δεσμός αυτός δεν αποτυπώνεται μόνο με εικόνες. Είναι κάτι βαθύτερο. Η πατρική αγκαλιά γίνεται το πρώτο «καταφύγιο» για κάθε παιδί, το σημείο αναφοράς από όπου ξεκινάει και στο οποίο πάντα επιστρέφει. Είναι εκεί που μαθαίνει να εμπιστεύεται, να νιώθει ασφάλεια, να παίρνει δύναμη.

Η δύναμη της αγκαλιάς του πατέρα

Ο Δημήτρης Αλεξάνδρου το ξέρει καλά. Και μέσα από αυτές τις φωτογραφίες μας θύμισε κάτι απλό αλλά σπουδαίο:

Ό,τι κι αν συμβεί, όσο δύσκολη κι αν είναι η μέρα, όσο μεγάλος κι αν γίνει ένας άνθρωπος, πάντα θα υπάρχει μια αγκαλιά που θα μένει ανοιχτή. Η αγκαλιά του μπαμπά.