Εσείς πόσα γνωρίζετε για το Ίδρυμα «Η Θεοτόκος»;

Την Τετάρτη 6 Ιουνίου ήταν μια σπουδαία μέρα. Τα παιδιά και οι νέοι που φοιτούν, στο Ίδρυμα Προστασίας & Αποκατάστασης Παιδιών & Νέων με Νοητική Υστέρηση μας αποχαιρέτησαν με μια όμορφη καλοκαιρινή γιορτή. Η γιορτή τους θύμιζε πολύ τις καλοκαιρινές γιορτές που κάνουν τα δημοτικά σχολεία. Είχε τραγούδια, είχε χορό, είχε ένα παζάρι με χειροτεχνίες και κατασκευες που έφτιαξαν τα παιδιά του ιδρύματος και φυσικά οι γονείς, οι φίλοι, οι συγγενείς και οι άνθρωποι που πήγαν για να τιμήσουν με την παρουσία τους όλα αυτά τα παιδιά. Καιρό είχα να συγκινηθώ τόσο.

Τα μάτια μου βούρκωσαν τη στιγμή που μια ομάδα μαθητών του ιδρύματος ανέβηκε στη σκηνή για να παρουσιάσει τα τραγούδια που ετοίμασε. Αχ, Θεέ μου, πόσες πρόβες έκαναν; Πόση προσπάθεια έβαλαν; Την καρδούλα τους την άκουγα μέχρι κάτω που καθόμουν με την Νικόλ. Ακολουθούσε και αυτή ρυθμικά -με όσο άγχος και αν είχε- τη μουσική της δασκάλας, που με χαμόγελο έπαιζε το αρμόνιό της και έδινε τον ρυθμό.

Δίπλα από εμένα και την Νικόλ, καθόταν η Μαρίλια. Ένα κορίτσι 18 ετών που μας καλωσόρισε από την πρώτη στιγμή που βρεθήκαμε στον κήπο της Θεοτόκου. Μας μίλησε, μας χαιρέτησε, μας συστήθηκε, μας έδειξε τα κολιέ και τα βραχιόλια που ετοίμασε με λαχτάρα για το παζάρι και αργότερα, όταν η γιορτή θα άρχιζε, έκατσε κοντά μας. Όση ώρα οι συμμαθητές της παρουσίαζαν τα τραγούδια αλλά και τους παραδοσιακούς χορούς, γελούσε και ενθάρρυνε τη φίλη της.

Τη χειροκροτούσε, της φώναζε ότι είναι καταπληκτική, ότι είναι όμορφη και να μην ντρέπεται. "Είσαι η καλύτερη" της φώναξε για να την ενθαρρύνει. Η Νικόλ κοιτούσε με χαρά τη νέα της φίλη. Με ρωτούσε συνεχώς "τι πρόβλημα έχουν τα παιδιά" μιας και έμοιαζαν φυσιολογικά. Προσπαθούσα να της εξηγήσω, όσο πιο απλά μπορούσα, τη διαφορετικότητά τους.

Περιέγραψα αυτά τα παιδιά ως "παιδιά θαύματα". Ως παιδιά με πολλά ταλέντα. Έξυπνα, δημιουργικά και με θέληση να ενταχθούν στο κοινωνικό σύνολο. Της μίλησα για τη γιορτή που βλέπαμε. Της εξήγησα για τη σπουδαιότητα που είχε για αυτά τα παιδιά αυτό το όμορφο πρόγραμμα που ετοίμασαν για εμάς. Την έκανα να φανταστεί την αγωνία τους. Της ζήτησα να φανταστεί τις μικροσυζητήσεις που ίσως να έκαναν πριν τη γιορτή. "Θα είμαι καλή;", "Θα τραγουδήσω δυνατά;", "Αν κάνω λάθος θεέ μου;", "Αν μπερδέψω τα βήματα των χορών;".

"Καρδιά μου. Ό,τι αισθάνεσαι εσύ, αισθάνονται και εκείνα. Δεν αντιλαμβάνονται την ομορφιά που κρύβει η διαφορετικότητά τους!".

Πριν τη γιορτή συνάντησα τον πρόεδρο του Ιδρύματος Προστασίας & Αποκατάστασης Παιδιών & Νέων με Νοητική Υστέρηση, κύριο Νεόφυτο Ερωτόκριτο. Μου μίλησε για το Ίδρυμα, για τα παιδιά που φιλοξενεί, τις ανάγκες που έχει και φυσικά για το τι θέλει από τους γονείς που έχουν και μεγαλώνουν αυτά τα σπουδαία και γεμάτα ταλέντα, παιδιά.

«Το θεμέλιο λίθο της Θεοτόκου τον είχε βάλει η βασίλισσα Φρειδερίκη και το 1953 άρχισε να λειτουργεί με πρώτη πρόεδρο, τη γυναίκα του τότε πρωθυπουργού, Αλέξανδρου Παπάγου, Μαρία. Τα τελευταία 10 χρόνια έχω αναλάβει εγώ», μου είπε και συνέχισε να μου εξηγεί λίγα παραπάνω πράγματα για το ίδρυμα που βοηθά τα παιδιά που φιλοξενεί να έχουν μια κανονικότητα όπως όλοι οι άνθρωποι.

«Τα τελευταία χρόνια έχουμε πολύ καλή συνεργασία με δύο δήμους. Τον δήμο των Αγίων Αναργύρων και τον δήμο Ηλίου. Εμείς βλέπουμε κάθε χρόνο περίπου 600 παιδιά. Από τους βρεφονηπιακούς δημοτικούς σταθμούς. Πηγαίνουν οι επιστήμονες και ειδικοί που έχουμε και κάνουν τη διάγνωση. Η αξιολόγηση γίνεται μέσα από μια σειρά ερωτήσεων και με συνέντευξη που κάνουν με τους γονείς.

Τώρα προσπαθούμε να πείσουμε το υπουργείο να μπορούμε να κάνουμε την διάγνωση αυτή και κατ' οίκον. Τι εννοούμε να πείσουμε το υπουργείο; Για αυτές τις υπηρεσίες που σας περιγράφω δεν παίρνουμε χρήματα. Μας επιχορηγεί το κράτος. Θέλουμε να μπορέσουμε θεσμικά να κάνουμε αυτή τη δουλειά και κατ'οίκον».

Σε ποια ηλικία γίνεται η διάγνωση των παιδιών;

«Το ίδρυμα κάνει την πρώτη διάγνωση για την κατάσταση των παιδιών από μικρή ηλικία και πραγματοποιεί την πρώιμη παρέμβαση προσπαθώντας να εντάξει τα παιδιά στο νηπιαγωγείο. Η δημιουργική απασχόληση είναι από τις βασικές προτεραιότητές μας, καθώς οι νέοι από 14 ετών έως και 30 μαθαίνουν να ασκούνται σε διάφορα επαγγέλματα και στη συνέχεια τους βοηθάμε να βρουν εργασία».

Από πού προέρχονται οι πόροι του ιδρύματος;

«Οι πόροι του ιδρύματος προέρχονται από τον ΕΟΠΥΥ, προγράμματα ΕΣΠΑ, χορηγίες ιδιωτών και επιχορηγήσεις της Περιφέρειας Αττικής».

Ο Πρόεδρος του Ιδρύματος κατά τη διάρκεια της συνομιλίας που είχαμε, τόνισε αρκετές φορές όχι μόνο την πρωτοτυπία των προγραμμάτων της «Θεοτόκου», στο κομμάτι της πρώιμης παρέμβασης, των διαγνωστικών και θεραπευτικών και των καινοτόμων προγραμμάτων προεπαγγελματικής και επαγγελματικής κατάρτισης αλλά και τα πολλά διαφορετικά προγράμματα δημιουργικής απασχόλησης που εφαρμόζουν για παιδιά από 2 ετών και για νέους έως 30 ετών όπως μαγειρική, κηπουρική, κεραμική, βιβλιοδεσία κ.α.. Αυτές οι τέχνες βοηθούν τα παιδιά να βγουν στην αγορά εργασίας. Δεν ήταν λίγες οι φορές που ανέφερε ότι πολλά από τα παιδιά της «Θεοτόκου», εργάζονται και μάλιστα, παρακολουθούν την εξέλιξη τους.

Μεταξύ άλλων ο κ. Ερωτόκριτος Νεόφυτος ανέφερε ότι τα περιστατικά αυτισμού (σε σχέση με το παρελθόν) έχουν αυξηθεί και τα περιστατικά παιδιών με σύνδρομο Down έχουν μειωθεί και τέλος ζήτησε να μεταφέρουμε μέσα από το Mothersblog.gr το πόσο σημαντική είναι η συμβολή και η υποστήριξη των γονιών.

«Οι γονείς θα πρέπει να αποδέχονται τη διαφορετικότητα των παιδιών τους και να την αναγνωρίζουν. Θα πρέπει να βλέπουν εκείνα τα σημάδια που μαρτυρούν ότι το παιδί τους χρειάζεται οποιαδήποτε βοήθεια -μικρή ή μεγάλη- και να μην είναι αρνητικοί».

Μάθετε περισσότερα για το Ίδρυμα Προστασίας & Αποκατάστασης Παιδιών & Νέων με Νοητική Υστέρηση «Η Θεοτόκος» και για το πώς μπορείτε να βοηθήσετε, εδώ.