Ώρα να μιλήσουμε για την ψυχική υγεία των μαμάδων - Η μάχη με την αόρατη κούραση καλά κρατεί

Πρόσφατα δημοσιεύθηκε μια νέα μελέτη στο JAMA Internal Medicine σύμφωνα με την οποία σε διάστημα επτά ετών, η ψυχική υγεία των μητέρων έχει επιδεινωθεί δραματικά. Το 2016, όταν ξεκίνησε η έρευνα, μία στις 20 μητέρες ανέφερε πως η ψυχική της υγεία ήταν «κακή» ή «μέτρια». Μέχρι το 2023, το ποσοστό αυξήθηκε σε μία στις 12.

«Βρισκόμαστε σε κρίση», επισημαίνουν οι Deena Margolin και Kristin Gallantλέγοντας ότι ως σύμβουλοι γονέων, δεν εκπλήσσονται καθόλου από τους συγκεκριμένους αριθμούς.

Πώς η υγεία της μητέρας επηρεάζει άμεσα την υγεία του παιδιού;

«Ακόμα και οι πιο προνομιούχες από εμάς - όσες είμαστε τυχερές νιώθουμε ότι πνιγόμαστε. (Αξίζει να σημειώσουμε ότι, σύμφωνα με τη μελέτη, «η ψυχική και σωματική υγεία ήταν σημαντικά χειρότερη για τις ανύπαντρες μητέρες, όσες είχαν χαμηλότερο μορφωτικό επίπεδο ή παιδιά με δημόσια ασφάλιση)», αναφέρουν.

Η αλήθεια είναι ότι είναι σπάνιο πια να είσαι μητέρα και να έχεις το κεφάλι έξω από το νερό. Αλλά δεν χρειάζεται να είναι έτσι. Για χρόνια, η μητρότητα θεωρείται αόρατη εργασία. Μεγαλώσαμε με το μήνυμα ότι τα κορίτσια μπορούν να κάνουν τα πάντα - αλλά αυτό δεν μας προετοίμασε για την πραγματικότητα. Δεν θα έπρεπε να κάνουμε τα πάντα. Και δεν μπορούμε- καμία δεν μπορεί.

Τόσο η Deena Margolin όσο και η Kristin Gallant θεωρεί ότι είμαστε η πρώτη γενιά που προσπαθεί να τα συνδυάσει όλα: παιδιά, σπίτι, σύντροφο και φιλόδοξη καριέρα. Και όλα αυτά, υποτίθεται, πρέπει να τα κάνουμε εύκολα, αβίαστα και με χαμόγελο. Αν δεν το καταφέρνεις, θεωρείσαι αποτυχημένη.

Και την ίδια στιγμή, δεν υπάρχουν υποστηρικτικές δομές για να βοηθήσουν τις μητέρες να ευδοκιμήσουν. Δεν υπάρχει κρατική άδεια μητρότητας στις ΗΠΑ. Στις περισσότερες μεγάλες πόλεις, η φύλαξη δύο παιδιών κοστίζει περισσότερο από το ενοίκιο. Κι όμως, περιμένουμε από τις μητέρες να δείχνουν υπέροχες, να νιώθουν υπέροχα, να «επιστρέψουν στο σώμα τους», να είναι χαρούμενες, να εργάζονται σκληρά - και όλα αυτά χωρίς καμία βοήθεια.

«Δεν μπορούμε πια. Χρειαζόμαστε βοήθεια. Πραγματική βοήθεια. Και παρόλο που οι μεγαλύτερες και πιο ουσιαστικές αλλαγές απαιτούν νομοθετική δράση, υπάρχουν τρόποι να παρακολουθούμε την ψυχική μας υγεία: με ειλικρινείς συνομιλίες με τον εαυτό μας και με κοινότητες άλλων μαμάδων», προτείνουν και οι δύο.

Παγκόσμια Ημέρα Υγείας: Γιατί η ψυχική υγεία της μητέρας είναι σημαντική και μας αφορά

Από πού να ξεκινήσεις:

📌 Η μητρότητα δεν σημαίνει αυτοθυσία

Πολλές από εμάς μεγαλώσαμε βλέποντας τις δικές μας μητέρες να τα δίνουν όλα, εξουθενωμένες. Εκείνη ήταν η «κανονικότητα»: η μαμά που δεν ζητούσε βοήθεια και έκανε τα πάντα, γεμάτη πίκρα. Πρέπει να αλλάξουμε αυτή την αφήγηση. Πρέπει να σταματήσουμε να προσπαθούμε να είμαστε τέλειες και να λέμε: Αυτό δεν είναι αρκετό.

Είναι άβολο να λες: «Τι χρειάζομαι εγώ;». Αλλά είναι απαραίτητο. Μπορεί να χρειαστεί να "ενοχλήσεις" κάποιον για να πάρεις αυτό που χρειάζεσαι, αλλά αυτό θα σε κάνει καλύτερη μαμά, σύντροφο, γυναίκα.

🍼 Οργάνωσε ένα σύστημα υποστήριξης από την αρχή (αν μπορείς)

Η Deena Margolin θυμάται πως «με το πρώτο μου παιδί, σοκαρίστηκα. Η ανάρρωση ήταν τρομερά δύσκολη. Όμως, στην τρίτη μου εγκυμοσύνη πλέον, οργανώνω ξανά τα πάντα: αποταμιεύουμε χρήματα, η μαμά μου θα μείνει μαζί μας για καιρό, και προγραμματίζουμε τη δουλειά του άντρα μου ώστε να μπορέσει να βοηθήσει.»

🌿 Βγες από το σπίτι

Όχι για πάντα. Ούτε για μια ολόκληρη μέρα. Ίσως μόνο για μία ώρα. Είναι δύσκολο, ειδικά αν είσαι νέα μαμά. Αλλά το να φύγεις για λίγο είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεσαι: ο σύντροφός σου θα καταλάβει τι περνάς καθημερινά, και θα βρει λύσεις. Η σχέση με το παιδί θα δυναμώσει. Όλοι κερδίζουν.

💞 Να μη φοβάσαι να εκφράσεις τα συναισθήματά σου

Όλοι οι γονείς χρειάζονται έναν χώρο όπου μπορούν να είναι αυθεντικοί, να κλάψουν, να μη μιλήσουν, να ξεσπάσουν. Η ντροπή ευδοκιμεί στη σιωπή. Η ίαση ξεκινάει με την αποδοχή. Πες απλά: «Δεν είμαι καλά.»

🧠 Μη λυγίσεις μέχρι να σπάσεις: Ζήτησε βοήθεια για την ψυχική σου υγεία

Πρέπει να μιλήσουμε για αντικαταθλιπτικά. Μας έμαθαν ότι πρέπει να τα καταφέρνουμε μόνες μας. Ότι αν δεν τα καταφέρνεις, δεν προσπαθείς αρκετά. Αλλά αυτό είναι ψέμα.

Πώς μπορείτε να προλάβετε την κατάθλιψη

«Ένα διάστημα ήμουν τόσο πιεσμένη που κατέληξα στο νοσοκομείο με ημικρανίες. Δεν μπορούσα να κοιμηθώ, είχα κρίσεις πανικού. Δοκίμασα γυμναστική, διατροφή, διαλογισμό- τα πάντα. Τίποτα δεν δούλευε. Ένας ψυχίατρος μου έγραψε αντικαταθλιπτικά. Έξι εβδομάδες μετά, ένιωθα επιτέλους όπως έπρεπε. Το μόνο που μετάνιωσα ήταν ότι δεν το είχα κάνει νωρίτερα», λέει η Kristin Gallant.

Το να ζητάς βοήθεια δεν είναι αδυναμία. Είναι δύναμη.

Το να πεις "Δεν αντέχω άλλο" δεν είναι το τέλος. Είναι η αρχή των πάντων.