Τα μικρά πράγματα που κάνω (και αγοράζω) για να μπω σε γιορτινή διάθεση μετά από μια δύσκολη χρονιά

Η Julie Sprankles μοιράζεται πώς, μέσα από μικρές καθημερινές απολαύσεις και συνειδητές επιλογές, προσπάθησε να φέρει ξανά τη ζεστασιά και τη μαγεία των γιορτών, αποχαιρετώντας μια δύσκολη χρονιά (από πολλές απόψεις).

«Ο Δεκέμβριος είναι επιτέλους εδώ και, ειλικρινά, νιώθω σαν να ήταν ο… εκατοστός μήνας της χρονιάς.

Το 2025 κύλησε κουραστικά με πολλές προκλήσεις. Όμως, ως άνθρωπος που λατρεύει τα Χριστούγεννα δεν άντεχα την ιδέα να περιμένω παθητικά να εμφανιστεί το γιορτινό κλίμα από μόνο του. Έτσι, αποφάσισα να το δημιουργήσω εγώ.

Τι θα ήθελα να διδάξω στα παιδιά μου για τα δώρα και την ευγνωμοσύνη αυτές τις γιορτές

Δεν ανακάλυψα τον τροχό. Ακολούθησα έναν απλό κανόνα: αν κάτι με κάνει έστω και 1% πιο χαρούμενη – λέω "ναι".

Ναι στα εποχιακά σνακ.

Ναι στα κεριά που μυρίζουν χριστουγεννιάτικο δέντρο και καραμέλα.

Ναι στα ζεστά σεντόνια και τις κουβέρτες, όπως έκανε η μαμά μου όταν ήμασταν παιδιά για να νιώθουμε ότι οι γιορτές είναι κάτι ξεχωριστό.

Φυσικά, τίποτα από αυτά δεν λύνει τα μεγάλα προβλήματα του κόσμου. Αλλά αυτές οι μικρές συνήθειες μου θυμίζουν ότι επιτρέπεται ακόμα να νιώθουμε χαρά. Ότι δεν χρειάζεται να είμαστε συγκρατημένοι ή «λογικοί» στις γιορτές.

Η χαρά δεν ακυρώνεται.

Με τα παιδιά μου κάνουμε τα κλασικά χριστουγεννιάτικα – στολίζουμε, φτιάχνουμε μπισκότα, χαζεύουμε τα φωτάκια της γειτονιάς – αλλά χωρίς την πίεση να τα κάνουμε όλα. Υπάρχει λεπτή γραμμή ανάμεσα στη μαγεία και την εξουθένωση, κι εμείς διαλέγουμε μόνο ό,τι μας γεμίζει.

Η μαμά δεν ξεκουράζεται ποτέ, ούτε στις γιορτές

Απολαμβάνω κάθε γιορτινή γεύση που βρίσκω μπροστά μου. Εποχιακά γλυκά, ροφήματα, συνταγές που μου ξυπνούν αναμνήσεις. Όλα αυτά με κάνουν να νιώθω σαν ένα μικρό ποντικάκι που ζει μέσα σε ένα σπιτάκι από μελομακάρονα.

Αλλάζω όλα τα υφάσματα του σπιτιού με πιο ζεστά, χειμωνιάτικα από μαξιλάρια μέχρι ριχτάρια που σε κάνουν να θες να κουλουριαστείς στον καναπέ.

Οτιδήποτε είναι μαλακό, ζεστό ή απλώς «μυρίζει» χειμώνα, το θέλω γύρω μου.

Γεμίζω το σπίτι με μυρωδιές γιορτών: γαρύφαλλο, έλατο, πορτοκάλι, βανίλια. Θέλω το σπίτι να μυρίζει σαν το εργαστήριο του Άγιου Βασίλη – αν ο Άγιος Βασίλης έφτιαχνε χειροποίητα κεριά.

Ξέρω πόσο αγχωτικές είναι οι γιορτές, γι΄αυτό ξεκίνησα τις οικογενειακές παραδόσεις

Βλέπω όλες τις χριστουγεννιάτικες ταινίες χωρίς καμία ενοχή. Κλασικές, ρομαντικές, κιτς, παιδικές. Είναι το κινηματογραφικό μου comfort food.

Κάνω δώρο στον εαυτό μου ένα «κουτί Παραμονής Χριστουγέννων». Πιτζάμες, ένα βιβλίο, κάτι ζεστό και όμορφο. Αν το αξίζουν τα παιδιά, το αξίζουμε κι εμείς.

Οι μαμάδες δημιουργούν τόση μαγεία – μπορούμε να τη χαρίσουμε και στον εαυτό μας.

Και τέλος, προσπαθώ να κάνω το τύλιγμα των δώρων λιγότερο αγχωτικό και λίγο πιο απολαυστικό. Με κακάο, μουσική και λίγη οργάνωση. Όχι πια πανικός στις δύο τα ξημερώματα.

Ίσως όλα αυτά να είναι μικρά και ασήμαντα. Αλλά μαζί φτιάχνουν κάτι μεγάλο: μια αίσθηση θαλπωρής, φροντίδας και χαράς.

Πράγματα που δεν θα δώσω σημασία αυτές τις γιορτές

Και αυτό, σε μια δύσκολη χρονιά, είναι από μόνο του ένα μικρό θαύμα».