«Back to School… και για τις μαμάδες - Όταν το σχολείο είναι και δικό μας ταξίδι

Και έτσι απλά, το καλοκαίρι τελείωσε και μπαίνει ο Σεπτέμβρης. Μια ακόμη σχολική χρονιά ξεκινά. Όμως φέτος που τα παιδιά μου είναι λίγο πιο μεγάλα, αυτή η επιστροφή στο σχολείο φέρνει νέες σκέψεις.

Όσα έμαθα από την πρώτη χρονιά της κόρης μου στο σχολείο

Τα προηγούμενα χρόνια ήταν ένα μείγμα ανησυχίας και συναισθημάτων- τα παιδιά που πήγαιναν σχολείο για πρώτη φορά, οι περίοδοι προσαρμογής , τα δάκρυα, το άγχος του αποχωρισμού, η προετοιμασία τσαντών και τα πολλά ταπεράκια μην τυχόν και πεινάσουν!

Φέτος, όμως, κυριαρχεί ο ενθουσιασμός και η προσμονή.

Σκέφτομαι πιο πολύ τις μικρές στιγμές. Συζητήσεις, αστεία και ανησυχίες καθώς περιμένουμε το σχόλασμα με τις «mommy friends», ενδιαφέρουσες συζητήσεις με τα παιδιά μου στο αυτοκίνητο, οι πιο σφιχτές αγκαλιές στο drop off & pick up.

Νέοι άνθρωποι που θα περάσουν από τη ζωή μας και θα αλληλοϋποστήριξουμε ο ένας τον άλλο. Μια χρονιά που περνά τόσο γρήγορα, που ποτέ δεν προλαβαίνεις να βαρεθείς- από το να βρεις halloween στολές και χριστουγεννιάτικες γιορτές, μέχρι τους διαγωνισμούς και τόσα άλλα.

Σχολικά emails, apps και χαοτικές λίστες: Παλιά "πνιγόμουν" αλλά πλέον έχω τον έλεγχο

Και ξαφνικά έρχεται καλοκαίρι ξανά!

Αυτές οι μικρές ζωντανές στιγμές που πλέον τις βλέπω αλλιώς.

Τα παιδιά μου να κατακτούν νέους στόχους. Να τρέχουν σε μένα με πηγαία χαρά όταν σχολάνε λες και είδαν τον πιο σημαντικό άνθρωπο του κόσμου! Να κουβαλάω αμέτρητα σνακ και τσάντες προσπαθώντας να φτάσω στο μετρό για να γυρίσουμε σπίτι. Να γιορτάζουμε τα γενέθλια φίλων. Να περιμένουμε με άλλες μαμάδες μέχρι να τελειώσει το καράτε. Να διαβάζω threads στο WhatsApp για να καταλάβω τι πρέπει να βάλω στην τσάντα για την εκδρομή της επόμενης μέρας. Αναπόφευκτες στενοχώριες και καβγάδες με φίλους. Ξεσπάσματα στο αυτοκίνητο. Ατελείωτες αναζητήσεις στο lost & found για ακόμη ένα χαμένο παγούρι—ή το μπουφάν (πώς γίνεται να χάνει πάλι το μπουφάν;). Wild playdates (αν είσαι μαμά αγοριών ξέρεις). Διάβασμα. Και φυσικά, οι συνεχείς ιώσεις.

Και όλα αυτά τα μικρά στιγμιότυπα - συνειδητοποιώ - δεν θα κρατήσουν για πάντα. Κάποια μέρα σύντομα δεν θα υπάρχουν άλλες σχολικές διαδρομές για μένα. Θα έχω όλο το πρωινό δικό μου και δεν θα χρειάζεται πια να βιαζόμαστε να προλάβουμε το σχολείο. Δεν ξέρω πώς θα νιώθω τότε. Ακούγεται ξένο...

Γιατί αρνούμαι να κάνω τις σχολικές εργασίες των παιδιών μου

Γι’ αυτό ξέρω ότι τώρα έχω την ευκαιρία να κάνω μια μικρή παύση, να αναπνεύσω και να το χαρώ. Να ξαναζώ την παιδική μου ηλικία μέσα από τα παιδιά μου- αλλά με έναν πιο βαθύ και ικανοποιητικό τρόπο. Είναι και για μένα το back to school μια περίοδος που μαθαίνω τόσα νέα πράγματα, ανακαλύπτω τον εαυτό μου και έχω την τύχη να τα μοιραστώ με φανταστικές άλλες μαμάδες που είμαστε συνοδοιπόροι σε αυτό το ταξίδι.

Έτσι, αυτή την επιστροφή στο σχολείο με πιάνω να είμαι χαρούμενη και ενθουσιασμένη. Εύχομαι σε όλες τις μαμάδες- τις βράχους μου: ας έχουμε μια καλή χρονιά, ας στηρίξουμε η μία την άλλη και ας τη γεμίσουμε με πολλή χαρά- και κρασί.

Γιατί κάποια μέρα, αυτές οι σχολικές διαδρομές θα είναι οι πιο γλυκές αναμνήσεις…