«Οι μέρες είναι δύσκολες και οι νύχτες συχνά ατέλειωτες»

«Οι μέρες είναι δύσκολες και οι νύχτες ατέλειωτες» γράφει η Steph την ανάρτησή της στο Instagram. Με αυτήν της τη φράση ταυτίζονται πολλές νέες μαμάδες, αλλά και μαμάδες με μεγαλύτερα παιδιά που έχουν περάσει ξενύχτα, αϋπνίες, εξάντληση.

Αυτή είναι η μία όψη της μητρότητας, όχι όμως και η μοναδική. Η άλλη περιλαμβάνει όλα εκείνα τα δυνατά, μοναδικά, πρωτόγνωρα συναισθήματα και η Steph τα περιγράφει στη συνέχεια της ανάρτησής της.

«Κλαίω πολύ, αλλά όχι πάντα από το άγχος.

Υπάρχει μέσα μου μία χαρά που δεν γνώριζα ότι υπήρχε

Αυτή που ένας άνθρωπος μπορεί να νιώσει όταν έχει λάβει ένα πραγματικά σημαντικό δώρο.

Τώρα ξέρω γιατί η μητέρα μου με κοίταζε επίμονα με ένα γλυκό χαμόγελο και έκανε ότι έπιανε τα μαλλιά της προς τα πίσω.

Νιώθουμε δέος για εσένα.

Κάθε μέρα και με κάθε τρόπο.

Δεν γίνεται να σε αγαπήσουμε περισσότερο

Μετά έρχεται το αύριο και ανακαλύπτουμε νέα πράγματα να λατρέψουμε σε εσένα.

Είσαι ο λόγος για τη λάμψη στα μάτια μου,

Οπότε αν με πιάσεις να σε κοιτάζω επίμενα, σε παρακαλώ συγχώρεσέ με.

Είμαι απλώς περήφανη και ευγνώμων.»

Η Steph είναι μητέρα δύο παιδιών και συχνά μέσα από τις αναρτήσεις της μοιράζεται σκέψεις και εμπειρίες σχετικές με τη μητρότητα, προσπαθώντας έτσι να εμψυχώσει και άλλες μαμάδες.

Σε άλλη ανάρτησή της γράφει:

«Ποτέ δεν είχα πραγματικά αγαπήσει το πώς είμαι εξωτερικά, μέχρι που έκανα παιδιά.

Και αυτό δεν είναι μία κλασική ανάρτηση για το πόσο θαυμάζω και εκτιμώ το σώμα μου μετά τον τοκετό.

Αυτή είναι μία ανάρτηση για το πόσο εκτιμώ την ταυτότητά μου.

Ποτέ δεν μου άρεσε το πώς ήμουν μέχρι που είδα το πρόσωπό μου στα παιδιά μου.

Μέσα από εκείνα βλέπω την αθωότητά μου.

Μέσα από εκείνα βλέπω τη χάρη μου.

Μέσα από εκείνα βλέπω τα ελαττώματά μου.

Μέσω αυτών θαυμάζω ποια ήμουν και ποια έχω γίνει.

Τα παιδιά μας μας διδάσκουν ταπεινότητα, πραότητα, υπομονή και αποδοχή. Όχι μόνο σε σχέση με εκείνα, αλλά και με τους εαυτούς μας.»