Αληθινή ιστορία: Τριάντα χρόνια μετά ο «θάνατος» του παιδιού της παραμένει… μυστήριο!

Την ίδια στιγμή δεν υπήρχε ούτε έκθεση αυτοψίας, ούτε καμία πληροφορία σχετικά με το θάνατό του, δεν ήξεραν καν που έχει θαφτεί το μωρό αλλά και δεν έχει καταγραφεί στα μητρώα.
Ήθελε να το δει αλλά δεν την άφησαν να πάει εκεί που κρατούσαν τα μωρά. Έφυγε από το νοσοκομείο συντετριμμένη και όταν πήγε για τα διαδικαστικά στο ληξιαρχείο της είπαν ότι ναι μεν είχε καταγραφεί η γέννηση του μωρού, όχι όμως και ο θάνατός του. Ο άντρας της λίγο πριν πεθάνει κατέθεσε μήνυση κατά αγνώστου στο νοσοκομείο για τον θάνατο του παιδιού του, όμως δεν έγινε δεκτή γιατί βρέθηκαν στοιχεία ότι το παιδί δεν είχε δοθεί με παράνομο τρόπο. Χωρίς όμως να γίνει κάποια διερεύνηση για το πώς έγινε αυτό.

Η Ζόρτισα συνέχισε τον αγώνα της και απαίτησε την τροποποίηση του ποινικού κώδικα κατά το πρόσωπο που διέπραξε την απαγωγή του γιού της με μέγιστη ποινή φυλάκισης 40 χρόνια. Τους πίεσε να φέρουν αλλαγές στο οικογενειακό δίκαιο, να βοηθήσουν στην αποκατάσταση της αλήθειας και να τεθεί ένα τέλος στις υποθέσεις με τα εξαφανισμένα μωρά.

Αποφάσισε να δημοσιοποιήσει το θέμα για το παιδί της, όταν μετά από ανακοίνωσή του, το δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Στρασβούργου δήλωσε πως η πολιτεία της Σερβίας παραβιάζει το δικαίωμα της οικογενειακής ζωής με το να μην παράσχουν αξιόπιστες πληροφορίες για το τι συνέβη στο γιο της. Με αφορμή την περίπτωση της Ζόριτσα το δικαστήριο αποφάσισε να ερευνήσει και άλλες τέτοιες περιπτώσεις στη Σερβία ενώ αποφάσισε πως η πολιτεία πρέπει να δίνει αποζημιώσεις σε αυτές τις οικογένειες.

Στα τέλη Μαρτίου το δικαστήριο του Στρασβούργο διέταξε το κράτος της Σερβίας να πληρώσει στην Γιοβάνοβιτς 10,000 ευρώ και άλλα 1,800 ευρώ για τα έξοδα της δίκης και των δικηγόρων. Η Ζόρτισα δήλωσε ότι η μητρότητα δεν έχει τιμή και πως δεν άρχισε να ψάχνει τον γίο της για να πάρει χρήματα.