Father’s Mayday: «Οι οικογενειακές διακοπές ξεκίνησαν! Σαλπάροντας για Νάξο…»
Τώρα το πλοίο έχει σαλπάρει...
Καλοκαίρι, οι χαρές της θάλασσας μας περιμένουν και φέτος! Εμάς και τα μπρατσάκια και τα κουβαδάκια και τα φου φου φουσκωτά μας και το αντηλιακό με 50 βαθμούς προστασία και το λευκό φανελάκι αν έχει πολύ ήλιο και το καρπούζι στο ταπεράκι και και και και!!!!! Και τελειωμό δεν έχει!
Με ένα τέτοιο πανηγύρι συγκομιδής όλων των "απαραιτήτων" ξεκίνησε η αναχώρησή μας για Νάξο πρωί πρωί με την αυγούλα και με μια αίσθηση γνώριμη πια, ότι κάτι έχω ξεχάσει, κάτι έχω ξεχάσει... Τελοσπάντων, θα το θυμηθώ.
Αλήθεια, γιατί μας πιάνει αυτό το πράγμα κάθε φορά, δεν ξέρω... Λες και φεύγουμε για τις στέπες της Μογγολίας και πρέπει να έχουμε ολόκληρο κιτ επιβίωσης! Και στην τελική τι είναι πραγματικά απαραίτητο για ένα μωρό;
Η μέχρι στιγμής εμπειρία μου λέει ότι η ουσία βρίσκεται στα απλά πράγματα που θα συναντήσουμε στην παραλία. Πολλές φορές στάθηκα εξουθενωμένος προσπαθώντας να στήσω ένα περίπλοκο παιχνίδι ή ημιλιπόθυμος φουσκώνοντας το κάστρο του Τακέσι με το στόμα στην παραλία κάτω από το λιοπύρι, να βλέπω την κόρη μου να ανακαλύπτει άλλα πιο πολύτιμα παιχνίδια που η παραλία της χαρίζει απλόχερα. Το βότσαλο ρε φίλε! Το βότσαλο. Τα μικρά ψαράκια στα ρηχά που προσπαθεί να πιάσει με τα χέρια. Οι ριπές της άμμου που εκτοξεύονται πάνω μου απ' τα χέρια της... και οι φωνές μου όταν πέφτουν στον καφέ μου. Όλα αυτά της χαρίζουν πολύ μεγαλύτερη διασκέδαση από οτιδήποτε θα είχα από πριν σχεδιάσει.
Άρα λοιπόν κατέληξα ότι ένα καλό αντηλιακό, νερό και κανά φρουτάκι είναι ό,τι θα χρειαστούμε και φέτος το καλοκαίρι. Για όλα τα άλλα θα βρούμε τη λύση στην πορεία...
Τώρα, το μέχρι να φτάσουμε στην παραλία... είναι άλλη κουβέντα. Μέχρι στιγμής λύνουμε το θέμα με τη βοηθεία του μωβ δεινοσαύρου: Barney θεέ, πάρε την ΠΑΕ!!! Βέβαια μένουν άλλες τρεις ώρες. Θεός να σε φυλάει από το δίχρονο που βαρέθηκε και νυστάζει μέσα σε πλοίο... Τύφλα να 'χει το παγόβουνο του Τιτανικού! Ξυπνήσαμε βλέπεις και απ' τις 5:30 το πρωί! Και έχει και μια φωνή που σκοτώνει φάλαινα.
Τελοσπάντων, σκαφτόμαστε θετικά και αναμένουμε τη στιγμή που θα φτάσουμε στην παραλία. Έφερα φυσικά και ένα τάπερ με βότσαλα.
Σιγά μη τα αφήσω όλα στην τύχη!
Καλή εβδομάδα σε όλους! Και καλό μήνα!
Περιμένω τα μηνύματά σας εδώ!
