Η θεραπεία της παιδικής βουλιμίας είναι πιο αποτελεσματική όταν οι γονείς συμμετέχουν ενεργά
Mία νέα έρευνα, που δημοσιεύθηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Journal of the Academy of Child and Adolescent Psychiatry, δείχνει ότι η συμμετοχή των γονέων στην διαδικασία αντιμετώπισης της βουλιμίας στο παιδί, θα μπορούσε να φέρει πολύ καλύτερα αποτελέσματα.
Πρόκειται για την μεγαλύτερη κλινική έρευνα επάνω σε έφηβους και έφηβες με ψυχογενή βουλιμία, η οποία διεξήχθη από επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια.
Τα ευρήματα έρχονται σε αντίθεση με τον τρόπο που οι γιατροί έχουν ιστορικά εκπαιδευτεί να αντιμετωπίζουν περιστατικά νεαρών ατόμων με βουλιμία, με διαδικασίες όπου οι γονείς αποκλείονται από την παροχή συμβουλών.
“Οι γονείς πρέπει να συμμετέχουν ενεργά στη θεραπεία παιδιών και εφήβων με διατροφικές διαταραχές”, δήλωσε ο Daniel Le Grange, καθηγητής παιδικής υγείας και ψυχιατρικής στο Νοσοκομείο Παίδων UCSF Benioff του Σαν Φρανσίσκο.
Και πρόσθεσε: “Αυτή η μελέτη δείχνει οριστικά ότι η γονική εμπλοκή είναι επιτακτική ανάγκη για την επιτυχή θεραπεία των εφήβων με νευρική βουλιμία. Αντίκειται στην εκπαίδευση που οι γιατροί λαμβάνουν στην ψυχιατρική, η οποία διδάσκει ότι οι γονείς ευθύνονται για τη βουλιμία, και ως εκ τούτου θα πρέπει να παραλειφθούν από τη θεραπεία”.
Τα ευρήματα έδειξαν ότι τα παιδιά-ασθενείς που συμμετείχαν σε οικογενειακή θεραπεία είχαν υψηλότερα ποσοστά αποχής από την πολυφαγία και τον έμετο (κλασικά συμπτώματα της βουλιμίας) από εκείνα που υποβάλλονταν σε γνωσιακή συμπεριφοριστική θεραπεία και μόνο (χωρίς δηλαδη την συμμετοχή των γονιών τους).
Μετά την αρχική θεραπεία, το 39% των ασθενών σε οικογενειακή θεραπεία είχε αισθητή μείωση των συμπτωμάτων της βουλιμίας, σε σύγκριση με το 20% των ασθενών που ακολούθησαν γνωσιακή συμπεριφοριστική θεραπεία.
