Μπορεί ένα παιδί να φάει κάτι που έπεσε στο πάτωμα;

«Κάνει το παιδί μου να φάει κάτι που έπεσε στο πάτωμα;», είναι μια συχνή ερώτηση που υποβάλουν καθημερινά οι γονείς στο διαδίκτυο για να βρουν την απάντηση καθώς η πρώτη κίνηση που κάνουν τα παιδιά όταν τους πέσει μία λιχουδιά στο πάτωμα είναι να την πάρουν και να τη βάλουν στο στόμα πριν προλάβουν (οι γονείς) να πούνε «Μη, όχι...».

Μπορεί ένα παιδί να φάει κάτι που έπεσε στο πάτωμα;

Είναι επικίνδυνο τελικά και πόσο να τρώνε τα παιδιά κάτι που έχει πέσει κάτω;

Σύμφωνα με έρευνα που έγινε από το Μητροπολιτικό Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ (MMU), εξαρτάται από το είδος της τροφής αλλά και από το χώρο. Ειδικότερα, οι επιστήμονες πέταξαν στο πάτωμα ψωμί με μαρμελάδα, βρασμένα ζυμαρικά, ζαμπόν, ένα απλό μπισκότο και αποξηραμένα φρούτα, αφήνοντάς τα για ακριβώς 3, 5 και 10 δευτερόλεπτα.

Οι ερευνητές ανέλυσαν τα τρόφιμα πριν και μετά την... αποκομιδή τους από το πάτωμα, για να διαπιστώσουν εάν είχαν «κολλήσει» βακτήρια.
Όπως διαπίστωσαν, τα τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε αλάτι ή ζάχαρη (ζαμπόν και ψωμί με μαρμελάδα) ήταν πιο ασφαλή για κατανάλωση, διότι είχαν λιγότερες πιθανότητες να μολυνθούν από επιβλαβή βακτήρια.

Τις λιγότερες πιθανότητες μόλυνσης είχαν τα επεξεργασμένα τρόφιμα τα οποία κατά κανόνα έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε αλάτι ή ζάχαρη.
Αντιθέτως, τα αποξηραμένα φρούτα και τα βρασμένα ζυμαρικά μολύνθηκαν με το βακτήριο κλεμπσιέλλα μέσα σε 3 δευτερόλεπτα.
Τα μπισκότα απεδείχθη ότι είναι ασφαλή ακόμα κι αν αφεθούν για 10 δευτερόλεπτα στο πάτωμα, επειδή έχουν πολύ μικρή περιεκτικότητα σε νερό.

Οι ερευνητές, πάντως, έσπευσαν να διευκρινίσουν ότι τα ευρήματά τους ισχύουν για σπίτια που καθαρίζονται τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα και ότι δεν υπάρχει κανενός είδους ασφάλεια για τα τρόφιμα που μας πέφτουν από τα χέρια σε οποιονδήποτε δημόσιο χώρο.

Μία άλλη έρευνα του πανεπιστημίου Clemson βρήκε, μέσω πειραμάτων, ότι δεν έχει σημασία εάν ένα κομμάτι τροφής μείνει σε μια επιφάνεια για πέντε, 30 ή 60 δευτερόλεπτα καθώς η μόλυνση εξαρτάται από το συνολικό αριθμό των μικροβίων που υπάρχουν σε αυτή. Επίσης παίζει ρόλο και το είδος της επιφάνειας.

Ο καθηγητής Paul Dawson του πανεπιστημίου Clemson γράφοντας για το Quartz επισημαίνει πως τα χαλιά για παράδειγμα φαίνεται ότι είναι πιο ιδανικά για να σηκώσει κάποιος ένα τρόφιμο που έχει πέσει σε αυτά απ΄οτι εάν έπεφτε επάνω σε ξύλο ή πλακάκι. Διαπιστώθηκε πως όταν σε ένα χαλί που έχει μολυνθεί με σαλμονέλα πέσει ένα τρόφιμο τότε σε αυτό μεταφέρεται λιγότερο από 1% των βακτηρίων. Όμως όταν ένα τρόφιμο πέσει σε ξύλινο έδαφος ή πλακάκι τότε περίπου το 48 – 70% των βακτηρίων θα μεταφερθεί στο πάτωμα.

Όμως το ερώτημα παραμένει μπορεί κανείς να φάει κάτι που του έπεσε κάτω;
Ο ίδιος καθηγητής λέει ότι ακόμη και εάν υπάρχουν εκατομμύρια μικρόβια εκεί που θα πέσει κάποιο τρόφιμο ακόμη και ένα 0,1% των βακτηρίων μπορεί να κάνει κάποιον να νοσήσει.

Αυτό που προτείνεται είναι να εφαρμόζεται ο κανόνας των μηδέν δευτερολέπτων. Δηλαδή, δεν τρώμε κάτι που έχει πέσει κάτω.

© 2012-2024 Mothersblog.gr - All rights reserved