Πώς το παιδί μπορεί να αναπτύξει καλή σχέση με τον εαυτό του

 

Ως γονείς μπορείτε να παρακολουθείτε τη σχέση του παιδιού με τον εαυτό του, με τον ίδιο τρόπο που παρακολουθείτε οτιδήποτε άλλο.Πώς μπορεί να συμβεί αυτό;

-Με την παρουσία σας, την περιέργειά σας, με το να μη δέχεστε ως απάντηση «άσε με μόνο μου» και μιλώντας με άλλους ανθρώπους , όπως με τους εκπαιδευτικούς του παιδιού σας, τους φίλους του ακόμα και με τους γονείς των φίλων του.

-Τα παιδιά αναπτύσσονται συναισθηματικά όχι τόσο κοιτώντας μέσα τους όσο τείνοντας το χέρι προς τα έξω. Η εσωτερική ανάπτυξη- η ανάπτυξη των δεξιοτήτων όπως η αυτοεκτίμηση και η αυτοπεποίθηση- συμβαίνει από φυσικού, όταν ένα παιδί τείνει και απλώνει το χέρι του προς τα έξω.

-Αφήστε τα παιδιά σας να νιώσουν δυστυχισμένα. Καθώς τα παιδιά σας συνειδητοποιούν ότι μπορείτε να ανεχτείτε τα συναισθήματα δυστυχίας τους, τότε είναι πιο πιθανό να σας πούνε τι νιώθουν. Αυτό είναι το μόνο που πραγματικά χρειάζεστε. Θυμηθείτε, η απομόνωση είναι αυτή που κάνει τη ζημιά, όχι τα συναισθήματα δυστυχίας.

-Προωθείστε τον κύκλο δεσίματος -παιχνιδιού- εξάσκησης- δεξιότητας- αναγνώρισης. Το καλύτερο αντίδοτο για όταν δεν μας αρέσει ο εαυτός μας είναι διαδικασία αυτών των πέντε βημάτων.

-Βοηθήστε το παιδί σας να αποδεχτεί ότι, όταν νιώθει απογοητευμένο από τις προσπάθειες του και λέει κουβέντες όπως « είμαι ηλίθιος» ή « είμαι αδέξιος», είναι μέρος της διαδικασίας που οδηγεί στην κατάκτηση μιας δεξιότητας.

-Προσφέρετε ένα πλάνο δράσης για ν' αντιμετωπίζονται τα συναισθήματα ζήλιας, αυτοπεριφρόνησης ή άλλα είδη μη ικανοποίησης από τον εαυτό μας.

-Σιγουρευτείτε ότι τα παιδιά σας ξέρουν ότι τα αγαπάτε , ό,τι κι αν συμβεί. Σιγουρευτείτε ότι ξέρουν ότι δεν υπάρχει τίποτα που δεν μπορείτε να αντιμετωπίσετε ως ομάδα.

-Σιγουρευτείτε ότι βλέπετε το παιδί σας γι’ αυτό που είναι κι όχι για το τι θα θέλατε να είναι. Ενας από τους πιο σίγουρους τρόπους να αρχίσει ένα παιδί να μην του αρέσει ο εαυτός του είναι να συνειδητοποιήσει ότι οι ίδιοι του οι γονείς δεν το δέχονται γι΄αυτό που είναι, αλλά δέχονται μόνο αυτό που θέλουν να γίνει.

-Μη θέτετε προσδοκίες που είναι υπερβολικά υψηλές ή υπερβολικά χαμηλές. Αν δεν περιμένετε τίποτα- αν, δηλαδή οι προσδοκίες σας παραείναι χαμηλές- τότε το παιδί σας θα πάρει το μήνυμα ότι δεν πιστεύετε ότι μπορεί να κάνει πολλά και τελικά μπορεί να συμφωνήσει.

-Η αποδοχή του εαυτού σας είναι μια εσωτερική κατάσταση που πηγάζει από την εξωτερική εμπειρία. Πρέπει να σιγουρευτείτε ότι το παιδί σας έχει στιγμές στις οποίες απολαμβάνει το ποιος είναι και στις οποίες οι άλλοι άνθρωποι απολαμβάνουν το ποιος είναι. Για παράδειγμα, στο τέλος ενός αγώνα μπάσκετ λέτε « Έπαιξες καλά!» και χαμογελάει και λέει «Ναι, έπαιξα καλά».

Οι συμβουλές ανήκουν στο ψυχίατρο και παιδοψυχίατρο Edward M.Hallowell, συγγραφέα του βιβλίου « Ευτυχισμένα παιδιά, ευτυχισμένοι ενήλικες», εκδόσεις Μεταίχμιο.

© 2012-2024 Mothersblog.gr - All rights reserved