«Έχω μεγαλύτερη αδυναμία στο ένα από τα παιδιά μου!»

Μήπως η παραπάνω ερώτηση διαπίστωση ταιριάζει και σε εσάς; Μήπως νιώθετε πως κάποιο από τα αγγελούδια σας, τραβάει παραπάνω την προσοχή σας, μήπως του κάνετε "ιδιαίτερες" χάρες ή νιώθετε πως το προσέχετε περισσότερο;

«Έχω μεγαλύτερη αδυναμία στο ένα από τα παιδιά μου!»

Μην τρομάζετε, καθώς δεν σημαίνει πως είστε κακός γονιός. Όπως συμβαίνει και στη καθημερινότητά μας, για παράδειγμα με τους φίλους μας, δεν νιώθουμε με όλους το ίδιο, εξαρτάται τι μας βγάζει και ο άλλος, που και πως ταυτιζόμαστε μαζί του. Έτσι και με τα παιδιά μας, ισχύει το ίδιο, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει πως δεν τα αγαπάμε το ίδιο. Απλά, έχουμε μεγαλύτερη αδυναμία σε ένα.
Γιατί συμβαίνει αυτό;

Διάφοροι είναι οι λόγοι που μπορούν να προκαλέσουν την αδυναμία σε ένα παιδί, όπως είναι:

Το φύλο: είναι γνωστό ότι οι μαμάδες για παράδειγμα έχουν μεγαλύτερη αδυναμία στο αγόρι σε σχέση με το κορίτσι και οι πατεράδες το αντίστροφο
Η ηλικία: Άλλοι γονείς νιώθουν να τους τραβάνε περισσότερο οι πιο μικρές ηλικίες και άλλοι οι μεγαλύτερες ηλικίες που μπορούν να συνεννοηθούν πιο εύκολα
Η δομή προσωπικότητας ή ο χαρακτήρας: Κάτι ανάλογο ισχύει και για τον χαρακτήρα, όπου κάποιοι γονείς ταυτίζονται με το παιδί που νιώθουν πως τους μοιάζει ή το αντίστροφο όταν αυτό που βλέπουν στον δικό τους εαυτό μπορεί να τους πονάει και να τους ενοχλεί
Η εκπλήρωση ή η υπόσχεση εκπλήρωσης των γονικών προσδοκιών: Όταν το παιδί έρχεται και εκπληρώνει αυτά που ο γονιός δεν μπόρεσε να κάνει ή νιώθει πως τον βγάζει "ασπροπρόσωπο", νιώθει περισσότερη αδυναμία, αν και όχι πάντα.

Αυτό που χρειάζεται να έχουμε στο μυαλό μας είναι πως δεν είναι παράπτωμα να έχουμε αδυναμία σε κάποιο από τα παιδιά μας, φτάνει τις "διακρίσεις" αυτές να τις κρατάμε μέσα μας και να μην τις εξωτερικεύουμε. Το παράπτωμα ξεκινάει όταν αρχίζουμε και το κάνουμε εμφανές και στο ίδιο το παιδί αλλά και σε εκείνο που είναι θα λέγαμε το "παραμελημένο".

Αλήθεια, εσείς θεωρείτε πως είσασταν το παιδί που οι γονείς είχαν αδυναμία ή το ...άλλο; Μήπως θυμάστε - σε όποια κατηγορία και αν ανήκατε - πως νιώθατε ή ακόμα πως ένιωθε και το αδελφάκι σας; Σίγουρα δεν θέλετε το παιδί σας να σας θεωρεί όταν μεγαλώσει παράδειγμα προς αποφυγή, ούτε λόγω της αδυναμίας που του είχατε, ούτε όμως και λόγω της παραμέλησης. Η συμπεριφορά σας χρειάζεται να είναι η ίδια και στα δύο ή και παραπάνω παιδιά σας για να μην αποβεί επιζήμια για το ευνοημένο αλλά ούτε και για το «παραμελημένο» παιδί...

Μαρίνα Μόσχα
Ψυχοθεραπεύτρια, Συνεργάτης του Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας του Θάνου Ασκητή

Κάντε τις ερωτήσεις σας στην Ψυχοθεραπεύτρια του site μας εδώ!

© 2012-2024 Mothersblog.gr - All rights reserved