Πώς η τεχνολογία επηρεάζει την καθημερινότητα και την ανάπτυξη των παιδιών

Αν είσαι γονιός σήμερα, τότε σίγουρα έχεις ζήσει τη σκηνή: στο λεωφορείο, στο γιατρό, στο σαλόνι, παντού — ένα παιδί καρφωμένο σε μια οθόνη και ένας γονιός δίπλα του, άλλοτε ανακουφισμένος που «ηρέμησε», άλλοτε ένοχος που η οθόνη έγινε πάλι… babysitter. Το ερώτημα όμως παραμένει: πώς επηρεάζει στ’ αλήθεια η τεχνολογία την ανάπτυξη των παιδιών μας;

Οι ειδικοί στη γνωστική ανάπτυξη συμφωνούν σε κάτι πολύ βασικό: το παιδί μαθαίνει μέσα από σχέσεις και αλληλεπίδραση. Από το βλέμμα που ανταλλάσσετε στο τραπέζι, μέχρι το πώς γελάτε μαζί όταν βλέπετε κάτι αστείο στον δρόμο. Αυτές οι μικρές καθημερινές στιγμές, όσο ασήμαντες κι αν φαίνονται, χτίζουν το πώς το παιδί αντιλαμβάνεται τον κόσμο.

Η υπερβολική χρήση οθονών μπορεί να επηρεάσει τις σχολικές επιδόσεις των παιδιών, σύμφωνα με έρευνα

Όταν «κλέβεται» η προσοχή

Το πρόβλημα με την τεχνολογία δεν είναι η ίδια η οθόνη . Είναι ότι «τραβάει» την προσοχή — και τη δική μας και των παιδιών. Κι όταν οι ματιές δεν συναντιούνται, όταν δεν υπάρχει χώρος για παύσεις, βλέμματα, χειρονομίες και αυθόρμητες συζητήσεις, τότε χάνεται ένα κομμάτι της επικοινωνίας που χρειάζεται το παιδί για να αναπτυχθεί κοινωνικά και συναισθηματικά.

Έρευνες δείχνουν ότι:

• η συχνή χρήση οθονών μπορεί να επηρεάσει την προσοχή,
• η απόσπαση μέσα στη μέρα κάνει τα παιδιά πιο ανήσυχα,
• και ο ύπνος επηρεάζεται σημαντικά όταν η οθόνη εμφανίζεται βραδάκι.

Ακόμα κι ένα ανοιχτό τηλεοπτικό πρόγραμμα στο background αρκεί για να κάνει τα μικρά παιδιά να παίζουν λιγότερο συγκεντρωμένα.

Παιδιά και τεχνολογία: Τελικά, ποιος ορίζει τα όρια;

Δεν είναι όμως όλα αρνητικά

Ας μην τρομοκρατούμε τους εαυτούς μας. Ποιοτικό εκπαιδευτικό περιεχόμενο μπορεί πραγματικά να βοηθήσει:

• στη γλωσσική ανάπτυξη,
• στη συναισθηματική κατανόηση,
• στη διαχείριση δύσκολων συναισθημάτων.

Το θέμα λοιπόν δεν είναι να «κόψουμε» την τεχνολογία, αλλά να μάθουμε πώς τη χρησιμοποιούμε.

Τι προτείνουν οι επιστήμονες;

Όχι μαγικές λύσεις, όχι «10 λεπτά την ημέρα και όλα καλά».
Η πιο ρεαλιστική και πρακτική πρόταση είναι απλή:

Κράτα κάποιες στιγμές τελείως χωρίς οθόνες.

Μπορεί να είναι:

• η διαδρομή προς το σχολείο ,
• το βραδινό διάβασμα,
• μια μικρή βόλτα μέχρι το πάρκο,
• ή ακόμα και… το να βαριέστε μαζί.

Αυτές οι στιγμές χτίζουν σύνδεση. Είναι οι στιγμές όπου το παιδί μαθαίνει πώς να σχετίζεται, πώς να παίρνει πρωτοβουλία, πώς να μοιράζεται τη σκέψη του. Είναι ό,τι δεν μπορεί να του δώσει καμία οθόνη.

2 στους 3 γονείς ομολογούν ότι οι οθόνες περιορίζουν τις οικογενειακές στιγμές

Κάθε οικογένεια βρίσκει το δικό της μέτρο

Δεν υπάρχει «σωστό» για όλους. Σε μια κουραστική μέρα, ένα επεισόδιο κινουμένων σχεδίων μπορεί να είναι σωτήριο. Άλλες φορές, ένα βιβλίο ή μια αγκαλιά κάνει όλη τη διαφορά.

Αυτό που έχει σημασία είναι να μη χαθούν οι στιγμές που χτίζουν τη σχέση μας με τα παιδιά.

^{Πηγή: theconversation.com}