ΔΕΠΥ και εφηβεία: 4 τρόποι να μειώσεις τις εντάσεις και να βελτιώσεις την επικοινωνία στο σπίτι

Οι πόρτες που κλείνουν με δύναμη, οι ειρωνικές απαντήσεις, οι κανόνες που παραβιάζονται στα κρυφά… Κάποια στιγμή, ο δικός σου έφηβος αρχίζει να θυμίζει περισσότερο «αντίπαλο» παρά παιδί. Αν νιώθεις πως η καθημερινότητά σου περιστρέφεται γύρω από ξεσπάσματα και αντιδράσεις, δεν είσαι μόνη — και δεν είναι όλα χαμένα.

Η εφηβική αντίδραση είναι φυσιολογική. Είναι μια φάση όπου το παιδί διεκδικεί χώρο, ταυτότητα και αυτονομία. Για τους εφήβους με ΔΕΠΥ , όμως, η πρόκληση συχνά είναι μεγαλύτερη: η παρορμητικότητα, ο έντονος εσωτερικός ρυθμός και η δυσκολία στη ρύθμιση συμπεριφοράς δημιουργούν περισσότερες συγκρούσεις με τους γονείς. Παρόλα αυτά, υπάρχει ένας βασικός κανόνας που μπορεί να αλλάξει τα πάντα: δεν μπορείς να αλλάξεις τον έφηβό σου, αλλά μπορείς να αλλάξεις εσύ τον τρόπο που αλληλεπιδράς μαζί του.

Για ποιο λόγο τσακώνονται συχνά οι γονείς με τα έφηβα παιδιά τους, σύμφωνα με έρευνα

Τι είναι φυσιολογική εφηβική συμπεριφορά και τι όχι;

Τα ξεσπάσματα, η δοκιμή ορίων και η ανάγκη για ανεξαρτησία είναι μέρος της ανάπτυξης. Όταν όμως η αντιδραστικότητα κρατάει πάνω από έξι μήνες, γίνεται επιθετική ή επηρεάζει σοβαρά την οικογενειακή ζωή, τότε χρειάζεται μια νέα προσέγγιση στην ανατροφή.

Από πού ξεκινά η αντιδραστική συμπεριφορά;

Οι ειδικοί εξηγούν ότι η αντίδραση δεν «γεννιέται» σε κενό· εμφανίζεται μέσα στη σχέση παιδιού–γονιού. Η προσωπικότητα του παιδιού, η ιδιοσυγκρασία του γονέα, το οικογενειακό περιβάλλον και —κυρίως— οι γονεϊκές πρακτικές, συνθέτουν το παζλ της συμπεριφοράς. Μπορεί να μην μπορείς να αλλάξεις τον χαρακτήρα κανενός, αλλά μπορείς να αλλάξεις τον τρόπο που διαχειρίζεσαι τις δύσκολες στιγμές.

Ποιες κρυφές τεχνικές χρησιμοποιούν τα παιδιά για να παρακάμψουν τους γονικούς ελέγχους στο κινητό;

Οι τρεις πυλώνες αποτελεσματικής γονεϊκότητας

1. Σταθερότητα:
   Τα παιδιά χρειάζονται κανόνες ξεκάθαρους, αναμενόμενους και σταθερούς. Αν σήμερα αγνοείς μια συμπεριφορά και αύριο την τιμωρείς αυστηρά, το μόνο που πετυχαίνεις είναι σύγχυση — και περισσότερη αντίδραση.
2. Δομή με ελευθερία:
   Οι έφηβοι διψούν για αυτονομία αλλά εξακολουθούν να χρειάζονται καθοδήγηση. Βρες την ισορροπία ανάμεσα στη στήριξη και στο να τους αφήνεις να «δοκιμάζουν τα φτερά τους».
3. Αγάπη άνευ όρων:
   Όσο κι αν θυμώνεις, όσο δύσκολη κι αν είναι η μέρα, η ζεστασιά σου είναι το πιο δυνατό σου εργαλείο. Ένας έφηβος που νιώθει αποδοχή αντιδρά λιγότερο και συνεργάζεται περισσότερο.

Πώς να παραμείνετε ψύχραιμοι στα ξεσπάσματα των εφήβων

Τέσσερις κινήσεις που κάνουν τη διαφορά

• Ποιότητα στον χρόνο: 15 λεπτά την ημέρα αρκούν για να σπάσουν τον κύκλο αρνητικότητας. Κάντε κάτι που αρέσει στον ίδιο τον έφηβο.
• Καλύτερη επικοινωνία : Σαφείς οδηγίες, σωστή στιγμή, ουσιαστικός έπαινος.
• Κίνητρα και επιβραβεύσεις: Τα παιδιά κινητοποιούνται από θετικά ερεθίσματα. Βρες τι λειτουργεί για τον δικό σου.
• Συνεργατική επίλυση προβλημάτων: Δώσε του φωνή, ρώτησέ τον τι πιστεύει, τι λύσεις βλέπει. Η συμμετοχή χτίζει σεβασμό.

Ιταλία: Περίπου το 42% των εφήβων στρέφεται στην ΑΙ όταν νιώθει λύπη, άγχος ή χρειάζεται βοήθεια

Μην χάνεις την ελπίδα

Ο δρόμος μπορεί να είναι δύσκολος, αλλά η αλλαγή είναι εφικτή — και ξεκινά από εσένα. Με συνέπεια, αγάπη και μια πιο ήρεμη προσέγγιση, μπορείς να μεταμορφώσεις όχι μόνο την συμπεριφορά του παιδιού σου, αλλά και τη σχέση σας.

Ο έφηβός σου δεν είναι ο εχθρός. Είναι ένα παιδί που μεγαλώνει, ψάχνει, αλλάζει. Και εσύ είσαι η σταθερά του.

^{Πηγή: additudemag.com}