Viral βίντεο αποκαλύπτει μια σκληρή αλήθεια για το bullying που σπάνια παραδεχόμαστε

Πολλά παιδιά που φέρονται άσχημα δεν βλέπουν τον εαυτό τους ως «εκφοβιστή».

Νίκη Παπανικολάου
Viral βίντεο αποκαλύπτει μια σκληρή αλήθεια για το bullying που σπάνια παραδεχόμαστε
Bigstock

Οι περισσότεροι γονείς προσπαθούμε να διδάξουμε στα παιδιά πώς να αντιστέκονται στους εκφοβιστές χωρίς ωστόσο να εστιάζουμε στο αν τα ίδια αναγνωρίζουν πότε ξεπερνούν τα όρια.

Το γνωρίζουν ή όχι;

Αυτό είναι το καίριο ερώτημα πίσω από ένα viral TikTok από τη δημιουργό Rachel (@rachel.the.editor), η οποία αμφισβητεί τη συνηθισμένη αφήγηση για τον εκφοβισμό με την οποία πολλοί μεγαλώσαμε.

Στο βίντεο, που έχει ευαισθητοποιήσει γονείς και εκπαιδευτικούς, η Rachel τονίζει ότι τα περισσότερα μαθήματα κατά του εκφοβισμού επικεντρώνονται στο να βοηθήσουν τα παιδιά να εντοπίζουν και να προστατεύονται από κάποιον άλλον που τα πληγώνει. Όμως, σπάνια, τα βοηθάμε να καταλάβουν πότε ίσως εκείνα εμπλέκονται σε εκφοβιστική συμπεριφορά, συχνά χωρίς να το καταλαβαίνουν.

Τα σημάδια του εκφοβισμού: Πώς να εντοπίσουμε αν το παιδί μας είναι θύμα ή θύτης;

«Πολλά παιδιά δεν είναι εκ φύσεως κακά· απλώς δεν συνειδητοποιούν... δεν έχουν την συναισθηματική ωριμότητα να κατανοήσουν την επίδραση που έχουν σε άλλα παιδιά», λέει η Rachel στο βίντεο.

Αυτό το TikTok δεν έγινε απλώς viral με 472.000 προβολές (και συνεχίζει) - πυροδοτεί τη συζήτηση για αλλαγή στον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε την καλοσύνη, την ενσυναίσθηση και τη συναισθηματική ανάπτυξη στην παιδική ηλικία.

Μήπως πρέπει να επανεξετάσουμε την προσέγγισή μας στον εκφοβισμό;

Η παραδοσιακή προσέγγιση κατά του εκφοβισμού γίνεται με το εξής σενάριο: υπάρχει ένα θύμα και ένας θύτης. Αλλά οι πραγματικές κοινωνικές δυναμικές, ειδικά μεταξύ των παιδιών, είναι πολύ πιο περίπλοκες. Στην πραγματικότητα, πολλά παιδιά που φέρονται άσχημα δεν βλέπουν τον εαυτό τους ως «εκφοβιστή» - μπορεί να νομίζουν ότι απλώς κάνουν πλάκα, πειράζουν όπως κάνουν όλοι ή ότι είναι «ειλικρινή». Η πρόθεσή τους μπορεί να μην είναι κακή αλλά το αποτέλεσμα να έχει επίπτωση στους άλλους.

Είδη ενδοσχολικής βίας: Λεκτική, σωματική, ψυχολογική, cyber bullying

Εδώ είναι που αποτυγχάνει η συνήθης προσέγγιση του «ο κίνδυνος είναι κάποιος άλλος». Εστιάζει στο να βοηθήσει τα παιδιά να αναγνωρίσουν πότε κάποιος τα φέρεται άδικα, χωρίς να τα διδάσκει πώς να καταλάβουν πότε εκείνα κάνουν το ίδιο σε κάποιον άλλον.

Αναπτυξιακά, αυτό έχει νόημα. Τα παιδιά ακόμα αναπτύσσουν και μαθαίνουν βασικά συναισθηματικά εργαλεία- όπως η ενσυναίσθηση, η κατανόηση της οπτικής των άλλων και ο αυτοέλεγχος. Δεν κατανοούν πάντα το ευρύτερο αποτέλεσμα των λόγων ή των πράξεών τους, ειδικά σε κοινωνικές ομάδες όπου ο χλευασμός θεωρείται διασκεδαστικός ή «κουλ».

Έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Archives of Psychiatric Nursing τονίζει τη σημασία της συναισθηματικής ρύθμισης στην πρώιμη παιδική ηλικία. Η μελέτη διαπίστωσε ότι τόσο οι αναφορές γονέων όσο και δασκάλων για τις συναισθηματικές ικανότητες των παιδιών συνδέονται με βασικούς δείκτες προσαρμογής στο σχολείο, όπως κοινωνικές δεξιότητες, ακαδημαϊκή απόδοση και επιτυχία.

Γι’ αυτό είναι σημαντικό η συζήτηση για τον εκφοβισμό να διευρυνθεί. Αν βοηθήσουμε τα παιδιά να αναπτύξουν από νωρίς συναισθηματική επίγνωση, δεν προλαμβάνουμε απλώς τον εκφοβισμό, αλλά τα εφοδιάζουμε με δεξιότητες για να δημιουργούν σχέσεις υγιείς και με υπευθυνότητα.

1656113195551-252377059-sxolikos-ekfovismos-2.jpg

Μήπως το παιδί σου είναι νταής; 7 σημάδια και τι να κάνεις

Η διαχωριστική γραμμή

Η αλήθεια είναι πως τα παιδιά ακόμα μαθαίνουν πώς να διαχειρίζονται φιλίες, να εκφράζουν τα συναισθήματά τους και να κατανοούν πώς οι πράξεις τους επηρεάζουν τους άλλους. Είναι φυσιολογικό να κάνουν λάθη στην πορεία. Όμως, αυτές οι στιγμές δεν είναι αποδείξεις αποτυχίας αλλά ευκαιρίες για ανάπτυξη.

Όταν μετατοπίζουμε την προσοχή μας από την τιμωρία της «κακής συμπεριφοράς» στη διδασκαλία της συναισθηματικής επίγνωσης, βοηθάμε τα παιδιά να χτίσουν τα θεμέλια για πιο υγιείς σχέσεις, όχι μόνο στην παιδική τους ηλικία αλλά σε όλη τους τη ζωή. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα είναι ποτέ αγενή. Προφανώς και όχι. Αλλά θα είναι πρόθυμα να σταματήσουν, να σκεφτούν και να προσπαθήσουν ξανά.

Οπότε, την επόμενη φορά που το παιδί σας θα βρεθεί στη θέση εκείνου που πληγώνει κάποιον άλλον, θυμηθείτε: δεν είναι αυτό που το καθορίζει ως άτομο, είναι μια στιγμή για να το καθοδηγήσετε προς το άτομο που γίνεται.

Γιατί η καλοσύνη δεν διδάσκεται απλώς μέσα από κανόνες. Μαθαίνεται μέσα από τον στοχασμό, την υπευθυνότητα και την καθημερινή προσπάθεια να γινόμαστε όλοι μας καλύτεροι.

με πληροφορίες από mother.ly

© 2012-2025 Mothersblog.gr - All rights reserved