Όλα γύρω σου δείχνουν ζοφερά, αλλά η άνοιξη θα έρθει, θες- δεν θες. Θα την δεις, θα την ακούσεις, θα την μυρίσεις ακόμη κι αν είσαι ασφαλισμένος στους τέσσερις τοίχους της σύγχρονης σκλαβιάς σου.
Θα την νοιώσεις ακόμη κι αν είσαι κλεισμένος στο πιο βαθύ μπουντρούμι της ψυχής σου. Στον Φόβο που προκαλεί η πανδημία.
Και αν δεν βλέπεις πουθενά φως, δες την Φύση που σε περιβάλλει.
Αλήθεια, έχεις αναλογιστεί ποτέ γιατί δεν διστάζει ποτέ να κάνει μια νέα αρχή;
Είναι που δεν σκέφτεται όπως εσύ αλλά υπακούει αβίαστα στους ρυθμούς που την διέπουν. Υπακούει στον ήλιο, το νερό, τον άνεμο, στο χώμα που πατάς, με τον ίδιο στερεότυπο τρόπο εδώ και αιώνες. Η φύση δεν φιλοσοφεί αλλά πράττει. Δεν «νομίζει», ούτε «πιστεύει». Δεν συγκρίνει το αύριο με το χθες, απλά επαναλαμβάνει τις ακολουθίες της χωρίς τύψεις κι ενοχές. Η φύση δεν έχει τραύματα, εκτός από αυτά που της προκαλείς εσύ με τον πολιτισμό σου. Οι μνήμες της δεν είναι ούτε μαθήματα, ούτε καταδίκες αλλά το εχέγγυο της αναγέννησης της. Πάνω απ’ όλα, η φύση αγαπά να δημιουργεί.
Διαβάστε περισσότερα στο Astrology.gr
