Πώς μπορώ να κάνω διάλογο με το παιδί μου;

Η απάντηση λοιπόν είναι ότι χρειάζονται απλές μικρές ερωτήσεις, που γίνονται όχι βέβαια με ανακριτικό τρόπο αλλά με πραγματικό ενδιαφέρον. Σίγουρα βέβαια πρώτα θα πρέπει ο γονιός να αναρωτηθεί μήπως κάποιες φορές που το παιδί του τον πλησίασε να τον ρωτήσει κάτι ή να του ανοιχτεί, αν το "άκουσε" ή του έκανε κήρυγμα, αν το αποπήρε ή του έβαλε τις φωνές.

Προκειμένου να σας ανοιχτεί χρειάζεται να νιώθει ασφάλεια, σιγουριά και χώρο για να μιλήσει. Και είναι κάτι που δεν γίνεται ξαφνικά αν δεν έχετε βάλει ήδη το σπόρο από πιο μικρή ηλικία...

Μπορείτε λοιπόν με τις παρακάτω απλές και καθημερινές ερωτησούλες να έρθετε λίγο πιο κοντά, να ξεκινήσετε έναν διάλογο μαζί του, αν όμως θέλει και εκείνο. Αν αρνηθεί να σας απαντήσει, μην το πιέσετε, ενώ μπορείτε να προχωρήσετε σε επόμενη "ανέμελη" ερώτηση.

• Σου αρέσει το φαγητό; Σου αρέσει η μυρωδιά του; Ποιο είναι το αγαπημένο σου;
• Ξέρεις έγινε (περιγράφετε ένα γεγονός)..., εσύ τι πιστεύεις γι αυτό; Γιατί νομίζεις ότι έγινε;
• Τι νομίζεις πως θα συμβεί αν ...;
• Τι σκέφτεσαι;
• Ποια ήταν σήμερα η αγαπημένη σου στιγμή;
• Τι θα ήθελες να κάνουμε το Σαββατοκύριακο;
• Τι σκέφτεσαι για ...;

Μαρίνα Μόσχα
Ψυχοθεραπεύτρια, Συνεργάτης του Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας του Θάνου Ασκητή

Κάντε τις ερωτήσεις σας στην Ψυχοθεραπεύτρια της σελίδας μας εδώ!