Ο πατέρας του παιδιού μου δεν υπάρχει. Πώς μπορώ να αντικαταστήσω το πατρικό πρότυπο;

Υπάρχουν μερικές συμβουλές που μπορούν να ανακουφίσουν αυτή τη μάνα:

Κράτησε την παρουσία του πατέρα, όσο πιο ζωντανή γίνεται στη μνήμη και στο μυαλό του παιδιού σου.

Μπορείς να του πεις: «Ο πατέρας σου θα ήταν πολύ περήφανος για σένα! ...θα χαιρόταν πολύ με τα επιτεύγματά σου, ...με τους βαθμούς σου, με τα αθλήματα που κάνεις, ...θα τον έκανες πολύ περήφανο με τη στάση σου αυτή..., με τις επιλογές σου...».
Όπου θα χρειαζόσουν και εσύ την βοήθεια και την συμβουλή του συζύγου σου μπορείς να πεις στο παιδί σου και πάλι ότι : «Ο πατέρας σου εδώ, θα σου έλεγε...», «Ο πατέρας σου θα σε συμβούλευε...», «Η γνώμη του πατέρα σου θα ήταν...», «Θα ήθελε ο πατέρας σου να κάνεις..., να φερθείς..., η απόφασή σου να στηρίζεται σε ...».

Σε θέματα «ανδρικά» σεξουαλικής φύσης: «Εγώ είμαι γυναίκα, αλλά είχα ακούσει από τον πατέρα σου ότι ο άνδρας..., μου είχε πει ο πατέρας σου ότι ...». Μπορείς να χρησιμοποιήσεις τις γνώσεις σου, τις γνώσεις που οφείλεις να έχεις γύρω από "ανδρικά" θέματα. Όταν νιώθεις ότι δεν γνωρίζεις κάτι, μπορείς να παραπέμψεις το γιο σου σε κάποιο άλλο αρσενικό της οικογένειας, π.χ. τον αδελφό σου, το νονό του, κάποιον οικογενειακό και στενό φίλο που το παιδί τον θαυμάζει και μπορεί να τον συμβουλευτεί, κατά προτίμηση στην ηλικία που θα ήταν περίπου ο πατέρας του αν ήταν δίπλα του. Επίσης ο παππούς θα μπορούσε να βοηθήσει εάν και εφόσον βέβαια είναι σε θέση να το κάνει.

Άφησε το παιδί σου να αντιγράψει την "πατρική" ανδρική συμπεριφορά μέσα από την εικόνα που του δίνεις για το πατέρα του. Ο γιος θα θέλει να αντιγράψει την ανδρική "πατρική" συμπεριφορά μέσα από τις πληροφορίες που θα του δώσεις για την συμπεριφορά αυτή, την ανδρική σκέψη, την ανδρική συναισθηματική έκφραση.

Μην υπερβάλεις στις πληροφορίες που δίνεις στο παιδί σου. Συχνά μπορεί να θέλεις να "παρουσιάσεις" τον πατέρα πολύ πιο καλό ή πιο έξυπνο ή πιο... από ότι ήταν, μέσα από το δικό σου άγχος να πάρει το παιδί σου το καλύτερο! Μην υπερβάλλεις, δώσε του την πραγματική εικόνα, μην παρουσιάζεις τον πατέρα τόσο τέλειο που ο γιος του δεν θα μπορέσει ποτέ να ταυτιστεί μαζί του καθώς θα απογοητεύεται που δεν θα φτάνει τον τέλειο πατέρα!

Μην φοβάσαι να παρουσιάσεις τον πατέρα ως άνθρωπο με συναισθήματα: «Ο πατέρας σου συγκινήθηκε και δάκρυσε όταν έμαθε ότι..., ...ήταν τόσο μεγάλη η χαρά του που βούρκωσαν τα μάτια του όταν...», «Όταν τσακωνόμασταν κάποιες φορές...», «Όταν ήμουν στενοχωρημένη με αγκάλιαζε και μου έλεγε...»
Προσοχή στα στερεότυπα που αιώνες τώρα κρατούν τους άνδρες μέσα σε μία "ανδρική εικόνα".

Σίγουρα το να μεγαλώνει μία μάνα το παιδί της μόνη της και να πρέπει να αντικαταστήσει τον άλλον γονιό δεν είναι ότι καλύτερο και το πιο εύκολο. Παρόλα αυτά μπορεί όμως να μεγαλώσει σωστά το παιδί της.

Μπορεί το παιδί να μην έχει τον πατέρα του ως σύμβουλο στη ζωή του πια, μπορεί να μάθει όμως μέσα από το τι θα έκανε εκείνος αν ήταν δίπλα του αυτή τη στιγμή, μέσα από συναισθήματα, εκφράσεις, εικόνες, ακούσματα που θα σχηματίσει» στο μυαλό του καθώς η μητέρα θα του τροφοδοτεί τις πληροφορίες αυτές...

Μαρίνα Μόσχα
Ψυχοθεραπεύτρια, Συνεργάτης του Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας του Θάνου Ασκητή