Τη μέρα που έπαψαν να με απασχολούν τα σπυράκια μου ένιωσα πραγματικά ελεύθερη

Σε αντίθεση με τις φίλες και την αδερφή μου, που έζησαν το acne drama τους στην εφηβεία, εγώ είχα την τύχη -ή την ατυχία- να δω το πρόσωπό μου να γεμίζει σπυράκια, κοκκινίλες και σημάδια, σε μεγαλύτερη ηλικία.

Στην αρχή ήταν ένα σπυράκι, μετά έγιναν δύο και έκτοτε, δεν σταμάτησαν να βγαίνουν. Η πρώτη μου γνωριμία με την ακμή, δεν ήταν βέβαια επεισοδιακή. Βλέπεις, πίστευα πως όλα οφείλονταν σε μία μόλυνση που είχα πάθει από κάποιο make-up και θεωρούσα πως η επιδερμίδα μου δεν θα με απογοήτευε, όπως άλλωστε δεν είχε κάνει τα περασμένα χρόνια.

Καθώς οι μήνες περνούσαν όμως, η κατάσταση γινόταν όλο και χειρότερη. Και επειδή ακριβώς δεν ήμουν ιδιαίτερα σχολαστική και προσεκτική με την καθαριότητα της ευαίσθητης επιδερμίδας μου, η ακμή όλο και «φούντωνε». Κάπως έτσι επισκέφτηκα τον πρώτο μου δερματολόγο, ο οποίος και μου ανακοίνωσε πως είχε έρθει η ώρα να ξεκινήσω τη «μάχη» μου ενάντια στην ακμή ενηλίκων.

Από το «έτσι θα βγεις έξω;» στο έχω ακμή και το δείχνω

Οι εβδομάδες έγιναν μήνες, οι μήνες έγιναν χρόνια και κάπως έτσι, έφτασα να μετρώ 34 χρόνια ζωής και η λέξη «ακμή» να υπάρχει ακόμη στο καθημερινό μου λεξιλόγιο. Τι και αν ακολούθησα ειδικές θεραπείες και φαρμακευτικές αγωγές για να αντιμετωπίσω το πρόβλημα; Τι και αν έκανα συχνά καθαρισμούς;

Διαβάστε τη συνέχεια στο queen.gr