Αληθινή ιστορία: Αυτή η μαμά γέννησε στο σπίτι και μοιράζεται τη μοναδική εμπειρία της (εικόνες)

Η Σάσα Μπράουν Γουόσμαν δημοσιογράφος και μητέρα τριών παιδιών, πρόσφατα μοιράστηκε με τους αναγνώστες της τη μοναδική εμπειρία της:

«Πριν μερικά χρόνια, ταξίδεψα στην Αιθιοπία για να κάνω μία έρευνα σχετικά με τις γέννες στα νοσοκομεία, οι οποίες όπως φάνηκε έσωζαν χιλιάδες ζωές μαμάδων και νεογέννητων.

"Μα πόσο τρελές μπορεί να είναι οι γυναίκες στην Αμερική που δίνουν μάχη για να μπορούν να γεννήσουν στο σπίτι;" ρώτησα κάποτε έναν συνταξιδιώτη μου.

Δεν είχα ιδέα ότι πολύ σύντομα θα έμενα έγκυος για τρίτη φορά και ότι θα γινόμουν και εγώ μία από αυτές τις «τρελές» που γέννησαν στο σπίτι!

Η αλήθεια είναι ότι αυτή η απόφαση δεν προέκυψε ξαφνικά σε μία μέρα. Άλλωστε πίστευα ότι μόνο γυναίκες με μακριά μαλλιά, μακριά φορέματα και χίπικο στυλ γεννούσαν στο σπίτι! Πώς λοιπόν θα το έκανα εγώ με το εβδομαδιαίο μου μανικιούρ και τη μανία καθαριότητας και υγιεινής;

Η ιδέα μου ήρθε κάπου στα μισά της εγκυμοσύνης μου, όταν μετακομίσαμε σε ένα πιο απομονωμένο σπίτι. Είχα μία φίλη που πρόσφατα γέννησε με αυτόν τον τρόπο και μου έλεγε πόσο φοβερή εμπειρία ήταν. Κάπως έτσι το αποφάσισα!

Το δύσκολο κομμάτι ήταν να πείσω το σύζυγό μου. Είναι επιστήμονας και για να πειστεί χρειαζόταν γεγονότα, οπότε άρχισα να ψάχνω στοιχεία στο διαδίκτυο. Στην Ολλανδία περίπου το 60% των γυναικών γεννούν στο σπίτι, ενώ στην Αμερική μέσα σε πέντε χρόνια οι γέννες στο σπίτι είχαν αυξηθεί περίπου 30%. Με τα πολλά τον έπεισα και εγώ ήμουν πιο σίγουρη από ποτέ!

Όταν το έλεγα σε φίλους και συγγενείς, όλοι είχαν τη δική τους άποψη: "Ποτέ δε θα ήθελα να γίνει τέτοιο χάλι το σπίτι μου!", "Είσαι τρελή!". Δεν μου άλλαζαν όμως τα μυαλά με τίποτα!

Ήμουν απόλυτα υγιής, οι δύο προηγούμενες γέννες μου είχα πάει περίφημα και τα πάντα ήταν με το μέρος μου. Είχα εφοδιαστεί με ένα βαλιτσάκι με τα απαραίτητα, ακόμα και με φάρμακο που χρειαζόταν σε περίπτωση αιμορραγίας, και απλά περίμενα τη μεγάλη μέρα!

Οι πρώτοι πόνοι με έπιασαν ενώ καθόμουν μόνη μου στο κρεβάτι ένα απόγευμα. Από τη πρώτη στιγμή κατάλαβα πόσο διαφορετική θα ήταν αυτή η φορά! Δεν χρειαζόταν να ανησυχώ για τι πότε πρέπει να πάω στο νοσοκομείο, ούτε για το πότε θα έρθει η baby sitter για τα μεγαλύτερα παιδιά μου.

Οι συσπάσεις ξεκίνησαν λίγο αργότερα ενώ βλέπαμε στην τηλεόραση το «Κλέφτης Ταυτότητας» με την Μελίσσα Μακάρθυ. Έκατσα στην μπάλα που χρησιμοποιούσα για την καθημερινή μου γυμναστική, έκανα ασκήσεις εισπνοής-εκπνοής και θυμάμαι γελούσαμε με την όλη κατάσταση!

Τα μεσάνυχτα έκανα ένα ζεστό ντουζ μίας και το ζεστό νερό ήταν το μόνο που με ανακούφιζε και τότε έφτασε η ώρα. Βέβαια όταν γεννάς στο σπίτι, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να περιμένεις και άλλο!

Η μαία δεν είχε έρθει ακόμα και τα λεπτά έμοιαζαν με αιώνα! Είχα ορκιστεί στον εαυτό μου ότι δε θα γεννούσα στο ολοκαίνουριο τεράστιο κρεβάτι μας, εκείνη τη στιγμή όμως ήταν αδύνατο να μετακινηθώ. Είχαμε ζεστό νερό και αδιάβροχα σεντόνια και κάπως έτσι η διαδικασία του τοκετού ξεκίνησε! Ο σύζυγός μου, μου κρατούσε τα πόδια και το μωρό ερχόταν!

Η κόρη μου γεννήθηκε σε ένα δωμάτιο γεμάτο ζεστασιά και αγάπη. Η μαία την τύλιξε σε μία πετσέτα και την έβαλε στην αγκαλιά μου. Τα μεγαλύτερα παιδιά μου αμέσως ήρθαν στο δωμάτιο και κοίταγαν με περιέργεια το μικροσκοπικό πλασματάκι. Έξω σιγά σιγά ξημέρωνε δεν αισθανόμασταν όμως καθόλου νυσταγμένοι! Δεν υπήρχαν μηχανήματα, κανένας να μας πει "Τώρα πρέπει να πάρουμε το μωρό".

Η γέννα στο σπίτι για μένα ήταν μία φοβερή εμπειρία χωρίς κίνδυνο, χωρίς απρόοπτα! Ακόμα και τώρα που το σκέφτομαι δεν το έχω μετανιώσει λεπτό και το συστήνω ανεπιφύλακτα σε όλες τις μέλλουσες μανούλες!»