Οι φωτογραφίες δεν είναι απλώς στιγμές- Είναι η ιστορία της ζωής με τα παιδιά μου

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, έχω μια φωτογραφική μηχανή στα χέρια. Πρώτα ήταν οι μικρές αναλώσιμες μηχανές, μετά οι "φανταχτερές" ψηφιακές των ’90s, και τώρα τα κινητά, με 47.000 φωτογραφίεςκαι περιστασιακές ειδοποιήσεις ότι ο χώρος σχεδόν γέμισε.

Και φυσικά, μαζί με όλες αυτές τις φωτογραφίες, έρχονται και τα σχόλια από φίλους και οικογένεια:

«Σοβαρά τώρα; Άλλη μια φωτογραφία;»
«Είσαι παθιασμένη με τις φωτογραφίες!»
«Πόσες έχεις πια εκεί μέσα;»
Και το κλασικό: «Ζήσε απλώς τη στιγμή.»

Αλλά για κάποιους από εμάς, οι φωτογραφίες δεν είναι απλώς… φωτογραφίες. Είναι κομμάτι του εαυτού μας. Αυτές οι εικόνες διηγούνται την ιστορία της ζωής μας… πού έχουμε βρεθεί, ποιους αγαπάμε, τι έχει σημασία.

Φωτογραφίες που δείχνουν πώς ένα μωρό φέρνει το ζευγάρι ακόμη πιο κοντά

Ειλικρινά, οι φωτογραφίες είναι για μένα μια γλώσσα αγάπης. Μερικές φορές δεν βρίσκω τις σωστές λέξεις για να δείξω πόσο πολύ εκτιμώ έναν άνθρωπο ή μια στιγμή, αλλά μέσω της φωτογραφίας είναι σαν να λέω: «Αυτό είχε αξία. Εσύ έχεις αξία. Δεν θέλω ποτέ να το ξεχάσω.»

Οι φωτογραφίες είναι ο τρόπος μου να κρατιέμαι όταν η ζωή τρέχει. Η κάμερά μου είναι ένα μικρό προστατευτικό δίχτυ απέναντι στον χρόνο - κρατά κομμάτια της ζωής που δεν θέλω να χάσω και μου επιτρέπει να τα ξαναζώ όποτε θέλω.

Οπότε ναι, ίσως βγάζω "πάρα πολλές φωτογραφίες", και ίσως κάποιοι με πειράζουν γι’ αυτό. Αλλά η αλήθεια είναι πως σημαίνουν κάτι για μένα. Αν είσαι μέσα σε μια φωτογραφία μου, είναι γιατί σε εκτιμώ και δεν θέλω να ξεχάσω εκείνη τη στιγμή μαζί σου.

Ξέρω ότι πολλοί αστειεύονται με το πόσο συχνά ανεβάζουμε φωτογραφίες, αλλά υπάρχει και μια άλλη οπτική. Για μένα, είναι ο τρόπος μου να εκφράσω την ευγνωμοσύνη και τη χαρά μου για τις μικρές στιγμές γιατί η ζωή μπορεί να είναι δύσκολη, αλλά αυτές οι μικρές εικόνες είναι οι "ασημένιες" γραμμές της.

Ίσως αυτός που τραβά πάντα φωτογραφίες απλώς να είναι αυτός που δεν μπορεί να προσπεράσει την ομορφιά που κρύβεται στα μικρά πράγματα - σ’ εκείνα που εύκολα προσπερνάμε αλλά είναι πολύ ξεχωριστά για να ξεχαστούν.

Ως μαμά, το καταλαβαίνεις. Μοιραζόμαστε φωτογραφίες γιατί η ζωή είναι χαοτική, ακατάστατη, αγχωτική, και η μητρότητα μπορεί να είναι μοναχική. Είναι ο τρόπος μας να συνδεθούμε, να κάνουμε τη ζωή πιο ανάλαφρη και σχετική. Πρόσωπα λερωμένα με σάλτσα, χαμόγελα χωρίς δόντια, βιντεάκια με παιδιά που κυνηγούν μια μπάλα, μωρά που κοιμούνται στο καθισματάκι του αυτοκινήτου… ακόμη και τα ξεσπάσματα στο σούπερ μάρκετ.

Φωτογραφίες που δείχνουν πώς ένα μωρό φέρνει το ζευγάρι ακόμη πιο κοντά

Ίσως λοιπόν δεν είναι θέμα "πολλών φωτογραφιών". Ίσως είναι ένας τρόπος να λέμε: «Είμαστε μαζί σε αυτό». Μοιραζόμαστε τις μικρές στιγμές για να μπορούν κι άλλες μαμάδες να πουν «ναι, κι εγώ έτσι είμαι», και για να νιώθουν οι οικογένειές μας από μακριά ότι είναι κι αυτές εδώ, μέσα στο χάος και τη χαρά μαζί μας.

Κάποια μέρα ο θόρυβος θα χαθεί. Αλλά τώρα, έχουμε την ευλογία να τον ζούμεκαι να τον μοιραζόμαστε.

Ομορφιά στην καθημερινότητα

Δεν είναι πάντα οι τέλεια στημένες φωτογραφίες. Η ομορφιά της ζωής βρίσκεται στα μικρά, ταπεινά, καθημερινά πράγματα. Είναι το αυθόρμητο γέλιο μιας φίλης πριν καν καταλάβει ότι την τραβάς φωτογραφία. Είναι η δροσιά που λάμπει στο λουλούδι μετά τη βροχή. Ακόμη και το ακατάστατο σαλόνι αξίζει να αποτυπωθεί - οι πεταμένες κάλτσες και τα πεταμένα σνακ - γιατί όταν τα παιδιά κοιμούνται και το σπίτι ησυχάζει, ξέρεις ότι μια μέρα θα σου λείπουν ακόμη κι αυτά.

Είναι μια φωτογραφία γύρω από το τραπέζι, όλοι να τρώνε και να γελούν. Είναι τα πρόσωπα των γονιών στις κερκίδες, η λάμψη στα μάτια τους, γιατί η μαγεία δεν βρίσκεται μόνο στο γήπεδο- είναι στα βλέμματα των ανθρώπων που αγαπούν. Είναι μια δασκάλα που αγκαλιάζει τρυφερά ένα παιδί που κλαίει στον αποχωρισμό. Είναι η σπίθα στα μάτια ενός φίλου όταν κάνει κάτι που αγαπά. Ή ο σύντροφός σου που αφιερώνει ενέργεια σε κάτι που έχει σημασία γι’ αυτόν.

Αυτές είναι οι μικρές, ακατέργαστες, καθημερινές στιγμές που μας θυμίζουν πόσα πολλά έχουμε να ευγνωμονούμε- μια φωτογραφία τη φορά.

Ευτυχισμένες οικογενειακές στιγμές μέσα από υπέροχες φωτογραφίες

Η φίλη που έχει πάντα έτοιμη την κάμερα, η μαμά με τις "πάρα πολλές φωτογραφίες", εκείνη που δεν μπορεί να μην αποτυπώνει τα μικρά πράγματα… αυτή είμαι εγώ. Είμαι εκείνη. Και ίσως είσαι κι εσύ.

Γιατί τελικά, αυτές δεν είναι απλώς φωτογραφίες. Είναι η ιστορία της ζωής μας.

Και αν είσαι αρκετά τυχερή ώστε να βρίσκεσαι μέσα σε μια φωτογραφία μου, είναι γιατί είσαι κομμάτι από αυτά που δεν θέλω ποτέ να ξεχάσω.