Όταν η πρώτη απόρριψη γίνεται μάθημα θάρρους για την κόρη μου

«Λοιπόν, τι σου είπαν;» τη ρώτησα.

«Μου είπαν όχι», απάντησε με δάκρυα στα μάτια. Προσπαθούσε τόσο πολύ να μην κλάψει μα της ήταν πραγματικά δύσκολο.

Ένα παιδί μπορεί να νιώθει απόρριψη από τους γονείς του

Η καρδιά μου βούλιαξε.

Ήμασταν στην προπόνηση ποδοσφαίρου του μεγάλου της αδερφού και η κόρη μου με παρακαλούσε (επίμονα θα έλεγα) να ζητήσω από κάποια άλλα κορίτσια να παίξουν μαζί της στην άκρη του γηπέδου. Δίσταζε να πάει μόνη της αλλά εγώ συνέχιζα να την ενθαρρύνω να είναι θαρραλέα και να μη δειλιάζει... Τελικά το έκανε (μπράβο σου, κορίτσι μου!).

Και η απάντηση ήταν: «Δεν θέλουμε να παίξουμε μαζί σου».

Αυτή απάντησε γρήγορα με ένα «εντάξει» και γύρισε προς το μέρος μου, κρατώντας τα δάκρυά της. Και, ναι, η καρδιά μου έσπασε γιατί ξαφνικά θυμήθηκα όταν εγώ ήμουν στο δημοτικό, όταν παρακολουθούσα τα δημοφιλή κορίτσια να παίζουν στην αυλή χωρίς εμένα. Ή θυμήθηκα τα πάρτι γενεθλίων στα οποία δεν με είχαν καλέσει. Ή την φορά που το πρώτο αγόρι που μου άρεσε απάντησε «αηδία» όταν η φίλη μου του είπε ότι μου άρεσε. Ή τις φίλες που έχασα για οποιονδήποτε λόγο. Ή στο λύκειο, όταν το πρώτο αγόρι που φίλησα με άφησε λίγες εβδομάδες αργότερα.

Η κόρη μου – το μωράκι μου – μόλις βίωσε την απόρριψη, και εγώ ξαναζούσα όλες τις απορρίψεις που βίωσα όταν ήμουν μικρό κορίτσι και έφηβη.

Το αίσθημα της απόρριψης στην παιδική ηλικία & πώς να το αντιμετωπίσετε

Θα είμαι ειλικρινής, πάντα ήθελα μια κόρη. Κάποια να τις δώσω τις κούκλες μου και μια μέρα το νυφικό μου. Κάποια να είναι η καλύτερή μου φίλη (είμαι millennial, βλέπαμε πολύ Gilmore Girls, εντάξει). Φανταζόμουν να της πλέκω τα μαλλιά, να της βάφω τα νύχια, και όσο μεγαλώνει, να της μιλάω για αγόρια και φιλίες.

Φοβάμαι κι εγώ ορισμένα πράγματα σχετικά με το μεγάλωμα ενός κοριτσιού (δεν ανυπομονώ για τις ορμόνες της εφηβείας ή για τη συζήτηση για το σεξ, αυτό σίγουρα), αλλά πάντα ήθελα μια κόρη.

Ωστόσο, κανείς δεν με προετοίμασε για το να ξαναζήσω όλα τα συναισθήματα της παιδικής μου ηλικίας μεγαλώνοντας μια κόρη.

Τα «κακά» κορίτσια και το πώς τα λόγια μπορούν να πληγώσουν όσο ή και περισσότερο από ένα χαστούκι. Οι κοροϊδίες και η εκφοβισμός. Η αίσθηση ότι δεν είμαι τόσο όμορφη ή ξεχωριστή επειδή δεν φοράω τα ίδια παπούτσια ή τζιν με τα άλλα κορίτσια. Η αίσθηση ότι δεν είμαι αρκετή. Όχι αρκετά όμορφη. Όχι αρκετά έξυπνη. Όχι αρκετά αστεία. Η αμφιβολία για τον εαυτό μου και η έλλειψη αυτοπεποίθησης. Ο τελειομανισμός και η αίσθηση ότι αν δεν είμαι τέλεια, δεν μπορώ να αγαπηθώ.

Πώς μπορεί ένα παιδί να διαχειριστεί την απόρριψη;

Μπορεί να ξαναζώ τα συναισθήματα της παιδικής μου ηλικίας, αλλά ταυτόχρονα έχω την ευκαιρία να ανακαλύψω και να αποτινάξω όλες τις ψευδείς πεποιθήσεις που κάποτε πίστευα για τον εαυτό μου. Στο ταξίδι αυτό, θέλω να βρω και τη δική μου θεραπεία.

Και έτσι, καθώς βοηθάω την κόρη μου να διαχειριστεί τις απορρίψεις - μαζί με την αμφιβολία και την αίσθηση του «λιγότερο από» που θα έρθει κάποια στιγμή - θα της διδάξω την αλήθεια.

Να μη σκεφτεί ποτέ ότι δεν είναι αρκετά όμορφη, έξυπνη ή ταλαντούχα.

Όχι.

Αλλά να θεωρεί ότι είναι περισσότερο από αρκετή.