Η μέρα που η κόρη μου πήγε στο γραφείο του διευθυντή για επίπληξη
Ήμουν σίγουρη ότι το παιδί μου δεν θα πλήγωνε ποτέ κάποιον συμμαθητή της μέχρι που συνέβη.
Το τηλεφώνημα από το σχολείο σπάνια είναι για καλό – συνήθως σημαίνει είτε άρρωστο παιδί, είτε παιδί που τραυματίστηκε, ή επίσκεψη στο γραφείο του διευθυντή.
Έτσι, όταν απάντησα σε ένα μεσημεριανό τηλεφώνημα από το σχολείο της κόρης μου, ένιωσα άβολα. Στη γραμμή ήταν η δασκάλα του νηπιαγωγείου και ρωτούσε αν «είναι καλή στιγμή να μιλήσουμε.»
Προς στιγμήν αναστέναξα με ανακούφιση, σκεπτόμενη ότι ίσως καλεί για να συζητήσουμε για τα γενέθλια της κόρης μου και το πώς θα πάω το κέρασμα στην τάξη την επόμενη μέρα.
Όμως, δεν ήταν για το πάρτι. Η κόρη μου δεν ήταν άρρωστη ούτε είχε χτυπήσει. Αντίθετα, έμαθα ότι είχε προκαλέσει με τη συμπεριφορά της δύο φορές μέσα σε μία εβδομάδα. Το πρώτο περιστατικό περιλάμβανε μια έκρηξη θυμού που πλήγωσε τα συναισθήματα ενός συμμαθητή της· το δεύτερο οδήγησε σε τραυματισμό και επίσκεψη στο γραφείο του διευθυντή.
Ως μαμά, ειδικά ως μαμά ενός κοριτσιού, το πρώτο που σκέφτηκα ήταν μήπως απλά υπερασπιζόταν τον εαυτό της; Μήπως το άλλο παιδί ξεκίνησε πρώτο; Σίγουρα, δεν μπορούσε το δικό μου, το γλυκό παιδί να είχε συμπεριφερθεί χωρίς λόγο με αυτόν τον τρόπο.
Αλλά, αφού άκουσα περισσότερα για τα γεγονότα, κατάλαβα ότι ήταν ξεκάθαρα δικό της λάθος.
Ήμουν τόσο αφελής που πίστευα ότι το παιδί μου δεν θα συμπεριφερόταν με άσχημο τρόπο σε άλλο παιδί στο σχολείο.
Καθώς μιλούσα με τη δασκάλα για τα περιστατικά, ένιωσα ότι έμπαινα σε νέα, άγνωστα εδάφη γονεϊκότητας.
Τι να κάνετε αν το παιδί σας γίνεται επιθετικό απέναντι σε φίλους & συμμαθητές
Τι να κάνετε όταν το παιδί σας έχει άδικο
Πρώτα, ρώτησα τη δασκάλα πώς θα μπορούσε η κόρη μου να διορθώσει τα πράγματα με τους συμμαθητές της. Συζητήσαμε στρατηγικές, όπως η συγγραφή μιας επιστολής απολογίας, συνοδευόμενης από ζωγραφιά του αγαπημένου ζώου του συμμαθητή της (άλλωστε ήταν μόλις 6 χρονών). Στη συνέχεια, τηλεφώνησα στον σύζυγό μου. Όταν έμαθα τι είχε γίνει, το πρώτο συναίσθημά μου ήταν ντροπή, ενώ εκείνος ένιωσε θυμό. Και οι δύο ξέραμε ότι δεν ήταν κάτι που θα λυνόταν με λιγότερη οθόνη ή τιμωρία με timeout. Χρειαζόταν δύσκολες συζητήσεις και καθημερινές υπενθυμίσεις.
Ίσως, πέρα από τη ντροπή και τον θυμό, νιώθαμε και λίγη ανησυχία, γιατί αυτό το περιστατικό μας θύμισε ότι η γονεϊκή μας ευθύνη είχε αλλάξει. Τα πρώτα χρόνια, όταν το μόνο που έπρεπε να φροντίζουμε ήταν να είναι τα παιδιά μας καθαρά, χορτάτα, ντυμένα, ήταν αρκετό. Τώρα, η αποστολή μας ήταν να τα βοηθήσουμε να γίνουν καλοί άνθρωποι – και κάπου ένιωθα ότι ίσως αποτύχαμε.
Αναλογιζόμενη συμβουλές ειδικών, σκεφτόμουν ποιες θα ήταν κατάλληλες:
Φέρεσαι στους άλλους όπως θα ήθελες να σου φερθούν.
Να συμπεριφέρεσαι με καλοσύνη.
Τα λόγια έχουν σημασία.
Για να έχεις φίλο, να είσαι φίλος.
Πρέπει να είσαι ανοιχτή στο καινούργιο.
Ο σύζυγός μου κι εγώ αποφασίσαμε να επικεντρωθούμε στο τι σημαίνει να είσαι καλός φίλος. Αυτή η προσέγγιση βοήθησε την κόρη μας να μιλήσει για τα περιστατικά, και καταλάβαμε ότι η ρίζα της συμπεριφοράς της ήταν η ανασφάλεια και το άγχος για τις φιλίες της στο σχολείο. Ανακουφιστήκαμε που δεν μεγαλώναμε έναν νταή, αλλά ήταν ακόμα δύσκολο να το ξεπεράσουμε.
Μαμά μαλώνει την κόρη της
Πρέπει το παιδί να έχει έναν κολλητό φίλο;
Συμβουλές για να διδάξετε στο παιδί σας να είναι καλός φίλος
Ασκήσεις καλοσύνης
Μεγάλωσα με τρία αδέλφια, οπότε θυμάμαι τα παιδικά μας ξεσπάσματα. Θεωρούσα ότι οι συγκρούσεις ήταν φυσιολογικές αλλά μετά τα περιστατικά στο σχολείο, παρατηρούσαμε πώς η κόρη μου διαχειριζόταν τις διαφωνίες στο σπίτι. Την ενθαρρύναμε να μιλήσει πριν αντιδράσει σωματικά, ή να απομακρυνθεί για να ηρεμήσει.
Τα συναισθήματα είναι ΟΚ, αλλά ορισμένες συμπεριφορές όχι
Μιλήσαμε πολύ για τα συναισθήματα, ενισχύοντας την ενσυναίσθηση. Μοιραζόμασταν πώς αισθανόμαστε, αναγνωρίζαμε τα συναισθήματά της και συζητούσαμε υποθετικά σενάρια. Παράλληλα, υπενθυμίζαμε ότι ορισμένες συμπεριφορές, όπως το χτύπημα, δεν είναι αποδεκτές.
Δημιουργία χώρου για ανοιχτή επικοινωνία
Μετά το παραμύθι της ώρας για ύπνο, έχουμε λίγα λεπτά αγκαλιάς. Εκεί μοιράζεται φόβους, απορίες και σκέψεις που δεν εκφράζει αλλού. Αυτή η τακτική βοηθά να συνεχίσουμε να κρατάμε ανοιχτή την επικοινωνία μαζί της καθώς μεγαλώνει.
ελεύθερη απόδοση από theeverymom.com