Η μητρότητα άλλαξε τον τρόπο που βλέπω τη δουλειά και τον εαυτό μου

Έχω μια φωτογραφία μου περίπου 12 ώρες αφότου μπήκα μαιευτήριο για να γεννήσω τα δίδυμά μου, να δουλεύω. Έσπασαν τα νερά ενώ ήμουν σε τηλεδιάσκεψη. Τριάντα έξι ώρες νωρίτερα, παρουσίαζα στο διοικητικό συμβούλιο τα σχέδια για το πώς θα κυλούσαν τα πράγματα όσο θα ήμουν σε άδεια μητρότητας .

Καθόμουν στο κρεβάτι του μαιευτηρίου, στέλνοντας τα τελευταία emails που εξηγούσαν τη σχολαστικά σχεδιασμένη μετάβασή μου. Αλλά αυτό που δεν μπορούσα να προβλέψω - και που νομίζω πως κανείς δεν μπορεί να καταλάβει πραγματικά μέχρι να το ζήσει- είναι η βαθιά επίδραση που έχουν τα παιδιά στην ταυτότητα ενός επαγγελματία.

Το να είμαι εργαζόμενη μαμά δεν είναι πάντα εύκολο, αλλά αξίζει κάθε λεπτό χάρη σε εσένα

Δεν είμαι περήφανη να το παραδεχτώ, αλλά στο μεγαλύτερο μέρος της καριέρας μου, απλώς δεν το "έπιανα". Στις ομάδες μου υπήρχαν μητέρες και προσπαθούσα πάντα να κάνω το "σωστό": τις έδινα ευελιξία να έρχονται αργά ή να δουλεύουν από το σπίτι, χαιρόμουν με τα επιτεύγματα των παιδιών τους, ρωτούσα για τις οικογένειές τους.

Η επιστροφή στη δουλειά μετά την άδεια μητρότητας

Πάλεψα με όλα αυτά που παλεύουν οι εργαζόμενες μητέρες. Καθόμουν σε πολύωρες συσκέψεις χωρίς διάλειμμα, νιώθοντας ντροπή να ζητήσω να φύγω για να αντλήσω γάλα σε μια αίθουσα γεμάτη άντρες. Ή έπρεπε να κανονίσω φύλαξη, ενώ οι συνάδελφοί μου είχαν συντρόφους που μπορούσαν εύκολα να καλύψουν. Έχασα τις ουσιαστικές συζητήσεις που διαμόρφωναν τη στρατηγική της εταιρείας - αυτές που γίνονταν πριν τις 8 π.μ. ή μετά τις 5 μ.μ. - ώρες που εγώ δεν ήμουν παρούσα. Αλλά κι εγώ ήμουν μέρος του προβλήματος.

Το να γίνω γονιός με έκανε να συνειδητοποιήσω ότι κουβαλούσα μια ασυνείδητη προκατάληψη απέναντι στις εργαζόμενες μητέρες. Τις προσλάμβανα, αλλά δεν ξέρω αν πραγματικά πίστευα ότι μπορούσαν να «φτάσουν στην κορυφή». Δεν είχα δημιουργήσει ένα περιβάλλον που να το επιτρέπει, επειδή δεν είχα εξελιχθεί αρκετά ως ηγέτης ώστε να καταλάβω πώς να τις υποστηρίξω σωστά.

Το μετανιώνω. Ήταν σαν μεταμόρφωση ταυτότητας.

Αυτό που ανακάλυψα στους πρώτους μήνες της μητρότητας δεν ήταν απλώς ένας νέος τρόπος ζωής. Ήταν μια πλήρης αλλαγή ταυτότητας, την οποία λίγες κουλτούρες στον χώρο εργασίας είναι σχεδιασμένες να υποστηρίξουν. Η απόσταση μεταξύ του πώς δομούνται τα επαγγελματικά περιβάλλοντα και της πραγματικότητας της γονεϊκότητας δημιουργεί ένα σχεδόν αδύνατο σκοινί ισορροπίας για τους εργαζόμενους γονείς.

Έχω υπάρξει και στις δύο πλευρές: η φιλόδοξη επαγγελματίας που όριζε συσκέψεις στις 8 το πρωί χωρίς δεύτερη σκέψη και η μαμά που πάλευε να αφήσει τα δίδυμα στον παιδικό σταθμό εγκαίρως για να προλάβει την ίδια σύσκεψη. Η απόσταση ανάμεσα στα δύο ήταν συγκλονιστική.

Εργαζόμενες μητέρες σε θέσεις εξουσίας επιστρέφουν στην εργασία μετά τον τοκετό: πρόκληση ή δίλημμα;

Αλλά μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα.

Ως στέλεχος, ξέρω ότι έχω τόσο την ευκαιρία όσο και την ευθύνη να διαμορφώσω μια νέα κουλτούρα στον χώρο εργασίας. Και κατέληξα σε τέσσερις απλές ενέργειες που δημιουργούν περιβάλλοντα όπου οι γονείς μπορούν να συνεισφέρουν πλήρως:

1. Επανασχεδιασμός της κουλτούρας των συσκέψεων: Να προγραμματίζονται σημαντικές συναντήσεις μέσα στις βασικές ώρες (10 π.μ.–3 μ.μ.), ώστε όλοι να μπορούν να συμμετέχουν, ανεξαρτήτως οικογενειακών υποχρεώσεων.

2. Αυστηρή τήρηση του χρόνου: Ό,τι μπορεί να λυθεί σε 45 λεπτά, δεν χρειάζεται να διαρκεί δύο ώρες μόνο και μόνο επειδή έτσι γράφει το ημερολόγιο.

3. Το σωστό παράδειγμα: Η δημιουργία αυθεντικού ψυχολογικού αισθήματος ασφάλειας γύρω από τις οικογενειακές ανάγκες απαιτεί ηγεσία από την κορυφή. Όταν οι διευθυντές μετακινούν ραντεβού για να παραστούν σε εκδηλώσεις των παιδιών τους χωρίς απολογητικό ύφος, στέλνουν ξεκάθαρο μήνυμα ότι οι οικογενειακές υποχρεώσεις δεν είναι απλώς ανεκτές - είναι σεβαστές.

Αυτές οι ενέργειες μιλούν δυνατότερα από οποιαδήποτε δήλωση περί ισορροπίας επαγγελματικής και προσωπικής ζωής σε ένα εγχειρίδιο εταιρείας.

4. Εστίαση στα αποτελέσματα, όχι στις ώρες: Ο πιο σημαντικός δείκτης δεν είναι ο χρόνος στο γραφείο αλλά η ποιότητα και ο αντίκτυπος της δουλειάς. Αυτή η αλλαγή επιτρέπει στους γονείς να ενσωματώνουν την εργασία με τις οικογενειακές υποχρεώσεις χωρίς να θυσιάζουν την απόδοση.

Μερικοί από τους πιο παραγωγικούς συναδέλφους μου είναι γονείς που έχουν τελειοποιήσει την τέχνη της αποτελεσματικής εργασίας, απλώς γιατί δεν έχουν την πολυτέλεια του χαμένου χρόνου.

Αυτό που ανακάλυψα μέσα από τη δική μου διαδρομή είναι και απρόσμενο και πολύτιμο: η ίδια εμπειρία που μπορεί να κάνει την επαγγελματική εξέλιξη πιο δύσκολη, συχνά καλλιεργεί βασικές ηγετικές ικανότητες που ωφελούν τις εταιρείες.

Οι γονείς αναπτύσσουν εξαιρετικές δεξιότητες ιεράρχησης προτεραιοτήτων και αποτελεσματικότητας από ανάγκη. Μαθαίνουμε να παίρνουμε αποφάσεις για το τι έχει πραγματικά σημασία, να επικοινωνούμε με σαφήνεια και ενσυναίσθηση, και να λύνουμε προβλήματα με περιορισμένους πόρους. Αυτές δεν είναι δευτερεύουσες δεξιότητες στον σημερινό εργασιακό χώρο - είναι βασικές ικανότητες για αποτελεσματική ηγεσία.

Το πιο δύσκολο κομμάτι ήταν να αλλάξω εγώ η ίδια

Μακάρι να μπορούσα να πω ότι όλα αυτά τα συνειδητοποίησα γρήγορα, αλλά δεν έγινε έτσι. Οι κόρες μου κλείνουν τα επτά φέτος. Στην αρχή, μου ήταν πιο εύκολο να υποστηρίζω τους άλλους, παρά να εφαρμόζω τα ελάχιστα στη δική μου ζωή. Μόνο όταν ξεπέρασα τις ανασφάλειες μου ως εργαζόμενη μητέρα, βρήκα το θάρρος να αποτελέσω πρότυπο για αυτές τις συμπεριφορές στο επαγγελματικό μου περιβάλλον.

Πριν δύο χρόνια, ξεκίνησα τη δική μου επιχείρηση με πρόθεση να δημιουργήσω συνειδητά τη ζωή - επαγγελματική και προσωπική - που θέλω να ζω ως εργαζόμενη μητέρα. Ήθελα χώρο και χρόνο για να χτίσω την ικανότητα να ισορροπώ μεταξύ του ρόλου του στελέχους και της μητέρας. Επιλέγω με προσοχή τους πελάτες μου, προτιμώντας εκείνους που όχι μόνο σέβονται, αλλά υποστηρίζουν ενεργά τον ρόλο μου ως γονέα. Συνεργάζομαι με μια ομάδα ελεύθερων επαγγελματιών που, ελπίζω, με βλέπουν ως κάποια που εφαρμόζει στην πράξη όσα πρεσβεύει. Κάθε μέρα είναι μια ευκαιρία να δίνω το παράδειγμα και να παίρνω αποφάσεις που συνάδουν με το είδος της διευθύντριας που θέλω να είμαι.

7 πράγματα που κάθε εργαζόμενη μαμά αξίζει να ακούσει

Για όσους δεν είναι γονείς ή φροντιστές, το μήνυμά μου είναι απλό: δεν χρειάζεται να το καταλάβετε πλήρως για να προσφέρετε την υποστήριξη που χρειάζονται οι εργαζόμενοι γονείς. Αυτές οι πρακτικές ωφελούν όλους - μπαμπάδες, ανθρώπους που φροντίζουν ηλικιωμένους, και οποιονδήποτε νοιάζεται βαθιά για κάτι έξω από τη δουλειά.

Και για όσους παλεύουν αυτή τη στιγμή να τα βρουν όλα: η τελειότητα είναι αδύνατη, και συχνά ο πιο δύσκολος άνθρωπος στον οποίο θα δείξουμε κατανόηση είναι ο εαυτός μας.

Η γονεϊκότητα είναι μια μεταμόρφωση που αξίζει υπομονή, κατανόηση και χρόνο - ειδικά από εμάς τους ίδιους.

^{ελεύθερη απόδοση από businessinsider.com}