Αγαπημένε μου σύζυγε, λυπάμαι που είσαι άρρωστος... αλλά νιώθω λίγο ζήλια

«Νομίζω πως αρρωσταίνω.» Φωνή πιο βαριά απ’ το συνηθισμένο, μπερδεμένα λόγια, βλέφαρα μισόκλειστα.

Ωχ, όχι.

Ντρέπομαι που το παραδέχομαι, αλλά η ιδέα ότι είσαι άρρωστος, που κανονικά θα έπρεπε να μου προκαλεί συμπόνια, να σε φροντίσω, να σου φτιάξω άπειρα τσάγια με μέλι, συχνά μου προκαλεί μια άμεση έκρηξη πανικού και άγχους. Ξαφνικά έχω διπλή δουλειά, είμαι μόνη μου, και οι καθημερινοί ρυθμοί που κρατούν την οικογένειά μας σε τάξη βγαίνουν τελείως εκτός πορείας.

«Αγαπημένε μου σύζυγε, χρειάζομαι λίγη περισσότερη βοήθεια»

Προσπαθώ να είμαι καλή νοσοκόμα, αλλά αυτό είναι πολύ πιο εύκολο στην αρχή, όταν ακόμα υπάρχει η ελπίδα ότι ένα απογευματινό "ντάντεμα" θα νικήσει τα μικρόβια. Αλλά μόλις φορέσεις τη «ρόμπα της καταστροφής» και ακούσω το «Νομίζω πρέπει απλά να πάω για ύπνο», ξέρω ότι τελείωσε.

Άντρας εξουδετερωμένος.

Αλλά κάτω απ’ αυτό το άγχος, υπάρχει και κάτι άλλο.

Περισσότερο από ανησυχία και κούραση - και όσο φρικτό κι αν είναι να το παραδεχτώ, και όσο ένοχη κι αν νιώθω γι’ αυτό - αισθάνομαι... ενόχληση.

Ειλικρινά, δεν είμαι θυμωμένη που είσαι άρρωστος.

Δεν φταις εσύ. Προφανώς και δεν το προκάλεσες. Δεν είμαι θυμωμένη μαζί σου.

Αλλά, Θεέ μου, νιώθω εκνευρισμό.

Και σήμερα, μετά από πολύ ενδοσκόπηση και άλλη μία μέρα που προσπαθούσα να μη θυμώσω με τις γεμάτες στίγματα αμυγδαλές σου, πρέπει να το παραδεχτώ.

Καλέ μου σύζυγε, μην με ρωτάς πώς μπορείς να βοηθήσεις... Απλά κάνε κάτι, ο,τιδήποτε!

Δεν είμαι θυμωμένη που είσαι άρρωστος, είμαι ζηλιάρα.

Θα ήθελα να μπορούσα να αρρωστήσω όπως εσύ. Δηλαδή, όχι έτσι. Κανείς δεν θέλει να δείχνει έτσι. Η αλήθεια είναι πως δείχνεις χάλια.

Αυτό που εννοώ είναι ότι θα ήθελα, όταν νιώθω άρρωστη, να μπορώ απλώς να πάω στο κρεβάτι.

Να ξεκουραστώ. Να αποσυνδεθώ από όλα. Να ξέρω ότι κάποιος έχει αναλάβει τα πάντα. Να αναρρώσω. Να βγω από το δωμάτιο όταν νιώσω καλύτερα. Για όσο χρειαστεί.

Όμως, όταν είμαι άρρωστη η κατάσταση έχει ως εξής:

Πηγαίνω τα παιδιά στο σχολείο νιώθοντας (και δείχνοντας) σαν να πεθαίνω.

Πηγαίνω σε συναντήσεις στο σχολείο της κόρης μας με ξηρό λαιμό, προσπαθώντας να κάθομαι δίπλα σε ανοιχτό παράθυρο για να μη μεταδώσω τίποτα.

Συνεχίζω να διπλώνω και να αλλάζω μπουγάδες με τη μύτη να τρέχει.

Τραγουδάω « τα παπάκια στη σειρά» με μια οκτάβα πιο κάτω και όλο και λιγότερο κέφι, ανάμεσα σε βήχα, στη διάρκεια της 9ωρης βάρδιας διασκέδασης παιδιών, ενώ εσύ είσαι στη δουλειά.

Βγάζω από τη λίστα το "καθάρισε το εσωτερικό του αυτοκινήτου", αλλά προσθέτω "τακτοποίησε την ασφάλεια σπιτιού", γιατί αυτό μπορώ να το κάνω και κάτω από πάπλωμα. Ίσως ακόμα εκμεταλλευτώ την ευκαιρία να καθαρίσω το inbox μου.

Αν αποφασίσω ότι δεν έχω ενέργεια να μαγειρέψω κανονικό δείπνο, πρέπει να σχεδιάσω μια εναλλακτική ή να σου ζητήσω να το κάνεις εσύ. Και αν δεχτώ την προσφορά σου να κάνεις τα ψώνια αντί για μένα, εγώ γράφω τη λίστα. Δεν αισθάνομαι ότι μπορώ απλά να σταματήσω.

Ένα συγκινητικό γράμμα: «Αγαπημένε μου σύζυγε, συγνώμη που δεν είμαι πια εκείνη που παντρεύτηκες»

Και αν τελικά ενδώσω και πάω στο κρεβάτι, όταν ξυπνάω, θα σου στείλω μήνυμα για να σου θυμίσω ότι η κόρη μας έχει προθεσμία για την εργασία της και πρέπει να τη λούσεις απόψε.

Και αν κοιμάμαι, με ξυπνάτε για να βάλεις δίπλα μου το μωρό να θηλάσει, ενώ με κλωτσάει στην κοιλιά.

Δεν έχει σημασία πότε είμαι άρρωστη. Πρέπει απλά να το κάνω έτσι κι αλλιώς.

Δεν τα λέω όλα αυτά για να σε κάνω να νιώσεις άσχημα. Θέλω μόνο να καταλάβεις γιατί παίρνω βαθιά ανάσα όταν ακούω ότι αρχίζεις να μη νιώθεις καλά. Δεν κάνεις κάτι λάθος με το να είσαι άρρωστος, να πας στο κρεβάτι ή να πάρεις τον χρόνο σου να αναρρώσεις. Εσύ κάνεις το λογικό. Εγώ είμαι αυτή που το κάνει λάθος, όχι εσύ.

Και θέλω να ξέρεις ότι σε είδα να κρατάς το μωρό νωρίτερα ενώ ετοίμαζα το μεσημεριανό, και παρατήρησα ότι είχες απλώσει τη μπουγάδα όσο εγώ ήμουν στο σχολείο, και εκτίμησα που όσο περίμενες να βράσει το νερό, έπλυνες λίγα πιάτα. Και λατρεύω το ότι, ακόμη και όταν νιώθεις χάλια, ψάχνεις μικρά πράγματα να κάνεις για να με βοηθήσεις.

Είμαι πολύ τυχερή που σε έχω.

Οπότε, θέλω να ξέρεις πως δεν είμαι θυμωμένη που είσαι άρρωστος. Ειλικρινά.

Απλώς θα ήθελα να μπορούσα να είμαι άρρωστη κι εγώ. Να πάω κι εγώ στο κρεβάτι.