Η εξομολόγηση μιας μαμάς που δεν αντέχει το καλοκαίρι

Μισώ το καλοκαίρι.

Ίσως αυτή να είναι η πιο αντιδημοφιλής από όλες τις αντιδημοφιλείς απόψεις μου.

H ζέστη, τα έντομα και η έλλειψη ρουτίνας και προγράμματος, κάνει το καλοκαίρι να είναι η χειρότερη εποχή.

Δεν μου αρέσει να ζεσταίνομαι. Δεν είναι ότι λατρεύω το κρύο, αλλά τον χειμώνα μπορώ να ντυθώ ζεστά, να ανάψω το τζάκι ή να κουλουριαστώ με τον σκύλο μου.

Ακόμα κι όταν έχω τη δυνατότητα να κολυμπήσω σε πισίνα (που δεν είναι πάντα εφικτό), αγχώνομαι για τα εγκαύματα από τον ήλιο ή πώς το χλώριο θα επηρεάσει τα παιδιά μου που έχουν έκζεμα.

Μακάρι τα παιδιά μου να ζούσαν έστω ένα καλοκαίρι όπως τα δικά μας στα ’80s

Μισώ τα έντομα. Ως ερασιτέχνης κηπουρός και άτομο που νοιάζεται για το περιβάλλον, προσπαθώ πολύ να το ξεπεράσω αυτό. Πραγματικά προσπαθώ. Χαίρομαι όσο κανείς όταν βλέπω μέλισσες να τριγυρνούν στα παρτέρια μου. Αλλά αυτά τα καταραμένα κουνούπια δεν τα αντέχω. Όταν μετακόμισα από τη Φλόριντα, νόμιζα ότι θα τα γλιτώσω, αλλά έκανα μεγάλο λάθος. Αρνούμαι να ψεκάσω την αυλή μου (λόγω των επικονιαστών που ανέφερα και του άγχους μου για το κλίμα), οπότε προτιμώ να επιστρέψω στην άνοιξη - μια υπέροχη εποχή που δεν χρειάζεται να αλείφομαι κάθε βράδυ με καλαμίνη πριν κοιμηθώ.

Είμαστε πιο χαρούμενη οικογένεια όταν τα παιδιά πηγαίνουν σχολείο.

Αυτό μου πήρε μερικά χρόνια να το καταλάβω, αλλά είμαι πιο ευτυχισμένη μαμά - και τα παιδιά μου επίσης - όταν είναι σε πρόγραμμα.

Είμαι υπερ-εσωστρεφής και εξαιρετικά ευαίσθητη, με τεράστια ανάγκη για ησυχία και χρόνο για τον εαυτό μου. Νιώθω πολύ πιο ήρεμη όταν έχω αυτές τις ώρες μέσα στη μέρα. Τα παιδιά μου, επίσης, λειτουργούν καλύτερα με μια καθημερινή ρουτίνα. (Ομολογουμένως, δεν είμαστε καλοί στο να τη δημιουργούμε στο σπίτι – δικό μου φταίξιμο, πιθανότατα.) Είναι και πολύ έξυπνα, οπότε είναι ωραίο να εξαντλούν την ενέργειά τους κάπου αλλού. Ταυτόχρονα όμως, είναι σπιτόγατοι! Δύσκολα τα πείθω να βγουν το καλοκαίρι - αλλά εγώ αρχίζω να αισθάνομαι ανήσυχη, επικρατεί φασαρία και ακαταστασία, και ο φαύλος κύκλος συνεχίζεται. (Για κάποιους είναι υπέροχο το να κοιμούνται μέχρι αργά το καλοκαίρι, αλλά εμείς είμαστε τυχεροί – το σχολείο ξεκινά μετά τις 9:00 και απέχει μόνο 2 λεπτά με τα πόδια. Νιώθω ευγνωμοσύνη κάθε μέρα γι’ αυτό και θα είμαι πολύ λυπημένη όταν ο μεγαλύτερος θα πάει στο γυμνάσιο και θα έχουμε δύο διαφορετικές μετακινήσεις. Ίσως τότε να αλλάξω γνώμη για το καλοκαίρι… αλλά μάλλον όχι.)

Θέλεις να περάσεις καλά στις διακοπές με τα παιδιά σου; Σταμάτα να κάνεις αυτό που θέλεις εσύ

Οι καλοκαιρινές κατασκηνώσεις είναι εξωφρενικά ακριβές

Και πρέπει να αποφασίσεις πολύ νωρίς, κάτι που είναι δύσκολο για έναν αναποφάσιστο...εγκέφαλο όπως ο δικός μου.

Ξέρω ότι ακούγομαι γκρινιάρα. Αναγνωρίζω πλήρως το προνόμιό μου - και τα τρία παιδιά μου πηγαίνουν σχολείο, και επειδή δουλεύω μερική απασχόληση και κυρίως από το σπίτι, έχω ένα ευέλικτο πρόγραμμα. Έχουμε σπίτι! Και κλιματιστικό! Και συνδρομές σε μουσεία! Τι πρόβλημα έχω τέλος πάντων; (Ο ήλιος. Ο ήλιος είναι το πρόβλημά μου.) Υπάρχει άραγε εποχική συναισθηματική διαταραχή, αλλά μόνο για το καλοκαίρι; Αν ναι, τότε μάλλον την έχω.

Μισώ το καλοκαίρι, αλλά μαθαίνω πώς να επιβιώσω.

Είναι το τρίτο καλοκαίρι που και τα τρία παιδιά μου πηγαίνουν σχολείο, και έχω μάθει ένα-δύο πράγματα για το πώς να "επιτεθώ" στο καλοκαίρι αντί να αισθάνομαι ότι με επιτίθεται αυτό.

Το καλοκαίρι γεμίζω το ψυγείο με σόδες, ανθρακούχο νερό, παγωμένους καφέδες και ποτά για τα βράδια. (Και ένα μικρό μυστικό: ένα κουτί με πιο ακριβά, σοκολατένια παγωτά κρυμμένο στον πάτο της κατάψυξης - μόνο για μένα.)

Όταν βγαίνουμε έξω, είμαι προετοιμασμένη. Βρήκα ένα εντομοαπωθητικό που αντέχω, και χρησιμοποιώ αντηλιακό σε μορφή σπρέι γιατί είναι το πιο εύκολο. Παίρνω μαζί μου ανεμιστηράκια για τον λαιμό και δροσιστικές πετσέτες και έχω συμβιβαστεί με την ιδέα να φοράω καπέλα, ακόμα κι αν νιώθω γελοία.

Για τα παιδιά, κρατάω την κατάψυξη γεμάτη με παγωτά (και αγοράζω ένα είδος που μπορώ να τους λέω "ναι" χωρίς τύψεις).

Παίζουμε έξω νωρίς το πρωί, όταν έχει ακόμα δροσιά, και κρατάμε τις ταινίες και την τηλεόραση για τα απογεύματα που κάνει πολλή ζέστη.

Κάνω ένα "πρόγραμμα γευμάτων" και "πρόγραμμα σνακ", ώστε να ξέρουν τι φαγητό υπάρχει ποιες μέρες και να μη χρειάζεται να το σκέφτομαι.

Αγοράζω κιμωλίες και σαπουνόφουσκες σε μεγάλες ποσότητες.

Εκτυπώνω και έναν τεράστιο καλοκαιρινό ημερολόγιο που κρεμάω στην κουζίνα, για να μη με ρωτάνε συνέχεια πότε θα είναι η επόμενη εκδρομή ή το επόμενο playdate. Τους προειδοποιεί πότε θα αναγκαστούν να βγουν από το σπίτι, κάτι που δεν εξαλείφει πλήρως τη γκρίνια, αλλά βοηθάει λίγο. Και βοηθάει κι εμένα να βλέπω ξεκάθαρα την αλήθεια - όσο κι αν μισώ το καλοκαίρι, δεν κρατάει για πάντα.

Αν είσαι μαμά και σκέφτεσαι να πάρεις δουλειά μαζί στις διακοπές… διάβασε αυτό ΠΡΩΤΑ

Ίσως το χειρότερο με το καλοκαίρι είναι ο τρόπος που η κοινωνία θέλει να μας γεμίζει τύψεις, εμάς τις μαμάδες. "Έχεις μόνο 18 καλοκαίρια με τα παιδιά σου!" Κλάμα. "Να εκτιμάς κάθε στιγμή!". Αυτό μπορεί να κάνει μια μαμά που μισεί το καλοκαίρι να αισθάνεται απαίσια. Αλλά ξέρετε κάτι; Μερικές φορές, το να επιβιώσεις είναι αρκετό.

Εγώ θα εκτιμήσω το φθινόπωρο, ευχαριστώ πολύ.

Παρόλο που μισώ το καλοκαίρι, αγαπώ το μέρος που ζούμε και μπορούμε να απολαμβάνουμε και τις τέσσερις εποχές.

Λατρεύω να πίνω μια μπύρα στο μπροστινό μπαλκόνι το βράδυ με τον άντρα μου (και το εντομοαπωθητικό πάντα δίπλα μου). Λατρεύω να τρώω ντομάτες και αγγουράκια από τον κήπο μου.

Λατρεύω να παρακολουθώ τη μαγεία που δημιουργούν τα παιδιά μου με τη φαντασία τους και να ακούω τα γέλια τους στο splash pad.

Λοιπόν, θα περιμένω με ανυπομονησία να έρθει ο Σεπτέμβριος, πίνοντας έναν παγωμένο καφέ στο μέγεθος του ...κεφαλιού μου.

Θα είμαι αυτή που μισεί το καλοκαίρι αλλά λατρεύει τα παιδιά της.